Frans regisseursduo Olivier Nakache en Eric Toledano, vooral bekend van de hit Intouchables (2011), is gespecialiseerd in feelgoodfilms over ernstige thema’s. Hors normes (internationale titel: The Specials) is geen uitzondering. We volgen Bruno (Vincent Cassel), die een opvanghuis voor zwaar autistische kinderen leidt, en zijn goede vriend Malek (Reda Kateb), die kansarme jongeren opleidt tot begeleiders van die kinderen. Saillant detail: Bruno is orthodox-joods, Malek islamiet. Qua plot heeft dit op waarheid beruste drama weinig om het lijf, maar de ondanks-alles-optimistische toon is bijzonder aanstekelijk, en er wordt prachtig gespeeld, zowel door de professionele als niet-professionele (autistische) acteurs.
LET OP: de film is op HBO Max enkel onder de Engelse titel The Specials te vinden
Wekelijks tipt de redactie van VPRO Cinema de beste en interessantste films op HBO Max. Met ditmaal onder meer een Franse feelgoodfilm met een ernstig thema en de winnaar van de Un certain regard juryprijs.
Hors normes (The Specials)
Steve McQueen: The Lost Movie
Midden jaren zestig waren steracteur Steve McQueen en regisseur John Sturges van plan om de definitieve film over Formule 1-racen te maken. Autosport was voor durfal McQueen een tweede passie, dus een hoofdrol in een racefilm was hem op het lijf geschreven. Toch is ‘Day of the Champion’, zoals de film zou gaan heten, nooit verschenen. Documentaire Steve McQueen: The Lost Movie laat zien waarom. De indrukwekkende beelden die al waren geschoten voor de film zijn veelvuldig te zien in de docu, die mede door de aanstekelijke soundtrack en enthousiaste voice-over van ex-presentator David Letterman een feest is voor zowel race- als filmfanaten.
Lees ook ons achtergrondverhaal over de film: 'Dat Day of the Champion nooit is gerealiseerd was een behoorlijke teleurstelling voor de acteur'
Turist
Wanneer een lawine zijn gezin dreigt te vermorzelen handelt de vader instinctief... en rent hard weg. Ruben Östlund, die eerder confronterende films maakte als Involuntary (2008) en Play (2011), maakt het zijn personages bij voorkeur zo moeilijk mogelijk. En dus overleeft het gezin, en moeten alle leden vervolgens in het reine zien te komen met vaders pijnlijke vluchtgedrag. Naast dit prikkelende gegeven valt er ook visueel veel te beleven. Óstlund wist de lawine zo levensbedreigend in beeld te brengen, dat je de vader bijna gaat begrijpen. Bijna. In Cannes winnaar van de Un certain regard juryprijs.
Lees ook ons interview met Ruben Ostlund: 'In al mijn films zit een dilemma'