Van Blackwater tot Blue Eye Samurai: deze series waren de moeite waard deze maand

Een onopgeloste moord op twee buitenlandse toeristen tijdens de midzomernacht van 1973 in het noorden van Zweden, heeft een enorme impact op de kleine, afgelegen gemeenschap waar het plaatsvond. Zozeer zelfs, dat de inwoners van de onherbergzame en ruige omgeving er twintig jaar later nog steeds mee worstelen. Blackwater, of Händelser vid vatten in het Zweeds, is een verfilming van het gelijknamige, populaire boek uit 1993 van Kerstin Ekman. Regisseur Mikael Marcimain maakte er een vreselijk onheilspellend maar tegelijkertijd mooi portret van gevaar en eenzaamheid van.

In de zeventiende eeuw sluit Japan de grenzen voor de buitenwereld. Eenieder die niet volledig Japans is, wordt vanaf dat moment direct beschouwd als ‘paria’ of ‘monster’. Een van die paria’s is blauwogige samoerai Mizu (een kind van een ‘witte duivel’), die na de moord op haar moeder begint aan een bloederige wraakmissie door een vijandig Japan. Dat resulteert in een gelaagde, groteske en behoorlijk bloederige serie, die met regelmaat oogt als het (prachtig) geanimeerde broertje van Game of Thrones. Een van de betere, meer originele animatieseries van 2023.

‘Pap, waarom kan alles niet blijven zoals het was?’ Tore (komiek William Spetz) is 27 en woont nog thuis. Zijn vader stuurt hem het liefst de wijde wereld in, maar Tore – een homoseksuele maagd die niet uitblinkt in sociale situaties – moet daar niets van weten. Maar dan dwingt een tragisch ongeluk hem om tóch versneld volwassen te worden, waarbij Tore al snel teruggrijpt op heel veel seks en drugs. Geestige en ontroerende Zweedse komedieserie over volwassenwording, rouw en eenzaamheid, die bij vlagen doet denken aan Fleabag en Master of None.

Deze miniserie, die is gebaseerd op de roman van Thomas Mallon en naar het kleine scherm is gehaald door Philadelphia-schrijver Ron Nyswaner, volgt het meeslepende en onmogelijke liefdesverhaal van Hawk (Matt Bomer) en Tim (Jonathan Bailey). Beginnend in de jaren ’50, een tijd waarin ze enkel in het diepste geheim samen konden zijn, tot de verwoestende aidscrisis van de jaren ’80. Fellow Travelers is geen perfecte serie, maar heeft desondanks flink wat te bieden waaronder een aantal grensverleggende, behoorlijk expliciete seksscènes die desondanks nergens gratuit zijn, goede chemie tussen de hoofdpersonen en een geweldige rol van Matt Bomer. Al is het bovenal een prachtig, meeslepend liefdesverhaal.

Tortelduifjes Yola (Yootha Wong-Loi-Sing) en Glenn (Yannick Jozefzoon) lijken een perfecte match, maar hun relatie komt in deze spannende Nederlandse misdaadserie van alle kanten onder druk te staan. Bij Yola komt dat vooral door haar dominante moeder (Romana Vrede), die haar een grote rol wil geven in haar succesvolle, niet geheel legale familiebedrijf, terwijl ex-gedetineerde Glenn door zijn beste vriend ongewild wordt teruggezogen in de onderwereld. De vraag is vooral of hun relatie bestand is tegen al die (giftige) invloeden van buitenaf, in deze uitstekende cocktail van een Romeo en Julia-achtig liefdesdrama en een Rotterdamse misdaadthriller.