Netflix-tips: Buladó en Moxie

Voor de fans biedt deze Netflix-documentaire over het leven van de legendarische rapper The Notorious B.I.G., die in 1997 op 24-jarige leeftijd werd vermoord in Los Angeles, weinig nieuws. Maar voor iedereen die slechts een paar van zijn nummers kent en niet verder komt dan anekdotes over zijn rivaliteit met Tupac, is Biggie: I Got a Story to Tell zonder meer een aanrader. Sterk is vooral dat zijn gewelddadige dood niet centraal wordt gesteld en regisseur Emmett Malloy (The White Stripes: Under Great White Northern Lights) zich voornamelijk richt op Biggie’s jeugd, zijn gigantische talent en zijn moeizame doorbraak.

Buladó speelt zich af op het platteland van Curaçao en vertelt het verhaal van de 11-jarige Kenza, die – sinds het overlijden van haar moeder jaren geleden – leeft met haar vader en opa. Vader is rationeel en wil dat Kenza Nederlands spreekt, terwijl opa juist spiritueel is en alleen Papiaments spreekt. De jonge Kenza stuitert een beetje tussen beiden heen en weer, maar is vooral erg eenzaam in het verdriet over haar verloren moeder. Prachtige, persoonlijke vertelling van regisseur Eché Janga, die steeds de juiste toon weet te treffen en in de jonge Richards een fenomenale hoofdrolspeler heeft. Openingsfilm van NFF2020 en bekroond met het Gouden Kalf voor beste film.

Lees ook ons interview met Eché Janga: 'Na het maken van Buladó voel ik me pas echt regisseur'

Deze Londense misdaadfilm, een immense hit in eigen land, draait om visuele vondsten, originele beeldovergangen en nadrukkelijk aanwezige popmuziek. Pokerspeler Eddy probeert met zijn maten een grote slag te slaan, maar krijgt een onheilspellende schuld bij pornobaas Harry, wiens bende twee waardevolle geweren zoekt. Dan wordt de film - ook door de enorme hoeveelheid personages - gaandeweg ingewikkelder en ingewikkelder. Wie daar tegen kan, wordt getrakteerd op vlotte actie en zwarte humor. En op een leuk bijrolletje, als bareigenaar, van Sting.

Mozaïekfilm rond dorpse Amerikaanse vaders, moeders, en hun diverse tienerkinderen anno 2014. De focus is de invloed van sociale media en internet op hun wereldje. Zoals gebruikelijk ziet de kijker dan typende personages met sms-ballonnetjes boven het hoofd. Dat is gekunsteld, maar de strekking – laat je kinderen met rust – is glashelder. Centrale personages zijn een moeder (Jennifer Garner) die alle online communicatie van haar dochter controleert (denkt ze) en een vader (Adam Sandler) met een online buitenvrouw. De bloemlezing-aanpak levert willekeurig dwalend drama, met niettemin voldoende gedenkwaardige scènes.

Verlegen tiener Vivian is helemaal klaar met het seksisme op haar school en richt uit frustratie de anonieme actiegroep Moxie op. Ze krijgt al snel veel bijval, onder meer van strijdbare nieuwkomer Lucy en skater Seth, maar durft er niet voor uit te komen dat zij de oprichter is. En dat heeft grote gevolgen. Charmante twee speelfilm van regisseur Amy Poehler, die een leuke bijrol speelt als Vivians rebelse moeder. Zonde alleen dat Moxie zo ontzettend hard probeert om zo inclusief mogelijk te zijn, waardoor het niet altijd even geloofwaardig is. Stilistisch had de film ook wel wat rebelser mogen zijn. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Jennifer Mathieu.