Here I Go: op de Franse werkboerderij Albezon worden Vlaamse tieners 'ontheemd'

In de Zuid-Franse Cevennen, op de kruising tussen de rivieren Aubezon en Altier, ligt een eeuwenoude boerderij genaamd Albezon. Het is een werkboerderij en tevens toevluchtsoord voor jongeren. Elke twee jaar woont er een ander Vlaams gezin dat de boerderij beheert en de jongeren opvangt. Er gaan groepsreizen naartoe, maar er is ook de mogelijkheid voor zogenaamde ‘ontheming’. Een Vlaamse jongere die is vastgelopen in de hulpverlening woont dan tien weken vrijwillig op de boerderij. De mobiele telefoon moet thuisblijven en hij of zij helpt mee met houthakken, onkruid wieden, dieren voeren; er is altijd wel iets te doen.

De documentaire Here I go volgt zo’n jongen: de zeventienjarige Ruben. Ruben zegt niet zo veel. Of eigenlijk alleen het hoognodige. ‘Ben je thuis ook zo stil?’ vraagt gastvader Sam. ‘Stiller,’ zegt hij. Sam dringt niet aan om meer te vertellen. Ook als kijker krijg je in de loop van de film maar kleine stukjes te horen over de reden waarom Ruben in Frankrijk is.

‘Tijdens de coronapandemie kwam ik op de website van Albezon terecht,’ vertelt regisseur Jaan Stevens. ‘Ik had zelf op dat moment behoefte aan zo’n plek, maar was ook benieuwd naar wat het voor een jongere kon betekenen om daar te zijn. Er zijn bijna geen doelstellingen, het enige doel is dat die jongere even uit zijn thuissituatie is. We spraken af om in het voorjaar van 2022 te gaan draaien, met de persoon die er op dat moment was. Ik heb Ruben dus niet uitgekozen, maar ik ben heel bij dat hij het was. Hij is rustig en doorbreekt qua uitstraling en gedrag het stereotype van de probleemjongere.’ Hoewel de regisseur ook nieuwsgierig was naar wat Ruben allemaal had meegemaakt, laat hij met de documentaire zien dat ook zwijgen helend kan zijn. ‘Jongeren die ergens mee zitten, krijgen altijd te horen dat ze erover moeten praten. Maar Ruben heeft me geleerd dat er pas herstel kan zijn, als je iemand de ruimte geeft om niet te praten.’

De Ruben die op de boerderij aankwam was totaal anders dan de Ruben die weer terug naar België ging, vertelt Stevens. ‘Ze zeggen het resultaat van zo’n ontheming pas na tien jaar duidelijk wordt, maar bij Ruben was dat onmiddellijk. Voor hij naar Albezon kwam, ging hij niet naar school. Nu gaat hij naar de tuinbouwschool en loopt stage. Het heeft zijn leven helemaal veranderd.’