‘Er bestaat een andere wereld, maar die bevindt zich in deze,’ zo luidt een mooi citaat van de Franse dichter Paul Éluard. De Nederlands-Kroatische documentairemaker Biserka Šuran vermeldt het op haar website. Want is dat niet wat een documentairemaker doet: op zoek gaan, als een ontdekkingsreiziger, naar andere werelden binnen de bestaande?
In haar nieuwe film Scenes with my Father (2022) doet Šuran dit heel dichtbij huis: door gesprekken met haar vader, in een theatrale setting. Het had voor de hand gelegen als Šuran met haar vader in de auto was gestapt om terug te rijden naar Kroatië, dat het gezin kort voor de oorlog in voormalig Joegoslavië ontvluchtte. Maar Šuran kiest voor een andere vorm: een oude fabriek, tijdelijk ingericht als filmstudio, met een summier theaterdecor. Ze zit met haar vader op een bankje te wachten op een trein of dineert met hem aan een bistrot-tafeltje met wit tafelkleed. Haar Kroatische vader vertelt hoe hij haar Nederlandse moeder ontmoette: ze hadden beiden gezwommen in de Adriatische Zee en liepen tegelijk, naast elkaar, het strand weer op. Zo waren ze aan de praat geraakt.
Šuran leest voor uit brieven die de geliefden elkaar vervolgens stuurden. We zien beelden van Tito’s laatste verjaardag en de oorlog die uitbrak na zijn dood. Ja, van de Balkan naar Nederland, dat was een heel grote verandering. ‘Hoewel ik me wilde aanpassen,’ zegt vader Šuran, ‘kostte dat wel moeite.’ In de gesprekken komt zijn dochter eindelijk meer te weten over de keuzes die hij maakte en wordt duidelijk waarom daar thuis niet over gesproken werd. Beiden zijn blij dat dit nu is rechtgezet – ja, denk je, dat zouden meer families moeten proberen. Er bestaat een andere wereld, maar die bevindt zich in deze.