Deze documentaire is meer dan het zoveelste sterrenportret. Nieuw ontdekte interviewopnames van journalist Richard Meryman schetsen in combinatie met prachtig archiefbeeld niet alleen het leven van Hollywoodicoon Elizabeth Taylor (1932-2011) maar ook de opkomst van paparazzi en celebritycultuur. Taylors acteercarrière werd overschaduwd door de constante publiciteit over haar liefdesleven. Ze trouwde maar liefst acht keer, waarvan twee keer met mede-ster Richard Burton. De bladen kregen er geen genoeg van en zelfs de paus sprak er schande van. Maar wie was Liz Taylor echt? Zij draaide al vanaf haar tiende mee in Hollywood en was daardoor een zoekende, maar ook heel sterke en kritische vrouw.
Geregeld tipt de redactie van VPRO Cinema de beste en interessantste nieuwe films op HBO Max. Met ditmaal onder meer het vijfde deel in de Mad Max-reeks en een documentaire over actrice Elizabeth Taylor.
Furiosa: A Mad Max Saga
In de uitbundige, post-apocalyptische actiefilm Mad Max: Fury Road (2015, ook te zien op HBO Max) maakten we kennis met de stoere, eenarmige Furiosa. Die maakte daarin zoveel indruk dat ze nu haar eigen film heeft. Een origin-story, waarin we kunnen zien hoe ze via de krankzinnige Dementus bij tiran Immortan Joe terechtkomt. En ondertussen een steeds betere strijder wordt. Zoals Furiosa het stokje overnam van Mad Max, nam actrice Anya Taylor-Joy (Furiosa) het stokje over van Charlize Theron (Furiosa in Fury Road). Maar wat in deze ‘western op wielen’ gebleven is, zijn de extravagante uitdossingen, de continue ontploffingen en de eindeloze, maar telkens weer originele achtervolgingen. Filmspektakel van ongekend niveau.
Storks
Waar komen baby’s vandaan? Vroeger uit een fabriek boven op een bergtop, beheerd door ooievaars, die ze vervolgens de hele wereld over bezorgden. De vogels hebben echter een lucratievere business gevonden: het rondbrengen van internetbestellingen. Wat nu, als je graag een broertje wilt? Animatiefilm Storks heeft een origineel uitgangspunt, maar ook een vermoeiende, hyperactief-absurdistische stijl (in de lijn van recente, betere genregenoten als Cloudy with a Chance of Meatballs en The Lego Movie). Niettemin zijn er aardige grappen en de doelgroep zal zich niet vervelen.