Drie nieuwe boekentips: Peter Pontiac, All Fours & Autobiografie van een flat

Jeroen Thijssen
Peter Pontiac

Het duurde voor het beeldverhaal hier niet meer werd afgedaan als kinderkijkvoer, maar inmiddels heeft een belangrijke pionier van de ‘negende kunst’ zelfs een biografie gekregen. Peter Pontiac (Nieuw Amsterdam) van Jeroen Thijssen is gewijd aan het turbulente leven van illustrator en (underground) striptekenaar Peter Pollmann (1951-2015), het bekendst van ‘biografiek’ Kraut, stripbiografie over zijn dominante NSB-vader die op Curaçao zelfmoord pleegde. Pontiac, autodidact, in Amsterdam hippie te midden van punks, kickte af van de heroïne en werd burgerman en huisvader te Bussum. Zijn werk in barokke stijl bij vergaande detaillering is uniek. Door schroom, principes, perfectionisme  en tv-vrees  kwamen roem en wat geld kwamen pas laat. Voor de VPRO Gids tekende hij zes omslagen.

(Maarten van Bracht)

Otto de Kat
Autobiografie van een flat

Toen Otto de Kat recent zijn Rotterdamse geboorteappartement kocht, werd hij teruggeworpen in zijn jeugd, constateert hij vroeg in Autobiografie van een flat (Van Oorschot). ‘Ik tuimelde achteruit, ruggelings het licht in.’ Zoals hij direct na de koop ook letterlijk achterwaarts over een fiets tuimelde, en voor het huis uitgespreid op de grond terechtkwam, ‘Als een zeester, met een zee aan herinneringen.’ Die haalt hij hier dus op, in een associatief kabbelende stroom die samenvloeit met de geschiedenis van zijn ouders, die er in 1941 kwamen wonen: jonggestorven Hans en Bill, die nog liefdesgedichten van Leo Vroman ontving. Sensitief geschetste flarden uit een verleden dat, weet De Kat, zijn geheugen waarschijnlijk net wat paradijselijker maakt. Wat geeft het?

(Dirk-Jan Arensman)

Miranda July
All Fours

‘Hot flush noir’ is de benaming voor romans waarin de hoofdpersoon geplaagd wordt door opvliegers en andere overgangsgerelateerde ellende. Wie nu afhaakt, mist het zeer vermakelijke All Fours (Bezige Bij) van Miranda July. Daarin maakt een 45-jarige semibekende kunstenaar (die enkele overeenkomsten vertoont met de auteur zelf) een roadtrip van Los Angeles naar New York. Maar ze strandt al na een half uur in een morsige motelkamer waar zich een complexe verhouding ontspint met de jongere Davey. Ineens beseft ze dat ze misschien wel interessant is, maar dat haar lust ongepast is. ‘Ik nam hem serieus op een manier die hij niet gewend was – maar hij trok zich niet op me af.’ Confronterend maar komisch menopauzeleed.

(Katja de Bruin)