Het beste voor Kees (2014) werd genomineerd voor een Gouden Kalf en in 2018 uitgeroepen tot de beste 2Doc van de afgelopen vijf jaar. De autistische Kees Momma is de ster van de film: een volwassen man die al zijn hele leven bij zijn bemiddelde ouders in Velp woont en een passie heeft voor tekenen, kalligrafie, Japans en modeltreinen. Kees werd een soort cultfiguur door zijn manier van praten: in barokke volzinnen, met keurige, archaïsche dictie – en af en toe een hartgrondige vloek tussendoor.
Want het leven is voor de autistische Kees lastig en vaak bedreigend: voortdurend maakt hij zich zorgen om het in zijn ogen veel te warme weer, en hij kan er niet tegen als hij iemand – met name zijn vader! – hoort slikken, slurpen of zelfs ademen. De grote vraag van de film: hoe moet het verder als Kees’ toegewijde ouders niet meer voor hem kunnen zorgen?