Een tijd geleden verscheen er een essay in The New York Times. Auteur Amy Pittman schreef hoe ze na een maand in blijde verwachting te zijn geweest een miskraam kreeg. Rouwen kon ze pas nadat ze ook haar zwangerschapsapp met een tik op haar telefoonscherm had laten weten dat haar baby (ter grootte van een lavendelzaadje, aldus de app) niet langer met haar was. Vlak voor haar uitgerekende datum ontving Pittman een pakketje met flesvoeding. ‘Iedereen doet het anders, maar de vreugde van het ouderschap delen we allemaal,’ stond op het briefje in de doos. Klaarblijkelijk had de app zijn adverteerders van Pittmans zwangerschap op de hoogte gebracht. Maar het nieuws van haar miskraam was het vergeten te delen. Het internet denkt dat ik nog zwanger ben, heette het essay.
Wat denkt het internet over jou te weten? Google is de belangrijkste database ooit gemaakt, zo stellen de initiatiefnemers van Made to Measure. Made to Measure is een cross-mediaal project van Laokoon, een collectief van artiesten die wetenschappelijk onderzoek combineren met creatieve expressie. In het experiment achterhalen de onderzoekers of ze het leven van mensen kunnen reconstrueren aan de hand van vijf jaar aan zoektermen zoals ‘blonde haarverf’, ‘banden wisselen’ en ‘gewicht heffen’. Maar ook ‘zwangerschap’, ‘bloedverlies’, en ‘baby verloren’.