‘Mijn kinderen’, zo noemt de Amerikaanse Tonia Haddix haar chimpansees consequent. En mannetjes-chimp Tonka is haar lievelingskind. Tonia is in de vijftig en ze laat er geen misverstand over bestaan: Tonka is belangrijker voor haar dan haar echte kinderen en ook belangrijker dan haar echtgenoot. Alles zou ze voor haar aap opgeven.
Tonia, die zichzelf ‘the Dolly Parton of chimps’ noemt vanwege haar zuurstokroze uiterlijk (met over-de-top nepwimpers, opgeblazen lippen en gigantische blonde pruiken), is de hoofdpersoon in de vierdelige docuserie Chimp Crazy. Dit vierluik is van dezelfde regisseur als de hitserie Tiger King, Eric Goode. Tiger King ging ook over de dubieuze praktijk van het houden van exotische wilde dieren en schetste geen rooskleurig beeld van de hoofdpersonen. Goode kan daardoor zelf geen toegang krijgen tot Tonia en schuift iemand anders naar voren om haar te volgen: de sympathieke Dwayne, die zelf afkomstig is uit de circuswereld en zo makkelijk het vertrouwen wint van Tonia.
Die constructie roept interessante morele vragen op, al is dat maar een zijpad binnen het uitzinnige maar fascinerende Chimp Crazy. Aan de hand van het kat-en-muisspel tussen Tonia en de Amerikaanse dierenrechtenorganisatie PETA vertelt de serie uiteindelijk een verhaal over hoe mensen zichzelf voor de gek houden in de verbintenissen die ze aangaan met dieren.