De beste films op Amazon Prime Video

Bowlende flowerpowerman Jeff 'The Dude' Lebowski (Bridges) is 'the laziest man of Los Angeles County'. Bandieten die hem aanzien voor een oude rijkaard met dezelfde achternaam leveren hem een streek, waarop The Dude - aangespoord door zijn bowlingvrienden Walter (Goodman) en Donny (Buscemi) - verhaal gaat houden bij de Big Lebowski. Het uit de hand lopen van deze situatie wordt spetterend verbeeld, met sterke, humoristische typetjes, hallucinogene droomsequenties en wonderbaarlijke dialogen. Een van de beste films uit het imposante oeuvre van de broers Ethan en Joel Coen.

Intelligente satire over literatuurdocent en auteur Thelonious 'Monk' Ellison (Jeffrey Wright), die een nepboek schrijft om de witte literaire wereld en hun obsessie met stereotypische zwarte boeken een spiegel voor te houden. De film van debuterend scenarist-regisseur Cord Jefferson is een soort satirisch Paard van Troje. De openlijke kritiek op de boekenwereld van begin 2000 verhult een slinks metacommentaar op de huidige obsessie in Hollywood met ‘Oscar-baity middenfilms’ over de persoonlijke strubbelingen van de elite. Ironisch genoeg werd American Fiction genomineerd voor vijf Oscars. Gebaseerd op de roman Erasure van Percival Everett.

In een slaperig vissersdorpje rouwen zussen Priscilla en Mary Beth om de dood van hun moeder. Na de begrafenis besluit Mary Beth het in de plaatselijke kroeg op een zuipen te zetten, met desastreuze gevolgen. Vervolgens moeten de zussen de gebeurtenissen van die avond zien te verbergen voor hun nieuwsgierige buren en de politie. Sfeervolle zwarte komedie die geregeld aan het werk van de Coens doet denken, met een fantastische bijrol van ‘character actress’ Margo Martindale als enigmatische uitbater van een bordeel.

Geslaagde biopic over de Amerikaanse cartoonist John Callahan (1951-2010) die inzoomt op diens worsteling met alcoholisme en het auto-ongeluk waardoor hij in een rolstoel belandde. Na aantal matige werkjes (Restless, Promised Land en Sea of Trees) eindelijk weer een fijne Van Sant, die opvalt door de trefzekere toon en het goede spel van alleskunner Phoenix, die de knorrige Callahan speelt met een prettige mix van vastberaden hulpeloosheid en ontwapenende eigenwijsheid. Fijne bijrollen ook van Hill en zangeres Beth Ditto, als belangrijke aanwezigen op Callahans AA-bijeenkomsten.

In 2021 besloot een groep online amateurbeleggers massaal aandelen te kopen van een verliesmakende gamewinkel, waarop de hele financiële wereld in paniek raakte. Deze luchtige reconstructie van het incident is duidelijk geïnspireerd door tijdgeestfilms als The Social Network en The Big Short. Knap hoe regisseur Gillespie (I, Tonya) het complexe verhaal vol bankiers- en internetjargon behapbaar houdt voor leken. En ook wie niet alles volgt kan volop genieten van de energieke toon, sterke ensemblecast en vlotte, grove dialogen. Wel blijft het wat vaag hoe alles zich verhoudt tot de werkelijkheid. Zijn er nu echt reuzen verslagen, of is dit David-en-Goliathverhaal wat opgeblazen?

De Chinees-Amerikaanse Evelyn (Michelle Yeoh) is een uitgebluste vijftiger die met haar sullige echtgenoot een wasserette runt. Op een dag ontdekt ze verbijsterd dat ze in staat is om parallelle universums te bezoeken waarin ze heel andere levenskeuzes heeft gemaakt. Deze duizelingwekkende indiehit heeft trekken van een typische Marvelsuperheldenfilm, maar is veel origineler en ambitieuzer. Makers Kwan en Scheinert (Swiss Army Man) hebben lak aan verhaalconventies, verbluffen met bizarre vondsten en strooien lustig met popcultuurverwijzingen, levenslessen en maatschappijkritiek. Al met al nogal veel van het goede, maar dat is het hele punt van deze heerlijk anarchistische parabel.

Lees ons interview met de makers: 'Met ons werk ontregelen we graag ons publiek'

Murray is perfect als de cynische weerman Phil Connors die in een Noord-Amerikaans plaatsje steeds op dezelfde - en niet bepaald zijn beste - dag wakker wordt. De tijd lijkt rijp voor een bezoekje aan de psychiater (die hem inderdaad therapie voorschrijft), of beter nog een eigen, diepgaand onderzoek. Langzaam raakt Phil doordrongen van de filosofische kanten van zijn lot, en hoewel hij zijn stekeligheid (gelukkig) niet verliest, begint hij elke dag noodgedwongen weer aan een nieuw en gaandeweg wat beter leven. Het slot van deze bij vlagen hilarische komedie is wat aan de brave kant, maar het verhaal blijft verrassend.

De negenjarige Babs krijgt een schattig biggetje cadeau van een onbekende opa die jarenlang in Amerika woonde. De oude man (geestig ingesproken door Kees Prins) doet zich vriendelijk voor, maar blijft wel erg veel interesse tonen in varkentje Knor. Dat zal toch niets te maken hebben met zijn verleden als slager? Deze vrolijke, tikje vileine jeugdfilm naar een boek van Tosca Menten is de eerste lange stop-motionfilm die in Nederland werd gemaakt. Het verhaal houdt de aandacht prima vast, maar de magie zit ’m in de beelden: de aansprekende poppen, oer-Hollandse decors en prachtige priegeldetails.

Christine, of Lady Bird zoals ze genoemd wil worden, is een ongemakkelijke tiener die in de laatste klas van de middelbare school zit en niets liever wil dan studeren. Ver weg van huis, waar vader werkloos is en moeder zich veel te veel met haar bemoeit. Op papier geen al te origineel verhaal, maar in handen van de debuterende Gerwig (die ook het semi-autobiografische scenario schreef) een heerlijk en eerlijk coming of age-drama. Met fantastische hoofdrollen van Saoirse Ronan (als Lady Bird) en Laurie Metcalf (moeder Marion). Genomineerd voor vijf Oscars, waarvan er niet een gewonnen werd.

LA 1977. Berooide privédetective Holland March (Ryan Gosling) gaat op zoek naar verdwenen porno-actrice, en komt tot de ontdekking dat hij bepaald niet de enige is. Gewelddadige, maar ook hilarische misdaadkomedie van de maker van Kiss Kiss Bang Bang en Iron Man 3, waarin het tempo hoog blijft en de grappen en ontwikkelingen nooit voorspelbaar worden. Bovendien ontstaat er in de film een prachtige bromance tussen March en de door Russell Crowe gespeelde tough guy Jack Healy, de 'nice guys' uit de titel.

Dolende dertiger Nyles (Saturday Night Live’s Andy Samberg) komt vast te zitten in een time loop en is gedwongen voor altijd een eeuwig dezelfde dag te beleven. En wat voor dag! Het huwelijksfeest van vrienden Abe en Tala in het poenerige woestijnstadje Palm Springs. Groter had zijn persoonlijke hel niet kunnen zijn, want Nyles is een cynicus en gelooft niet in de liefde. Gevatte variatie op klassieker Groundhog Day van debuterend regisseur Barbakov biedt fijne toevoeging aan het genre. Nyles is namelijk niet de enige die vast komt te zitten in de time loop, hij krijgt gezelschap van Sarah, de oudere zus van de bruid en ook al zo’n cynicus. Grote hit op Sundance 2020.

Fotomodellen Carl (Harris Dickinson) en Yaya (Charlbi Dean) zijn vanwege hun schoonheid bovenaan de sociale ladder terechtgekomen. In de fijn-vileine satire Triangle of Sadness zien we hoe die twee hun uiterlijk herhaaldelijk inzetten als betaalmiddel. Eerst in de modewereld, dan aan boord van een luxe jacht en ten slotte op een onbewoond eiland, waar alle bestaande hiërarchieën zijn verdwenen. Deze Gouden Palm-winnaar van de Zweedse regisseur Ruben Östlund (Turist, The Square) is een vaak hilarische aanval op de wereld van de superrijken, maar uiteindelijk verschillen de drie delen onderling nogal van toon en kwaliteit, waardoor de som wat minder is dan het geheel.

Meer over Triangle of Sadness: 'Uiterlijk wordt alleen maar belangrijker, omdat we zo veel in beelden communiceren’

In deze intrigerende hommage aan Antonioni's Blowup (1966) is John Travolta een geluidsman die door een gelukkige combinatie van toeval en vakmanschap een politieke moord op het spoor komt. Hij staat op een brug wat geluidsopnames te maken als de 'stilte' van de nacht wordt verstoord door het geluid van een snel rijdende auto. Hij kijkt op en ziet hoe de auto door de balustrade van de brug het water inrijdt. Bij het afluisteren van z'n tape hoort hij vlak voor de blow out (klapband) een geweerschot waarmee het bewijs van een aanslag is geleverd. Het knap gestileerde Blow Out bevat oa verwijzingen naar het Chappaquiddick-incident met Edward Kennedy.

Fijn eigengereide thriller over de ontluikende liefde tussen norse sportschoolmanager Lou (Kristen Stewart, altijd goed) en bodybuilder Jackie (Katy O’Brian). Samen willen ze de wereld veroveren, maar na de mishandeling van de zus van Lou nemen de zaken een steeds gewelddadiger twist, vooral ook door de bemoeienis van hun criminele vader (een heerlijk viezige Ed Harris). Love Lies Bleeding lijkt daarmee een klassieke misdaadthriller vol expliciet geweld en giftige familiebanden, maar regisseur Rose Glass (Saint Maud) heeft genoeg verrassingen in petto om van haar tweede speelfilm een heerlijk onvoorspelbare trip te maken.

In 1993 waren de special effects waarmee Steven Spielberg zijn dino's op het doek toverde nog ontzagwekkend, inmiddels zijn ze natuurlijk enigszins achterhaald. Gelukkig heeft Jurassic Park meer te bieden: een goed script, sterke acteurs en precies voldoende humor. Een rijke zonderling heeft fossiel dino-DNA in kikkerdril laten injecteren, en zo levende brachiosaurussen en triceratops gekweekt. En dino's met enorme tanden. Ze ontsnappen allemaal als tijdens een storm de stroom uitvalt. Rennen! Twee vervolgfilms waren veel minder leuk, net als de nieuwe trilogie die begon met Jurassic World (2015).

Na dertig jaar keert regisseur George Miller terug naar de post-apocalyptische strapatsen waarmee hij naam maakte. Mad Max probeert met de strijdbare Furiosa uit handen te blijven van de tirannieke Immortan Joe en zijn leger kamikaze-albino's, om zo een handvol vrouwen te redden van een miserabel lot. Twee uur lang ronkt, crasht en explodeert alles in een even krankzinnig als onzinnig spektakel vol bijzondere stunts en special effects. Fury Road is glorieuze, zwartgeblakerde gekte die andere actiefilms en blockbusters stof laat happen.

Op de avond van Thanksgiving verdwijnen twee meisjes spoorloos. De enige aanwijzing leidt naar een camper, maar de zwakbegaafde eigenaar wordt door gebrek aan bewijs al snel vrijgelaten. Keller (Hugh Jackman), de vader van een van hen, besluit het heft in eigen handen te nemen. Naargeestige, subliem opgebouwde thriller van Canadees Denis Villeneuve (Incendies, Arrival, Blade Runner 2049), die de kijker meeneemt op een emotioneel zware tocht door een van elk greintje zonlicht gespeend landschap. Het magistrale schimmenspel van cameraman Roger Deakins (Fargo, Skyfall) werd genomineerd voor een Oscar.

Tijdens een nachtelijke busrit raakt loner Henry (Sean Harris) in gesprek met Paul (Steve Mouzakis), die nog wel klusje weet mocht Henry snel wat geld willen verdienen. Paul schuift Henry door naar beroepscrimineel Mark (Joel Edgerton), die Henry introduceert bij zijn bazen en langzaam ontstaat er tussen de twee mannen iets wat lijkt op vriendschap. Maar niemand in deze broeierige en sombere film is wie hij zegt te zijn. Meesterlijk misdaaddrama van de Australische regisseur Thomas M. Wright, waarin de nadruk niet ligt op de misdaad maar op het voortreffelijk gespeelde drama.

In dit meeslepende misdaadepos speelt Al Pacino de Puertoricaanse gangster Carlito Brigante, die na vijf jaar vroegtijdig vrijkomt dankzij zijn manipulatieve advocaat Kleinfeld (Sean Penn). Carlito droomt van een leven buiten het criminele milieu met zijn liefde Gail (Penelope Ann Miller). Maar als zijn vriend Kleinfeld om een laatste gunst smeekt, voelt hij zich verplicht om te helpen, ondanks zijn rotsvaste overtuiging dat 'een gunst je sneller doodt dan een kogel'. Brian De Palma kreeg het net als in Scarface (1983) voor elkaar om de legendarische voordracht en motoriek van Al Pacino optimaal voor het voetlicht te krijgen.

In deze briljant gestileerde remake van de gelijknamige thriller uit 1962 is De Niro een angstaanjagende, sadistische ex-gevangene die wraak neemt op de advocaat (Nick Nolte) die hem zijns inziens onterecht achter slot en grendel deed belanden. Scorsese liet de originele score van Bernard Herrmann (de vaste componist van Hitchcock) reorkestreren door filmcomponist Elmer Bernstein. Robert Mitchum en Gregory Peck - in 1962 respectievelijk ex-gevangene en diens advocaat - zijn nu te zien in fraaie bijrollen.

Met The Departed keerde Martin Scorsese terug naar zijn beste, grimmige films uit de jaren zeventig, zoals Mean Streets en Taxi Driver. In het hedendaagse Boston is van een grens tussen goed en kwaad geen sprake. Agent Billy Costigan infiltreert in het criminele Iers-Amerikaanse milieu. Maffiabaas Frank Costello, een fabuleuze rol van Jack Nicholson, heeft een informant bij de politie. Het opmerkelijkste aan Scorsese's regie is dat hij tussen de zwartgalligheid door toch wat hoop laat doorsijpelen. Remake van de Hongkongse misdaadfilm Infernal Affairs (2002).

Tragikomisch meesterwerk van de gebroeders Coen waarin Jerry (William H. Macy) zijn eigen vrouw laat ontvoeren omdat hij geld nodig heeft voor een businessdeal. Het kwaadaardige opzetje mislukt jammerlijk door aan de ene kant het prutswerk van de criminelen en aan de andere kant de uitzonderlijke speurneus van de hoogzwangere politiechef Marge (Francis McDormand). Wereldwijd bedolven onder prijzen, waaronder een volkomen terechte Oscar voor McDormand. In 2014 verscheen, met andere acteurs en de Coens als producenten, een iets minder leuke gelijknamige tv-serie.

Stoere, integere FBI-agent Kate (Emily Blunt) wordt door een geheimzinnige overheidsorganisatie gerekruteerd om mee te strijden in de war on drugs rond de Amerikaans-Mexicaanse grens. Al snel vallen de lijken bij bosjes en beseft Kate dat ze geen idee heeft waar ze aan meedoet. Harde, robuuste politiethriller, fraai gefilmd (door Roger Deakins), erg spannend, met een geweldige cast. Net als in veel van zijn andere films stelt de Canadese regisseur Denis Villeneuve (Prisoners, Dune) een duivels dilemma aan de kaak, en zal de kijker zelf een kant moeten kiezen.

Vietnamveteraan en taxichauffeur Travis Bickle kan niet slapen. Hij vindt het dus geen probleem om nachtdiensten te draaien en accepteert ook ritten naar de ruigste buurten. Door de ramen van zijn taxi ziet hij het verloederde New York van de jaren zeventig. Het neonlicht wordt er gebroken door de schijnbaar constante regen. Travis vindt regen niet erg: 'Someday a real rain will come and wash all this scum off the streets.' Enerverende klassieker van Scorsese met Robert De Niro in een van zijn meest iconische rollen. Gouden Palm in Cannes.

Waar gebeurd: in de jaren zestig en zeventig werd San Francisco geteisterd door seriemoordenaar Zodiac. Na zijn moorden stuurde hij cryptische aanwijzingen naar een aantal kranten. In de film pogen een dorstige journalist (Robert Downey jr), een obsessief puzzelende cartoonist (Jake Gyllenhaal) en een vastbesloten rechercheur (Mark Ruffalo) de moordenaar te vinden, met ernstige gevolgen voor hun mentale gezondheid. David Fincher brengt de zeer langdurige zoektocht prachtig in beeld, en de hoofdrolspelers zijn geweldig in vorm. Gebaseerd op het boek van Robert Graysmith, de cartoonist uit de film.

De opvolger van Asters horrorsensatie Hereditary (2018) liet niet lang op zich wachten. Midsommar is opnieuw een horrorfilm (uit het subgenre folk-horror), waarin alle actie zich afspeelt in het volle dag- én nachtlicht. Groepje Amerikaanse antropologiestudenten gaat namelijk naar het hoge noorden van Zweden om bijzonder midzomernacht ritueel bij te wonen. Dat pakt niet al te best uit voor de meesten, hoewel de reis op vreemde manier wel heilzaam is voor het enige meisje in de groep (een fantastische Florence Pugh), dat kampt met grote psychische problemen.

Schrijver (Jack Nicholson) omhelst het aanbod in de winter op een afgelegen hotel in Colorado te passen. Hij denkt zo in alle rust te kunnen werken, maar dat pakt anders uit: hij heeft nog geen letter op papier of hij begint zijn verstand te verliezen. IJzersterke Stephen King-verfilming (niet in de laatste plaats door Nicholsons geweldige spel), destijds niet onverdeeld enthousiast ontvangen, bereikte later cultstatus. Let op de schitterende openingsbeelden en de sequenties waarin de camera op driewieler-hoogte het telepathisch begaafde zoontje volgt, dat op eigen houtje het verlaten hotel verkent.

Na Get Out en Us is ook Nope, de derde film van regisseur Jordan Peele, weer horror. En nog veel meer, want Nope is ook sciencefiction, monsterfilm en een actiekomedie. Over OJ Haywood en diens zus Em, die op een afgelegen farm net buiten Los Angeles paarden fokken. De zaken gaan slecht, maar dan ziet OJ tussen de wolken een vliegende schotel. Als ze erin slagen daar scherpe beelden van te schieten zijn al hun problemen opgelost. Denken ze. Te genieten als popcornvermaak, maar Peele zegt ook belangrijke dingen over inclusie, onze behoefte aan spektakel, het gevaar van aandacht, het temmen van wilde dieren, hebzucht, Hollywood, familiebanden en nog veel meer.

Oorlogsthriller 1917 wekt de indruk in één ononderbroken shot te zijn gefilmd – een vorm die altijd iets opzichtigs heeft. Ervaren kijkers zullen zich dan ook geregeld afvragen hoe cinematograaf Roger Deakins het kunstje heeft geflikt. De verbluffende techniek zit het drama echter niet in de weg, maar draagt bij aan een zeldzaam beklemmende spanning. Regisseur Sam Mendes baseerde de plot, over twee Britse soldaten die in de Noord-Franse loopgraven op een levensgevaarlijke missie worden gestuurd, op ervaringen van zijn grootvader, en weet de chaos en tragiek van The Great War adembenemend dichtbij te brengen. Oscars voor het camerawerk, de effecten en de audio-mix.

Fijnmazige biografie van W.A. Mozart (Tom Hulce), verteld vanuit het perspectief van tijdgenoot en hofcomponist Antonio Salieri, misschien wel de beste rol ooit van acteur F. Murray Abraham. In terugblik vertelt de oude Salieri hoe hij op het hoogtepunt van zijn roem door de jonge Mozart muzikaal wordt vernederd ten overstaan van de vorst. Hij besluit de carrière van zijn rivaal te dwarsbomen ter meerdere eer en glorie van zijn eigen inferieure melodieën. De film won veel prestigieuze prijzen waaronder acht Oscars voor onder meer beste film, beste regisseur en beste mannelijke bijrol.

Eind 1983 kwam er een eind aan het schrikbewind van de militaire junta in Argentinië. Onder het mom van het bestrijden van staatsvijanden werd het Argentijnse volk stelselmatig blootgesteld aan ontvoeringen en martelingen. Het aantal verdwenen of vermoorde Argentijnen wordt geschat tussen de tien en dertigduizend. Het indrukwekkende Argentina, 1985 vertelt het waargebeurde verhaal van openbaar aanklager Strassera (sterk geacteerd door Ricardo Darín), die in de nieuwe democratie oud-generaal Videla en acht andere kopstukken van het voormalige regime moet vervolgen. Bewonderenswaardig hoe filmmaker Santiago Mitre zijn gedegen rechtbankdrama voorziet van een bepaalde lichtvoetigheid, maar nooit de ernst van het onderwerp uit het oog verliest. Oscarnominatie voor beste niet-Engelstalige film.

Hoewel de achttienjarige Nic Sheff alles mee lijkt te hebben in het leven – hij is mooi, slim en een getalenteerde schrijver – kiest hij toch voor de drugs. Iets wat vader David maar moeilijk kan begrijpen. Maar dat belet hem niet alles te doen wat in zijn macht ligt om Nic te helpen. Gebaseerd op ware gebeurtenissen, die werden opgeschreven door zowel vader en zoon Sheff. Regisseur Felix Van Groeningen verdeelt in zijn Hollywooddebuut de tijd netjes tussen ­vader en zoon, maar de film is van ­Timothée Chalamet (Call Me By Your Name), die fantastisch is als de wankele, zoekende Nic. Hij viel bijna tien kilo af voor de eerste opnamedag, en had daarna ­weken nodig om weer bij te komen.

Lees ook ons interview met de regisseur: 'Ik verloor me helemaal in mijn liefde voor die mensen'

Chroniqueur van de slacker-generatie Richard Linklater (Dazed and Confused) introduceert de Amerikaanse aspirant-schrijver Jesse (Ethan Hawke) en de Franse studente Celine (Julie Delpy), die elkaar ontmoeten in een Europese trein en besluiten samen een nacht door te brengen in Wenen. Ze slenteren van de ene naar de andere toeristische attractie en voeren meanderende, naïeve, maar geloofwaardige gesprekken die de romantische kijker gegarandeerd zullen charmeren. In het vervolg Before Sunset (2014) zijn Jesse en Celine tien jaar ouder en heel wat illusies armer. In 2013 gevolgd door Before Midnight.

Sympathieke familiefilm over de alleenstaande radiojournalist Johnny, die op zijn negenjarige neefje Jesse moet passen wanneer z’n zus haar handen vol heeft aan haar overspannen ex. Johnny neemt de vroegwijze Jesse uiteindelijk mee naar zijn werk, wat hen o.a. in Detroit, New York en New Orleans brengt. Daar praat Johnny voor radioproject met diverse jongeren, die hij vraagt naar hun toekomstverwachtingen. In zwart-wit geschoten en soms wel erg melancholiek, maar met een fantastische chemie tussen Joaquin Phoenix (Johnny) en de kleine Woody Norman (Jesse). De film is opgedragen aan de negenjarige Devante ‘D-Man’ Bryant, een van de kinderen met wie Johnny in New Orleans sprak, die later bij vuurgevecht om het leven kwam.

Alternatieve, feministische kijk op het leven van Elisabeth Amalie Eugenie, hertogin van Beieren, keizerin van Oostenrijk en koningin van Hongarije. Bij het filmpubliek beter bekend als Sissi, uit de romantische films met Romy Schneider uit het midden van de vorige eeuw. Deze Elisabeth (een voortreffelijke Vicky Krieps) is zo’n beetje het tegenovergestelde. Het is 1877, Elisabeth wordt veertig en trekt zich steeds verder terug uit het openbare leven. Het liefst zou ze haar korset (de ‘corsage’ uit de titel) afgooien, maar dat gaat zomaar niet. Kreutzer kijkt met moderne ogen naar de historische Elisabeth, wat misschien geen accurate biopic heeft opgeleverd, maar wel een heleboel spannende en fraai gefilmde scènes.

Cineast Frank Capra maakte films ter meerdere eer en glorie van de gewone man die in het zweet des aanschijns de kost verdient. Deze klassieker is zijn magnus opus, met James Stewart op de bok als een wanhopige ondernemer die aan de arm van een engel te zien krijgt wat er van zijn lieflijke dorp terecht was gekomen als hij er niet was geweest. Capra's krachttoer werd in 2006 door het American Film Institute uitgeroepen tot de meest inspirerende film ooit. Opmerkelijk is dat It's a Wonderful Life een flop was in de bioscoop: pas in de jaren zeventig groeide het uit tot een iconische kerstlieveling die jaarlijks op kerstavond op de Amerikaanse televisie wordt uitgezonden.

Londen, 1953. Wanneer de op-en-top Britse kantoorklerk Mr Williams na dertig jaar trouwe, maar volstrekt nutteloze dienst van zijn arts te horen krijgt dat hij nog maar even te leven heeft, probeert hij wanhopig de verloren tijd in te halen. Om te ontdekken dat hij geen idee heeft hoe. Fraaie, ingehouden remake van de Japanse klassieker Ikiru (1952) van Akira Kurosawa door de Zuid-Afrikaanse filmmaker Oliver Hermanus (Skoonheid). Met fantastische hoofdrol van Bill Nighy, die Mr Williams (we horen nooit zijn voornaam) met precies de juiste mix van wanhoop en waardigheid speelt.

Zo op het eerste gezicht vormen Gracie (Julianne Moore), Joe (Charles Melton) en hun drie bijna volwassen kinderen het perfecte gezin. Totdat je iets dieper graaft en uitkomt bij een landelijk schandaal dat ruim twintig jaar geleden plaatsvond, toen Joe nog een vroege tiener was en Gracie al dik in de dertig. De buurt heeft het daar inmiddels nooit meer over, maar dan komt de bekende actrice Elizabeth (Natalie Portman) langs. Die gaat Gracie spelen in een film over die scabreuze affaire en komt naar het gezin om indrukken op te doen. Krachtig drama van regisseur Todd Haynes (Far From Heaven, Carol), die de kijker meeneemt in een achtbaan van gevoelens. Omdat zijn sympathie bij iedereen ligt, en dus bij niemand.

Met behulp van zelf gebrouwen alcoholica houdt WO II-veteraan Freddie Quell (Joaquin Phoenix) zich op de been, maar het afglijden is al begonnen. Totdat hij in contact komt met Lancaster Dodd (Philip Seymour Hoffman), de charismatische leider van zelfhulpreligie The Cause. Zoals in elke film van Paul Thomas Anderson ontstaat tussen beide mannen een vader-zoonrelatie, zonder dat het vader en zoon zijn. Onvergetelijke beelden, adembenemend acteren - vooral van de overtuigend gekwelde Phoenix - en iedere scène druipt van de spanning.

Alweer een film over obsessie van de zelf ook nogal obsessieve regisseur PT Anderson (There Will Be Blood, The Master), met in de hoofdrol de ook behoorlijk obsessieve acteur Daniel Day-Lewis. Ondanks al die obsessie is Phantom Thread toch een buitengewoon subtiele en soepele vertelling geworden. Over de grillige liefde tussen de beroemde Britse modeontwerper Reynolds Woodcock en diens model Alma (de eerste grote rol van de Luxemburgse actrice Vicky Krieps, die opvallend makkelijk overeind blijft tegen Daniel Day-Lewis). Genomineerd voor zes Oscars. Onder meer voor de zestigjarige Day-Lewis, die al tijdens de montage van Phantom Thread aankondigde dat dit zijn laatste filmrol was. Kostuumontwerper Mark Bridges mocht het beeldje ook echt meenemen.

Als jongetjes liepen Dave, Jimmy en Sean een vreselijk trauma op toen een van hen ontvoerd en seksueel misbruikt werd. Jaren later, ze zijn inmiddels volwassen en getrouwd, wordt de negentienjarige dochter van een van hen vermoord. Dave is een van de verdachten, op de avond van het misdrijf kwam hij namelijk in verwarde staat en met bebloede handen thuis. Al snel worden oude wonden opnieuw opengereten. Sterke, sombere whodunit, vooral door de effectieve, sobere regie van Eastwood en het uitstekende spel van Tim Robbins, Sean Penn en Kevin Bacon de moeite waard. Gebaseerd op een roman van Dennis Lehane (Shutter Island, Gone Baby Gone).

Ze vormen een hecht maar labiel stel, drummer Ruben (Riz Ahmed) en zangeres/gitarist Lou (Olivia Cooke). Hij is ex-junkie, zij zit onder de zelf aangebrachte littekens. Als punkduo touren ze samen in een camper door de VS. Dan verliest Ruben plotsklaps zijn gehoor. Wat betekent dat voor zijn identiteit, zijn toekomst, zijn relatie met Lou? Dit intense drama is hier en daar wat onduidelijk verteld, maar dat past wel bij de chaos die de hoofdpersoon ervaart. Regisseur/coscenarist Marder maakt Rubens (niet van hoop gespeende) lijdensweg bijzonder invoelbaar, geholpen door een knap geluidsontwerp en fantastisch spel van Ahmed. Mooi intiem camerawerk ook van Nederlander Daniël Bouquet (Nothing Personal, Kauwboy).

Lees ook onze special over deze bijzonder intense filmervaring

Het is 1991 – tien jaar na haar huwelijk met Prins Charles – en het leven van prinses Diana (Kristen Stewart in topvorm) ligt in duigen. Charles bedriegt haar openlijk (met Camilla Parker-Bowles) en Diana zit gevangen in een liefdeloos huwelijk. Toch wordt ze geacht om met de familie kerstfeest te vieren in Sandringham, een monstrueus landhuis dat prima zou passen in horrorfilm The Shining. Diana beseft daar dat ze haar koninklijke rol niet langer kan en wil spelen en komt aarzelend in verzet. Magistrale mix van genres (melodrama, horror, farce) van de Chileense regisseur Pablo Larraín (Jackie), met een fijn vilein script van Steven Knight (Eastern Promises, Locke).

Sterke verfilming van het waargebeurde verhaal van de veertienjarige Emmett Till, die in 1955 op gruwelijke wijze wordt gelyncht door een witte menigte. Emmett zou hebben geflirt met een winkelbediende, en dat is voor een Afro-Amerikaanse tiener een doodzonde in het Mississippi van de jaren vijftig. Till draait vooral om de nasleep van de moord, met de jarenlange strijd van moeder Mamie (Danielle Deadwyler) voor gerechtigheid in een racistisch en onrechtvaardig rechtssysteem. Haar strijd wordt knap invoelbaar gemaakt door de voortreffelijke hoofdrol van Deadwyler.

Vijftienjarige titelheldin Vanaja, de speelse dochter van een arme visser in Zuid-India, gaat als huishoudster aan de slag bij een oude danslerares die haar wil onderwijzen in kuchipudi, een klassieke dansstijl. Terwijl Vanaja vordert, ontwikkelt de zoon van de lerares een obsessieve lust voor het minderjarige meisje. De in de VS geschoolde filmmaker Rajnesh Domalpalli filmde zijn eersteling op zijn geboortegrond, de plaats waar hij natuurtalent Bhukya in een klaslokaal ontdekte. Domalpalli's krachttoer werd een integer opgroeidrama, gedrenkt in sociale conflicten rond kasten en sekse, in een eeuwenoude cultuur die langzaam verwestert. Winnaar van tientallen filmfestivalprijzen, waaronder Beste Debuutfilm in Berlijn.

Niks doen, blijven en vechten, of vertrekken. Dat zijn de drie opties waarover de vrouwen van een mennonitische geloofsgemeenschap binnen een dag, op een hooizolder, willen beslissen. Vrijwel allemaal werden ze stelselmatig in hun slaap verdoofd en verkracht door mannen uit hun commune. De Canadese schrijfster Miriam Toews, zelf opgegroeid binnen een mennonitische groep, baseerde een roman op deze waargebeurde gruwelijkheden uit 2011, waarin ze de vrouwen laat debatteren over hun toekomst. De voor twee Oscars (beste bewerkte scenario en film) genomineerde, episch opgezette verfilming door Sarah Polley is een gepassioneerde acteursfilm over sociale verhoudingen, waarin grote filosofische vragen aan bod komen.

Alex (Malcolm McDowell) is overdag een keurige zij het nogal luie scholier die nog netjes bij zijn ouders woont. 's Nachts trekt hij er echter met zijn maten op uit en terroriseren ze willekeurige voorbijgangers, rivaliserende bendes, en elkaar. Alex geniet van het geweld, bijna net zoveel als van de muziek van Beethoven. De film, met zeker voor die tijd schokkende beelden van geweld en seks was een sensatie en veroorzaakte een schandaal. Tegenwoordig wordt de film beschouwd als meesterwerk, een hoogtepunt uit het oeuvre van Stanley Kubrick. Naar de roman van Anthony Burgess.

In de nabije toekomst is het mogelijk een synthetische oudere broer voor je geadopteerde Chinese dochtertje aan te schaffen, inclusief voorgeprogrammeerde culturele achtergrond. Maar wat als die cybermens na jaren trouwe dienst opeens niet meer op te starten valt? Terwijl de vader des huizes (Colin Farrell) het gecrashte gezinslid Yang van hot naar her sleept en langzamerhand inzicht krijgt in diens wortels, mist dochter Mika haar geliefde cyborg-broer. Minutieus in warme tinten geschoten tragikomedie, die meer filosofische vragen opwerpt dan hij beantwoordt. Yangs digitale memory-scapes met bomen en sterren zijn een lust voor het oog.

Op een avond hoort tiener Donnie (Jake Gyllenhaal) van het manshoge konijn Frank dat 'de wereld zal vergaan na 28 dagen, 6 uur, 42 minuten en 12 seconden'. Frank heeft ook instructies: Donnie moet bijvoorbeeld zijn school onder water zetten. Zijn ouders, psychiater, leraren en een merkwaardige goeroe bieden tegengas. Doorbraakfilm voor regisseur Richard Kelly en voor Gyllenhaal, moet meermaals bekeken worden om hem helemaal te doorgronden. Maar ook de eerste keer verbluft kijken is leuk, vanwege de schwung van Kelly's regie en het geweldige spel van de gehele cast. Geflopt aan de kassa, inmiddels zware cultstatus.

De verlegen programmeur Caleb (Domhnall Gleeson) wordt door de excentrieke internetmiljardair Nathan (Oscar Isaac) uitgenodigd in diens afgelegen villa. Nathan vraagt hem de eerste robot met bovenmenselijke intelligentie te onderwerpen aan de Turingtest, waarin onderzocht wordt of de ondervrager doorheeft dat hij met een computer praat. Caleb laat zich echter al snel verleiden door de beeldschone machine (gespeeld door Alicia Vikander) en komt zodoende lijnrecht tegenover Nathan te staan. Een oogstrelende sciencefictionthriller met geweldig spel van de gehele cast: vooral Isaac is briljant als manipulatieve dronkaard.

Aziz, Mohamad en Hamoud, drie jongemannen achter de goed geïnformeerde burgerjournalistengroep 'Raqqa is Being Slaughtered Silently', staan op de dodenlijst van IS vanwege hun online berichtgeving over de terreurbeweging. Een observerende documentaire die laat zien hoe gewone jongens actief werden in de mediaoorlog nadat hun Syrische thuisstad Raqqa door IS werd uitgeroepen tot hoofdstad van het kalifaat en veranderde in een spookstad. Meeslepend en schokkend verslag over moed, angst, extremisme en terreur, verzet plegen en leven in ballingschap.

I Lupi (de Wolven uit de titel) is de naam van een bende doorgewinterde criminelen in de buurt van Venetië, die we volgen bij de voorbereidingen op hun laatste grote klus. Maar deze intrigerende, en strak geregisseerde film van beeldend kunstenaar Alberto De Michele zoomt niet in op de Wolven, maar op de oude boef Pasquale en diens chauffeur Alberto, die zijdelings betrokken zijn bij de geplande overval op een geldauto. Slim opgebouwd en fraai in beeld gebrachte vertelling is wonderlijke mengeling van fictie en documentaire, en draait vooral om de dynamiek tussen de gokverslaafde bluffer Pasquale en de laconieke Alberto.

Lees hier ons interview met de Italiaans-Nederlandse regisseur Alberto De Michele

Fox Richardson vecht al jarenlang voor de vrijlating van haar man, die een gevangenisstraf van zestig jaar uitzit voor een gewapende bankoverval. Filmmaker Garrett Bradley volgt haar voor een korte documentaire, maar op de laatste draaidag geeft Fox haar een tas vol videobanden, waarop ze haar leven gedurende de afgelopen twintig jaar heeft vastgelegd. Uit die goudmijn destilleert Bradley vervolgens deze poëtische, intieme en experimentele lange documentaire. We zien kinderen opgroeien zonder vader, zijn getuige van talloze momenten waarin hoop op vervroegde vrijlating vervliegt en zien hoe Fox ondanks alles strijdbaar blijft. Bekroond met de prijs voor beste regie op Sundance.

Prachtige en vooral zeer levendige reconstructie van een van de meest legendarische gevechten uit de boksgeschiedenis, de titelstrijd in 1974 tussen Muhammad Ali en George Foreman in Kinshasa, Zaïre. Met behulp van voornamelijk archiefmateriaal weet regisseur Leon Gast twintig jaar na dato het belang en de tijdgeest van The Rumble in the Jungle perfect in beeld en soundtrack - onder anderen James Brown en B.B. King - te vangen. Winnaar van de Oscar voor beste documentaire. Tijdens de prijsuitreiking hielp Foreman zijn aan Parkinson lijdende oude rivaal het podium op.