Twaalf serietips voor de broeierige zomer

Een verhaal over die eerste, grote liefde. De tv-verfilming van Sally Rooney’s bestseller Normal People ademt zoveel passie dat een aantal geschrokken kijkers in Ierland hun beklag deed over de fikse hoeveelheid naakt op hun kleine scherm. Tabloid The Sun telde zelfs dat de 12 afleveringen maar liefst 41 minuten seksscènes bevatten, waarmee het ‘het meest gewaagde BBC-drama ooit was’. Sexy is het zeker, ook dankzij de onmiskenbare chemie tussen de twee hoofdrolspelers, al blijft vooral de intense vaak pijnlijke liefde hangen.

Deze lijst zou niet compleet zijn zonder de serie die ons ‘hot priest’ bracht. Het tweede seizoen van Fleabag behoort tot de beste televisie die de afgelopen jaren is gemaakt. En dat terwijl het eerste seizoen, dankzij een perfecte balans tussen oprecht grappig en oprecht emotioneel, ook al behoorlijk briljant was. De manier waarop schrijfster en hoofdrolspeler Phoebe Waller-Bridge als Fleabag de zogenaamde vierde muur verbreekt en haar messcherpe observaties over haar rommelige leven rechtstreeks met ons, de kijker, bespreekt, blijft grensverleggend.

Lees ook ons profiel over Phoebe Waller-Bridge

Dat een kostuumdrama de gemoederen hoog kan laten oplopen, weten we sinds Mr Darcy in 1995 uit het meer stapte in Pride and Prejudice. Dankzij Bridgerton en Outlander kijken we niet meer op van blote mannenbillen en korsetten die sensueel worden losgeknoopt. Maar toen het meeslepende The Tudors in 2007 begon, waren de critici in shock over alle seks. ‘Preuts’ vond hoofdrolspeler Jonathan Rhys Meyers die Henry VIII speelde, want de voormalige Engelse koning had nou eenmaal zes vrouwen – waarvan hij er twee liet onthoofden.

Familie’s zijn een heerlijke basis voor drama omdat liefde en loyaliteit dikwijls hand in hand gaan met leugens en verraad. Zo ook in de twintigdelige Nederlandse dramaserie Swanenburg over de rijke familie Praal. De rust in het gezin wordt verstoord wanneer jongste zoon Dirk – een mooie rol van Jan-Paul Buijs - in verband wordt gebracht met de dood van een vrouw die hij in een nachtclub heeft ontmoet. Kort daarna overlijdt pater familias Jack Praal plotseling. Wat hebben de verschillende familieleden te maken met deze sterfgevallen? Iedere vier afleveringen beleef je vanuit het perspectief van een ander familielid. Dialogen zijn soms wat houterig, maar Swanenburg is een fijne serie voor wie houdt van intriges en puzzelen.

Een serie die je niet met iedereen uit je huishouden kunt kijken, oordeelde de Ierse krant The Independent. Het Israëlische Losing Alice draait om Alice, een ooit succesvolle filmmaakster bekend vanwege haar provocerende en erotisch geladen scripts, die na het krijgen van twee kinderen een ingedut bestaan leidt. Tot ze in een trein de 24-jarige Sophie ontmoet die haar grootste fan is en zelf ook een film heeft geschreven waarin Alice’s man toevallig de hoofdrol zal spelen. Wat volgt is een intense obsessie.

Lees ook ons artikel over Losing Alice

Deze gloednieuwe HBO-serie valt meer in de categorie zonnig dan sexy, al heeft de zon wel een vlijmscherp randje. De miniserie, die door HBO wordt omschreven als ‘maatschappelijke satire’, neemt je mee naar de The White Lotus; een exclusief resort in Hawaii waar de gasten rijk, wit en veelal vreselijk zelfingenomen zijn. Zeker het stel vakantiegangers dat de serie bevolkt. Pijnlijk, grappig en ongemakkelijk tegelijkertijd maar vooral prettig onvoorspelbaar. Met een glansrol voor Jennifer Coolidge en werkelijk spectaculaire muziek.

Lees ook ons verhaal over bedenker Mike White

Toen de wereld middenin de eerste lockdown zat, was daar opeens het heerlijk luchtige Betty dat ons meenam naar een ouderwets druk en pulserend zomers New York. Een stad zonder Covid maar met een groepje ongestoord coole, skatende jonge vrouwen. Vaak gebeurde er niet heel veel meer dan dat het groepje vrouwen de ramps van het skatepark onder de Manhattan Bridge nam en daarna, of daarvoor, high werd. Toch is het geheel enerverend. Meer zomers dan dit wordt het niet.

Lees ook ons artikel over deze luchtige HBO-serie

De derde act van een film is de meest zinderende; het moment waarop al het drama waar naartoe gewerkt is tot een onvergetelijke explosie komt. Dat de makers van Netflix-hit Sky Rojo hun hele serie het gevoel van die derde act wilde meegeven, zal geen verrassing zijn voor iedereen die het eerste seizoen eerder dit jaar keek. In het nieuwe seizoen zijn de drie prostituees niet langer op de vlucht zijn voor hun pooiers, maar maken de vrouwen jacht op de mannen die hen onderdrukten.

Lees ook ons artikel over de diepgravende 'Latin Pulp' in Sky Rojo

Wie het deze zomer vooral makkelijk en luchtig wil houden, kan deze titel misschien beter skippen. Want deze magistrale serie van schrijver Russell T. Davies is een van de beste maar ook meest emotionele series die de eerste helft van 2021 heeft voortgebracht. Waarom It’s A Sin dan toch op deze lijst staat? Omdat de serie over een groepje hechte vrienden dat diep wordt geraakt door de Aids-epidemie in de jaren ’80, ondanks veel verdriet, ook onvergetelijk is en je met een hart vol liefde achterlaat.

Lees ook: Meesterlijke serie over leven in een aidsepidemie

Het tv-debuut van filmregisseur Luca Guadagnino (Call Me By Your Name, Io sono l'amore) duikt diep in de warrige, emotionele, verwarrende en tegelijkertijd enerverende wereld van de tiener. In dit geval van twee Amerikaanse tieners die in Italië met hun ouders op een Amerikaanse legerbasis wonen. Een plek waar de vrijheid die ze zoeken om zichzelf, de liefde, hun identiteit, vriendschap en seksualiteit te ontdekken soms in scherp contrast staat met de strikte regels die er heersen. Traag, poëtisch en enorm intiem.

Dat deze Nederlandse tienersekskomedie vóór de start van iedere aflevering even meldt dat alle acteurs (op het kleine broertje na) meerderjarig zijn, geeft aan hoezeer de serie niet in de categorie ‘preuts’ valt. Wanneer de licht autistische Esmée chlamydia oploopt tijdens haar ontmaagding, start ze een uitgebreid onderzoek naar de klasgenoot die verantwoordelijk moet zijn voor haar besmetting. En dat blijkt nog niet zo simpel. Alleen de jeugdtaal die volop wordt gebezigd, leidt soms wat af van het verder vermakelijke verhaal.

Een bonustip voor iedereen die meer behoefte heeft aan wat introspectie. Damon Lindelhofs The Leftovers is het soort drama waar veel mensen niet aan beginnen omdat ze vrezen dat het ‘te zwaar’ is. Nu valt niet te ontkennen dat de serie over een wereld in rouw nadat twee procent van de mensheid in het niets is verdwenen, dit ook is. Zeker de eerste paar afleveringen. Maar The Leftovers is ook emotioneel overdonderend en immens bevredigend. Een kunstwerk dat je lang bijblijft, zeker na het afgelopen jaar.