Het nieuwe seizoen van Judas laveert ingenieus tussen feit en fictie

‘Ik ben in slaap gevallen. Het gaat steeds over Astrid hoe geweldig en slim ze is. Maar het is niet waar.’ Dat zei de tot levenslang veroordeelde Willem H. nadat hij in zijn cel ‘Controle’, de tweede aflevering van de zesdelige serie Judas, had proberen te kijken. De gelegenheidsrecensent moet haast wel de enige kijker zijn die wegdommelde, want gezien het bloedstollende karakter van de serie ligt de slaap níét kunnen pakken meer voor de hand. Misschien kende hij het verhaal te goed.

Daar komt bij dat W.H., zacht uitgedrukt, niet in zijn eerste leugentje is gestikt. Deze misdaadserie is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Astrid Holleeder uit 2018. Die pil kreeg twee jaar later een vervolg met Dagboek van een getuige waarna Familiegeheimen er de bestverkochte Nederlandse trilogie van maakte. Nu is deel twee verfilmd in vijf afleveringen onder de titel Judas II: Dagboek van een getuige.

De serie begint niet met een criminele gebeurtenis maar met een literaire. In de openingsscène hoort Astrid (Rifka Lodeizen) namelijk dat ze met Judas de publiekswinnaar is geworden van een belangrijke prijs voor het beste non-fictie boek. Een originele knipoog van de scenarist die ingenieus laveert tussen feit en fictie.

Haar nieuwe leven als bestsellerauteur vormt een belangrijke zijlijn in serie twee. Ze is trots, al blijft één vraag constant aan haar knagen: heeft ze haar succes te danken aan haar literaire vaardigheden of vanwege het bijzondere misdaadverhaal waarin ze als ‘zus van’ is beland?

Wat ze wel weet is dat sinds haar besluit om samen met zus Sonja (Marit van Bohemen) tegen haar broer te getuigen alles anders is. Elke stap buiten de deur is riskant, familiebezoek bijna onmogelijk en de enige bezoeker bij haar thuis is een persoonsbeveiliger. Die is in principe betrouwbaar, maar angst creëert paranoia. Ten einde raad schaft ze voor haar eigen veiligheid een doodenge hond aan. Bijzonder slecht idee, want die moet natuurlijk buiten uitgelaten worden.

Nieuw in de tweede serie is Mark Rietman in de rol van de vorig jaar vermoorde misdaadverslaggever Peter R. de Vries. Die laat zich in de rechtbank nooit intimideren door De Neus en ook Astrid toont zich daar steeds beter opgewassen tegen H. (Gijs Naber) wiens credo ‘ik dreig niet, maar ik doe’ steeds minder indruk maakt. Tussen al die zittingen door heeft Astrid een bijzondere ontmoeting die haar niet in de koude kleren gaat zitten. Met een boekhandelaar.