Portret van de eigenzinnige en glamoureuze modeontwerpster Diane von Furstenberg

Diane von Fürstenberg klimt in de wastafel, haar blote benen vol ouderdomsvlekken, om zich voor de spiegel op te maken. Op haar 76ste is ze nog altijd een beeldschone vrouw, al is dit niet de meest flatteuze pose. Maar dat kan haar weinig schelen, zoals ze zich haar leven lang weinig aantrok van wat de rest van de wereld van haar vond.

In Diane von Furstenberg: Woman in Charge, gemaakt door Sharmeen Obaid-Chinoy en Trish Dalton, wordt het levensverhaal van deze iconische modeontwerper chronologisch afgewikkeld. Dat verhaal is ook voor mensen die geen enkele interesse hebben in wikkeljurken zeer de moeite waard. Alleen al als tijdsdocument, want Diane was een it-girl voordat die term doorbrak. Aan de arm van haar eerste echtgenoot, de Duitse prins Egon von Fürstenberg, arriveerde ze als piepjonge twintiger in New York, waar dit fotogenieke stel geen feestje oversloeg. Hun twee kinderen werden grotendeels opgevoed door oma Lily, die in het leven van haar jetsettende dochter een grote rol zou spelen.

Diane werd op 31 december 1946 geboren in Brussel. Anderhalf jaar eerder was haar moeder teruggekeerd uit Auschwitz. Ze woog nog geen dertig kilo. Na haar huwelijk werd haar door de dokter verteld dat ze een zwangerschap niet zou overleven. In het glamoureuze portret dat in deze documentaire van Diane wordt geschilderd, zijn de verhalen over haar moeder het indrukwekkendst. Aan Lily heeft Diane haar onverschrokken en eigenzinnige levenshouding te danken, en hun band was buitengewoon hecht.

In een eindeloze reeks foto’s en filmopnames, afgewisseld met korte (en unaniem lovende) quotes van beroemdheden als Hillary Clinton, Oprah Winfrey, Marc Jacobs en Fran Lebowitz, trekt het kleurrijke leven van deze Joodse prinses voorbij: de wilde jaren zeventig, waar in de beroemde New Yorkse nachtclub Studio 54 alle remmen losgingen, het aidstijdperk dat daarop volgde, en dat haar persoonlijk zou treffen omdat haar ex-man Egon een van de slachtoffers was, het succes van haar wikkeljurkenimperium en de ondergang ervan. Waarna ze zichzelf opnieuw uitvond en de filantroop, feminist en ontwerper werd die ze nu is. Er zijn volop smeuïge anekdotes, zoals het triootje met Mick Jagger en David Bowie waar ze vriendelijk voor bedankte, en de Braziliaanse beach boy die ze op Bali ontmoette, maar weer inruilde voor een Franse schrijver.

Diane von Fürstenberg schaamt zich nergens voor en heeft nergens spijt van. Ze leidde naar eigen zeggen ‘het leven van een man’. Maar dan op hakken.