Vijftien tips voor de Maand van de Nederlandse Film

Charlotte (Sandra Hüller) werkt als arts in een academisch ziekenhuis. Ze huurt in het geheim een appartement om daar opmerkelijke experimenten uit te voeren: ze troont - veelal lelijke - mannen mee naar het appartement om seks met ze te hebben. Als alles aan het licht komt, krijgt ze therapie en wordt ze uit haar ambt gezet. Later gaat ze met zoontje en man (Dragan Bakema) naar India, om te proberen de episode te vergeten. Nanouk Leopold maakte een stijlvolle, mooi gefotografeerde film, met fijn spaarzaam gebruik van dialogen. Gouden Kalveren voor regie en scenario.

Lees ook ons interview met de regisseur: 'Seks is alledaags en tegelijkertijd beladen'

Tomas (17) en zijn zus Naomi (15) groeien op in het jeugdzorgtraject. Zwervend tussen diverse pleeggezinnen en jeugdtehuizen komen ze tot de conclusie dat ze niet geboren zijn voor de liefde. Prachtige en aangrijpende televisiefilm, met indrukwekkende vertolkingen van de jonge hoofdrolspelers (Jonas Smulders en Olivia Lonsdale). Regisseur Mees Peijnenburg (1989) zette zich op de kaart als een van de grootste beloften van de Nederlandse cinema door het Gouden Kalf te winnen voor beste tv-drama. Vijf jaar keerde hij terug naar de wereld van de jeugdzorg met zijn speelfilmdebuut Paradise Drifters (2020), dat geselecteerd werd voor het filmfestival van Berlijn.

Lees ook ons interview met Mees Peijnenburg over zijn nieuwe film: 'Wat als je achttien bent en er helemaal alleen voor staat? Dan gaat het om overleven.'

Volkskrantcolumniste Femke (fijne rol van Katja Herbers) heeft het zwaar te verduren op Twitter, helemaal nadat ze iets over zwartepiet had geschreven. Op een dag komt ze erachter dat een van de trollen die haar belagen haar buurman is. En ze besluit impulsief om hem, en nog wat andere hufters, aan te pakken. Het blijkt meteen inspiratie voor haar nieuwe roman op te leveren. Amusante, zeer geslaagde telefilm naar een scenario van Daan Windhorst, over de omgangsvormen op social media en de verruwing van de maatschappij. Sinds de première op televisie is De kuthoer te zien geweest op talloze internationale festivals en kreeg het zelfs een bioscooprelease in Zuid-Korea.

Lees ook ons interview met de makers: 'Het is geen cynische maar een boze film'

In dit energieke speelfilmdebuut van documentairemaker Van Erp, over het enerverende maar vaak ook wankele studentenbestaan, krijgen de jonge acteurs Minne Koole, Jonas Smulders, Chris Peters en Sofie Porro alle ruimte om hun talenten te etaleren. Met hun frisse en overtuigende personages is het nauwelijks een bezwaar dat het script weinig verrassingen oplevert. Decors en locaties zorgen voor de juiste melancholieke sfeer. In de scènes op de sociëteit ruikt het echt naar verschaald bier. En op de studentenkamers kan maar zo een slaperige of stomdronken huisgenoot binnenvallen. Openingsfilm van NFF 2018.

Lees ook ons interview met de drie hoofdrolspelers: 'We gaan voor de inhoud, niet voor de roem'

Alleenstaande moeder Mirte (Bianca Krijgsman) werkt als schoonmaker op Schiphol. Haar werkterrein is het aanmeldcentrum, een niemandsland waar asielzoekers wachten op de beslissing of ze Nederland binnen mogen, of niet. Mirte maakt het echt helemaal niks uit of ze worden toegelaten of afgewezen. Maar dan weet de West-Afrikaanse Luc (Issaka Sawadogo) tot haar door te dringen, met een oogverblindende glimlach, een mooie baritonstem en een charmant gevoel voor humor. Sterke telefilm over de mensonvriendelijke asielprocedure, effectief in beeld gebracht met kille, kale shots. Krijgsman kreeg een Emmy voor haar fraaie hoofdrol.

Vorig jaar in Cannes spraken we regisseur Jaap van Heusden over zijn ambitieuze nieuwe filmproject. Beluister het gesprek online terug.

Nadir, Abdel en Zakaria reizen in een mooie oude taxi vanuit Amsterdam naar Rabat in Marokko, om de wagen af te leveren bij een vriend van de vader van Nadir. Onderweg pikken ze een leuke liftster op, bespreken ze hun plannen voor de toekomst, gaan naar een feest in Barcelona en beleven avonturen met de Spaanse politie. Sterke roadmovie, voor een prikkie gemaakt, geslaagd dank zij het prima spel van de hoofdrolspelers. Nasrdin Dchar kreeg een Gouden Kalf voor zijn rol en stal tijdens de prijsuitreiking het hart van alle kijkers met zijn prachtige dankwoord.

Mooie bewerking van A.F.Th van der Heijdens roman over de dood van zijn 22-jarige zoon Tonio, die in 2010 verongelukte na een avond stappen met vrienden. Net als het boek slaagt de film erin het peilloze verdriet van de ouders voelbaar te maken. Dankzij de manier van vertellen (we springen heen en weer in de tijd; droom en werkelijkheid lopen in elkaar over), maar vooral dankzij het geweldige acteren van Pierre Bokma en Rifka Lodeizen als A.F.Th van der Heijden en zijn vrouw Mirjam Rotenstreich.

Lees ook ons interview met regisseur Paula van der Oest: 'Tonio's leven is verlengd'

Bereikte Eddy Terstall met zijn vroege, sympatieke lowbudget films vooral een bescheiden publiek en enthousiaste critici, Simon was een heuse hit. In deze ontroerende tragikomedie komt de Amsterdamse praatjesmaker en coffeeshophouder Simon na jaren een oude vriend tegen: Camiel, een wat brave, homoseksuele tandarts. Door Simons terminale kanker bloeit hun vriendschap weer op. Simon is ook een ode aan het progressieve Nederland, met euthanasie, homohuwelijk en softdrugs. Uitstekende acteurs alom, Cees Geel kreeg voor de titelrol onder meer een Gouden Kalf.

Lees ook ons interview met Eddy Terstall: 'Als je niet uit de Jordaan komt denk je dat iedereen hier matjes heeft en Sjonnie heet'

Op Witte Donderdag springt de verwarde Thomas (Marcel Musters) angstig in een gracht. Zijn oudere zus Doris (Elsie de Brauw) schiet meteen te hulp, terwijl jongere zus Hannah (Monic Hendrickx) zich liever afzijdig houdt. Welke aanpak is het meest verantwoord? Tijdens het paasweekend – een beladen periode voor het gereformeerd opgevoede drietal – komen de onderlinge spanningen tot een kookpunt. Regisseur/scenarist Mijke de Jong (Tussenstand, Layla M.) en haar sublieme, deels improviserende acteurs schetsen een pijnlijk realistisch familieportret, waarin liefde en ergernis steeds om voorrang strijden. Origineel, prettig minimalistisch verteld.

Lees ook ons interview met Mijke de Jong: 'Ik vond het van meet af aan heel belangrijk dat er humor in de film zou zitten'

Deze bitterzoete mozaïekfilm volgt het gezin van architect Jan Liefhebber (Jeroen Krabbé), die al ruim een jaar aan beginnende alzheimer lijdt en dat al die tijd voor zijn vier volwassen kinderen heeft verzwegen. Wanneer zij het geheim ontdekken, komen de onderlinge verhoudingen onder grote druk te staan. De Liefhebbers is in opzet een beetje soapy, maar de relationele frustraties zijn geloofwaardig en herkenbaar uitgewerkt, het acteursensemble is goed op dreef en regisseur Anna van der Heide (Meester Kikker) houdt de tragikomische toon knap in balans.

Lees hier meer over de film: 'In De Liefhebbers zijn de personages belangrijker dan de plot'

Een van de meest bijzondere Nederlandse films van de afgelopen jaren is docudrama Drama Girl, waarin danseres en kunstenaar Leyla de Muynck zélf scènes uit haar eigen leven naspeelt. ‘Een documentaire waarin we een fictiefilm maken die gebaseerd is op mijn leven’, aldus De Muynck. Dat levert een intrigerend psychologisch experiment op, waarbij de grenzen tussen fictie en realiteit meer dan eens vertroebelen. Vooral in de scènes met haar (fictieve) ouders (gespeeld door topacteurs Pierre Bokma en Elsie de Brauw) voelt de film daardoor bij vlagen aan als verkapte therapiesessie.

Beluister ook ons interview met Leyla de Muynck: 'Het enige verschil is dat mijn vader geen paard was, maar Pierre Bokma'

Jade was een mooie jonge vrouw, totdat haar ex-vriendje zoutzuur in haar gezicht gooide en haar leven voorgoed veranderde. Dirty God pikt Jade op wanneer ze ontslagen wordt uit het ziekenhuis en samen met haar dochtertje, moeder en vrienden van vroeger een nieuwe start probeert te maken. Eerste Engelstalige film van regisseur Polak blijft dicht bij Jade (gespeeld door brandwondenslachtoffer Knight) en creëert zo – net als in haar eerdere films Hemel en Zurich – een intiem portret van een zoekende, kwetsbare, maar strijdbare jonge vrouw. Openingsfilm van IFFR 2019 en de grote winnaar bij de Gouden Kalveren (beste film, regie en muziek).

Bekijk ook ons interview met Sacha Polak: 'Het enige wat ik wist toen ik begon, was dat ik een film over een jonge vrouw met brandwonden wilde maken'

Psychologisch drama over de ervaren psycholoog Nicoline (Carice van Houten), die gaat werken in een tbs-kliniek. Daar mag ze bepalen of Idris (Marwan Kenzari), die behandeld wordt voor ‘seksuele delicten met een extreem gewelddadig karakter’, met onbegeleid verlof mag of niet. Sterk regiedebuut van actrice Halina Reijn, waarin ze met de destructieve Nicoline een filmpersonage heeft gecreëerd dat zowel slachtoffer als dader is. Wat getuigt van eigenzinnigheid en lef in tijden van #MeToo. Eerste film van het door Reijn en Van Houten opgerichte productiebedrijf Man Up werd onder meer bekroond op het festival van Locarno en was vorig jaar de openingsfilm van het Nederlands Film Festival.

Bekijk ook ons interview met Halina Reijn en Carice van Houten: 'Er is geen betere muze dan zij. En andersom ook.'

Het meest eigenzinnige Nederlandse speelfilmdebuut in jaren, van regisseur/scenarist Sam de Jong (1986), waarin de zeventienjarige Ayoub (natuurtalent Ayoub El Asri) uit Amsterdam-Noord als een moderne Orpheus afdaalt in de onderwereld op zoek naar zijn ontbrekende vader. Wat hij vindt, is zichzelf. Uit een nogal onwaarschijnlijke mix van stijlen uit verschillende genres - van gangsterfilm en coming of age tot komedie en muziekvideo - smeedt De Jong een vanzelfsprekende eenheid die refereert aan de jaren tachtig en negentig.

Bekijk ook ons interview met Sam de Jong: 'Ik wilde heel graag van alles proberen en niet iets veiligs maken'