Lafcadio Hearn
Kwaidan
Het leven van Lafcadio Hearn (1850-1904) klinkt als een smakelijke avonturenroman: in Griekenland geboren, opgegroeid in Ierland, een journalistieke loopbaan opgebouwd in de VS, om in Japan te sterven als Koizumi Yakumo, echtgenoot van de dochter van een samurai. De bundeling Japanse spookverhalen die hij verzamelde en vertaalde, Kwaidan (Koppernik), mag er ook zijn. Vaak ultrakorte, eeuwenoude vertellingen over, pakweg, een blinde voordrachtskunstenaar die nietsvermoedend voor een wel heel luguber publiek optreedt, en al doende zijn bijnaam ‘Hōichi de oorloze’ verdient; gezichtsloze fantomen en vleesetende goblins; of kersenbomen die ’s winters bloeien ter ere van een opofferingsgezinde ziel. Eng zijn ze zelden, wel poëtische, van informatieve noten en uitwijdingen voorziene inkijkjes in de Japanse folklore (en ziel).
(Dirk-Jan Arensman)