Er zijn maar weinig filmmakers bij wie hun films te herkennen zijn aan hoe de set eruit ziet. De meeste regisseurs drukken een stempel op hun werk door bijvoorbeeld specifieke cameratechnieken in te zetten, te spelen met genres waar ze in uitblinken, of steeds met dezelfde soort acteurs te werken. Pedro Almodóvar, de excentrieke Madrileense regisseur van onder meer La mala educacion (2004), Dolor y gloria (2019) en Hable con ella (2002), vormt een vrolijke uitzondering op die regel. Hoewel hij zich wel degelijk ook onderscheidt op andere manieren, is het vooral het kleurrijke production design in zijn films dat zo typisch ‘almodóvariaans’ aandoet.
Voor de lezers die niet helemaal bekend zijn met dat begrip: een production designer is iemand die zich bezighoudt met het uiterlijk van een film. Hij of zij staat in nauw contact met de kostuumontwerpers, grimeurs en setontwerpers om de algehele look van een film een duidelijk karakter te geven. Tevens is een production designer (samen met de regisseur) eindverantwoordelijk voor waar gefilmd wordt, welke sets en rekwisieten gebruikt worden en wat daarvan te zien is in de uiteindelijke film.
Typische elementen van het production design uit Almodóvars films zijn de felle, primaire kleuren van zowel de kostuums als objecten op de set, en het gebruik van popart. De regisseur houdt ervan om door middel van kleurgebruik de gevoelens van personages of motieven in het plot uit te beelden. Met name de kleur rood wordt ingezet om verschillende emoties aan te duiden: verliefdheid en seksuele lust, of juist gevaar en doodsangst.