Het is bijna een understatement om te zeggen dat Michael Chow, oprichter en eigenaar van de exclusieve restaurantketen MR. CHOW, een kleurrijk leven heeft geleid. Het feit dat hij als jonge man een kleine rol had in de James Bond-klassieker You Only Live Twice (en dat zijn zus Tsai Chin het Bond-meisje in dezelfde film was) is misschien wel het minst opmerkelijke weetje dat voorbijkomt in aka MR. CHOW, de anderhalf uur durende HBO-documentaire over zijn leven. Een leven dat hij overigens nog volop leeft, want zoals de inmiddels 84-jarige Chow het zelf omschrijft, zit hij inmiddels al in zijn vijfde akte – een waarin hij zichzelf hervond als kunstschilder en kind nummer vier en vijf kreeg met zijn vierde vrouw Vanessa.
In het kort dat opmerkelijke leven: Michael Chow werd in 1938 geboren als Zhou Yinghua in Shanghai. Zijn ouders sturen hem naar een kostschool in Engeland als hij twaalf is. Dat zijn vader, een ster van de Beijing Opera, hem voor zijn vertrek op het hart drukt nooit te vergeten dat hij Chinees is, kleurt alles wat Chow doet. Het feit dat westerse films er in die tijd een handje van hebben om Chinese personages racistisch en karikaturaal neer te zetten, maakt daarnaast dat het Chows missie wordt om Chinees synoniem te maken met ‘chic’.
Eind jaren ’60 opent hij zijn eerste restaurant in Londen waarvoor hij de beste chefs uit Hong Kong haalt en Italiaanse obers het eten laat serveren. Hij noemt het MR. CHOW om respect af te dwingen. Of zoals zijn zus Tsai Chin zegt: ‘Niemand had hem ooit meneer Chow genoemd. Nu moest iedereen het.’ Het restaurant is een immens succes en locaties in Los Angeles en New York volgen snel. Al is vooral Chow zelf de ster, getuigen ook alle portretten die zijn vaste gasten, kunstenaars als Jean-Michel Basquiat en Andy Warhol, van hem maken.
Het is Andy Warhol die Chow leert dat je jezelf met de twee woorden ‘so what?’ over alle tegenslagen in het leven heen kunt zetten. ‘Zodra je dat weet, ben je vrij’, vertelt Chow. Vandaar wellicht dat de man het ook toepast op de persoonlijke vragen in de documentaire over zijn leven. Want als de interviewer achter de camera informeert naar het tragische lot van Chows ouders in de Culturele Revolutie, of de dood van zijn tweede vrouw, reageert Chow met ‘nou en?’ en ‘iedereen lijdt’. Chows weigering om het achterste van zijn tong te laten zien, zorgt ervoor dat aka MR. CHOW uiteindelijk een wat oppervlakkig overzicht van Chows leven blijft. Maar met zo’n leven, levert zelfs dat een interessante film op.