‘In feite is The Nile Hilton Incident een gangsterfilm, waarbij de gangsters toevallig op een politiebureau werken. Een Egyptische producent met wie ik wilde werken vroeg nog of we niet een paar politiemannen konden opvoeren die níet corrupt waren. Ik zei: “Heb je er ooit één ontmoet?” Na een lange pauze antwoordde hij: “Nee, maar ze zouden kunnen bestaan.” Tuurlijk zullen ze hebben bestaan, maar dan zijn ze meestal dood. Vermoord door hun eigen collega’s. Net als in die Pacino-film, Serpico. Wist je dat de echte Serpico ooit zei dat bij de politie altijd vijf procent supercorrupt is en vijf procent nooit corrupt zal worden. De overige negentig procent volgt de leiders en helaas zijn de leiders in Egypte allemaal corrupt.’
Dat zei de nu 51-jarige Zweedse regisseur Tarik Saleh – Zweedse moeder, Egyptische vader – in 2017 tegen VPRO Cinema over The Nile Hilton Incident. Die ‘gangsterfilm’ betekende de internationale doorbraak voor Saleh, die daarna naar Hollywood verhuisde en daar als gastregisseur onder meer een aflevering van Westworld maakte. Ook kreeg hij vijftig miljoen dollar voor de niet onaardige actiefilm The Contactor.
Andermans verhalen vertellen beviel de regisseur echter maar matig, en dus schreef hij het script voor zijn volgende film weer zelf. Die film speelt zich andermaal af in Egypte, en andermaal spelen corruptie en machtsmisbruik een belangrijke rol. Deze keer koos hij niet voor een gangsterfilm, zoals bij The Nile Hilton Incident, maar voor een ander geliefd filmgenre, de politieke thriller. Vorig jaar mei ging de film als Boy from Heaven in Cannes in première, maar die titel was blijkbaar niet pakkend genoeg, want in Nederland wordt hij nu onder de Suske en Wiske-achtige titel Cairo Conspiracy uitgebracht.