In zwierige handschriften schrijven de vrouwen leuzen op papier: ‘Werk, brood, educatie!’ of ‘Taliban, Taliban, schender van mensenrechten!’ Ze zullen de straten van Afghanistan opgaan om hun stemmen te laten horen. Na de Taliban-machtsovername in 2021 worden hun rechten steeds meer ingeperkt: vrouwen mogen onder andere niet meer naar school en kunnen alleen buiten komen onder begeleiding van een man.
Regisseur Sahra Mani volgt in de documentaire Bread & Roses vanaf die verwoestende zomer van 2021 drie vrouwen. Elk van hen voert een eigen strijd, maar allen hebben ze hetzelfde doel: vrijheid voor henzelf en voor hun land. Mani filmt ze van dichtbij en weet cruciale, emotionele momenten te vangen. De moed van deze vrouwen is ongekend: als ze de straat op gaan omsluiten mannen met geweren hen en ligt de dreiging van een arrestatie op de loer.
Dat overkomt dan ook een van de vrouwen die Mani volgt: tandarts Zahra Mohammadi loopt telkens voorop in de protesten en laat haar praktijk fungeren als samenscholingsplek voor activisten. Dat komt haar uiteindelijk duur te staan. Als ze tijdens een demonstratie opgepakt wordt, maken de andere vrouwen zich zorgen en strijden voor haar vrijlating.