Alle true crime-clichés worden uit de kast gehaald in deze driedelige documentaireserie over de dierenbeul die Twente jarenlang in zijn greep hield.

Tussen 2000 en 2004 was Twente in de greep van een beangstigende en bizarre golf misdaden. Het begon met mishandelingen van dieren die in de wei stonden. Paarden, schapen en pony’s werden toegetakeld, wat ze regelmatig niet overleefden. Hun geslachtsdelen werden verminkt en soms zelfs weggesneden.

Na jaren van onderzoek, onzekerheid en speculatie bleek er één persoon verantwoordelijk voor een reeks van gruwelijkheden. Over deze ‘beul van Twente’ gaat een nieuwe driedelige documentaireserie van Avrotros. De serie is een reconstructie van de ruim twintig jaar oude zaak, waarin alle kenmerken van het populaire true crime genre bewust en uitgebreid worden toegepast. Langzaam wordt de spanning opgebouwd, met behulp van muziek en onheilspellende beelden van bijvoorbeeld een plukje schapenwol dat aan een stuk prikkeldraad is blijven haken.

Betrokkenen zijn geïnterviewd in wat naargeestige omgevingen, zoals een een schemerig verlicht kantoor vol dossiermappen. Een jongen die destijds een jaar of elf was, vertelt hoe zijn schaap Marieke is vermoord. De politie doet uit de doeken hoe hun onderzoek tot stand kwam en de journalist van de Telegraaf vertelt hoe hij onmiddellijk alles uit zijn handen liet vallen toen hij hoorde over de mishandelingen, geen groter leed immers dan dierenleed.

Dat vond ook Henk ten Napel uit Enschede. Nadat zijn paard mishandeld was, organiseerde hij een burgerwacht van ‘dierenvrienden’. Hij vertelt met stralende ogen hoe ze er ’s nachts in legerkleding op uit gingen om te proberen de dierenbeul in de val te lokken.

Hoe huiveringwekkend ook, het zijn allemaal ontwikkelingen die al eerder in de media zijn verteld, voor het laatst nog in 2020 in het WNL-programma De zaak van je leven. Wat de makers van deze serie uniek noemen, is dat ze meer inzicht geven in de dader, Rudolf K. Deze oud-TBS’er zit nu levenslang vast voor de dierenmishandelingen, plus de moord op een dakloze man en verschillende steekpartijen. Vanuit de gevangenis schreef hij brieven naar zijn slachtoffers, waaruit af en toe geciteerd wordt terwijl we gedramatiseerde beelden zien. Het draagt vooral bij aan het beeld van de verknipte lustmoordenaar, dat we toch al hadden.

de nieuwste documentairetips in je mailbox?