Netflix-tips: Asakusa Kid en Lady Bird

Levende legende Takeshi Kitano (1947) is buiten Japan vooral bekend als regisseur van meesterlijke misdaadfilms (o.a. Hana-bi uit 1997) en de door hem bedachte spelshow Takeshi’s Castle. In eigen land is hij echter in de eerste plaats komiek Beat Takeshi, die met zijn grove en verrassende grappen vanaf de jaren zeventig uitgroeide tot een van de meest geliefde entertainers. In deze opvallend intieme biopic zien we hoe hij als twintiger zijn eerste stappen in het vak zette in een stripclub in Tokyo. De ‘ouderwetse’ Japanse humor laat zich lastig vertalen, maar Asakusa Kid is gelukkig op zijn best tijdens de meer dramatische tweede helft, waarin Takeshi moet kiezen tussen zijn mentor – die als eerste zijn talent herkende en hem onder zijn hoede nam – en zijn eigen carrière.

Susan Sarandon speelt een terminaal zieke vrouw die nog één laatste weekend met haar man, volwassen kinderen en beste vriendin doorbrengt voor ze euthanasie pleegt. Deze remake van het Deense zakdoekdrama Stille hjerte (2014) overtuigt niet op alle fronten: het scenario is wat schematisch, de personages zijn soms karikaturaal en de setting lijkt afkomstig uit een reclame. Maar de onderlinge verhoudingen worden geloofwaardig neergezet – wie weleens een intens familieweekend doorstond, zal vast het een en ander herkennen. Deense scenarist Christian Torpe bewerkte zijn eigen script; regisseur Roger Michell (My Cousin Rachel) zocht er een prettige cast bij uit.

De Engelse dichter John Keats (1795-1821) beleefde voor zijn vroege dood op zijn 25ste, een grote liefde met Fanny Brawne. Deze episode is het onderwerp van dit uitstekend gemaakte liefdesdrama van Jane Campion (The Power of the Dog), waarin koelgetinte, prachtig geconstrueerde blikken op negentiende-eeuws Hampstead mooi samengaan met Keats' sensuele, romantische poëzie. Prima hoofdrolspelers Abbie Cornish en Ben Whishaw zorgen samen voor veel ingehouden passie. Film viel internationaal met onder meer een Gouden Palm-nominatie en een Oscar voor beste kostuumontwerp, goed in de prijzen.

Christine, of Lady Bird zoals ze genoemd wil worden, is een ongemakkelijke tiener die in de laatste klas van de middelbare school zit en niets liever wil dan studeren. Ver weg van huis, waar vader werkloos is en moeder zich veel te veel met haar bemoeit. Op papier geen al te origineel verhaal, maar in handen van de debuterende Greta Gerwig (die ook het semi-autobiografische scenario schreef) een heerlijk en eerlijk coming of age-drama. Met fantastische hoofdrollen van Saoirse Ronan (als Lady Bird) en Laurie Metcalf (moeder Marion). Genomineerd voor vijf Oscars, waaronder voor Beste Film.

Als Mot vervroegd vrijkomt na twintig jaar gevangenschap, is zijn thuisstad Sofia compleet veranderd. Flashbacks laten zien wat er voorafging aan zijn tijd in de cel: een verliefdheid, een misgelopen inbraak en een moord. Regisseur Javor Gardev lijkt het kunstje te hebben afgekeken van films als La haine en Goodfellas: de grauwe zwart-witbeelden zijn kunstig aan elkaar gemonteerd en de film zit vol voice-overs van het mijmerende hoofdpersonage. De Bulgaarse setting en de donkere humor voorkomen echter dat het een persiflage wordt. De interne monologen hadden iets minder literair gemogen (de film is gebaseerd op een roman), maar de rauwe, nihilistische toon en de absurde taferelen zorgen voor genoeg vermakelijks in deze neo-noir.