‘Ik heb mezelf altijd beschouwd als een soort leeg vat,’ zegt acteur Paul Newman in de biografische documentaireserie The Last Movie Stars. ‘Ik krijg een kunstmatig hart, een kunstmatige pik, een kunstmatig stel hersenen, en daar ga ik dan iets mee proberen. Die fictieve verbeelding van mij wordt vervolgens overal ter wereld voor de waarheid aangezien. Maar die persoon ben ik niet. In wezen ben ik een saai, alledaags, burgerlijk type.’
In de jaren tachtig, toen Paul Newman (1925-2008) dankzij hits als Cool Hand Luke, Butch Cassidy and the Sundance Kid en The Color of Money was uitgegroeid tot een Hollywoodlegende, baalde hij van het stoere, sexy imago dat er van hem bestond. Hij vond dat de wereld zijn ware gezicht maar eens moest zien en vroeg zijn goede vriend Stewart Stern (scenarist van Rebel Without a Cause) zijn biografie te schrijven. Daarvoor liet hij Stern eerst tientallen familieleden, vrienden, collega’s en zelfs exen interviewen, om vervolgens zelf uitvoerig met hem in gesprek te gaan. De opdracht: geen taboes, pure eerlijkheid, alles op tafel.