Netflix-tips: Bardo en Los renglones torcidos de Dios

De gevierde Mexicaanse journalist en documentairemaker Silverio Gacho gaat een prestigieuze prijs krijgen in Amerika, maar keert voor het zover is eerst terug naar zijn geboorteland. Waar hij kritisch naar zijn eigen daden en die van het versplinterde Mexico kijkt. Enigszins zelfvoldane, maar ook sprankelende semi-autobiografie van Iñárritu, regisseur van onder meer Birdman en The Revenant. Aan de lange kant (bijna drie uur), maar vanwege de fraai-surrealistische beelden en de altijd aanwezige zelfspot goed te genieten. De lastig te onthouden ondertitel ‘False Chronicle of a Handful of Truths’, geeft goed aan hoe we volgens de maker naar zijn film moeten kijken.

Lees ook: 'De film gaat inderdaad heel erg over Iñárritu, maar dat is geen enkel probleem'

Privédetective Alice Gould laat zich onder valse voorwendselen opnemen in een psychiatrische inrichting om daar undercover een moord te kunnen onderzoeken. Dat gaat nogal lastig als iedereen denkt dat je gek bent en Alice ziet zelf al snel niet meer het verschil tussen waanzin en waarheid. Deze psychologische Spaanse thriller is een vermakelijk mysterie en zit net als het eerdere werk van regisseur Oriol Paulo (Durante la tormenta) vol plottwist. Wel duurt deze boekverfilming veel te lang, is de continuïteit een beetje zoek en als je niet goed op let, blijf je met heel veel vragen achter.

Durante la tormenta staat ook op Netflix

Paleontoloog Nora heeft nooit geloofd in de folkloristische verhalen over trollen die haar als kind werden verteld, maar als een mysterieuze wezen in de bergen ontwaakt moet ze daar toch op terugkomen. Samen met haar vader wordt ze ingelijfd als overheidsadviseur en moet ze het gigantische stenen gevaarte stoppen voordat het Oslo bereikt. Deze Noorse Netflixproductie van regisseur Roar Uthaug (Tomb Raider, The Wave) volgt trouw het rampenfilmscenario en is daardoor iets te clichématig en simpel, maar door het fijne tempo, de reusachtige trol en de realistische beelden blijft het tot het eind vermakelijk.

Binnenkort verschijnt de nieuwe Matilda-verfilming op Netflix (25 december). Nu al te zien is een andere Roald Dahl-bewerking, over het Britse weesmeisje Sophie en de vriendschap die ze sluit met een grote vriendelijke reus. Vriendelijk, omdat hij in tegenstelling tot de andere (en veel grotere) reuzen weigert kinderen op te eten. Dromerige, filosofische en soms een beetje kabbelende jeugdfilm, maar altijd onderhoudend. En, zoals we van regisseur Steven Spielberg gewend zijn, met veel visuele flair verteld. De jonge actrice Ruby Barnhill is goed gecast als Sophie, maar de meesterzet is acteur Mark Rylance - begin 2016 nog Oscarwinnaar voor zijn bijrol in Spielbergs spionnenthriller Bridge of Spies - als BFG, de Big Friendly Giant uit de titel.