Streamingdienst MUBI blinkt vooral uit in klassiekers, eigenzinnige arthouse en films die nergens anders te zien zijn. De redactie van VPRO Cinema tipt tien van de beste films.
Een enigszins vreemde eend in de internationale bijt, maar voor de echte cinefiel een hemel: streamingdienst MUBI, in 2007 opgericht door een Turkse oud-bankier. De constant evoluerende catalogus bestaat onder meer uit klassiekers, arthouse-pareltjes uit alle windstreken en sinds enige tijd ook exclusieve MUBI releases.
In onderstaande lijst, die geregeld wordt vernieuwd, tippen we tien films die momenteel op MUBI te zien zijn.
De destijds 26-jarige Jean-Luc Godard speelt een nonchalant koelbloedige autodief die Parijs onveilig maakt en intussen een relatie aangaat met de amorele Patricia (Jean Seberg). Beelden van een vluchtende Belmondo - waggelend, struikelend, gewond en met z'n arm op de rug - levert een onvergetelijke scène op. En er zijn er meer. Jean-Luc Godards debuutfilm, zo ongeveer de opmaat van de nouvelle vague, liet decennia later nog volop zijn invloed gelden. Jim McBride maakte in 1983 een (zwakke) Amerikaanse variant, nu met Richard Gere en Valérie Kaprisky in de hoofdrollen.
De gescheiden Calum (Paul Mescal) is met zijn elfjarige dochter Sophie (indrukwekkend debuut van Corio) op vakantie in Turkije. De twee hebben het schijnbaar naar hun zin, maar zijn vaker in het naburige all-inclusive hotel te vinden dan in hun eigen, nogal armoedige onderkomen. En er broeit iets bij Calum, al moet de kijker zelf uit snippers informatie opmaken wat dat zou kunnen zijn. Sterk filmdebuut van de Schotse schrijver/regisseur Charlotte Wells, die in dit ogenschijnlijk alledaagse familiedrama langzaam maar vol zelfvertrouwen toewerkt naar het levensechte en aangrijpende slot. Oscarnominatie voor hoofdrolspeler Paul Mescal.
Luister de aflevering 'Het geheim van iconische soundtracks #2' van onze podcast Op de vijfde rij om te horen hoe de onvergetelijke dansscène in Aftersun tot stand kwam
Regisseur Bertrand Bonello (The Beast) maakte deze low-budget horror tijdens de Covid-pandemie om de belevingswereld van zijn tienerdochter te vatten. Dat resulteert in een complexe, essayistische film waarin barbiepoppen, seriemoordenaars en Donald Trump een rol spelen. Bonello maakt ontregelende films waarbij verschillende vertellagen en verschillende tijden samenkomen. In Coma zijn dat onder andere YouTube-filmpjes van een absurdistische influencer, videogesprekken tussen vriendinnen, beelden van bewakingscamera’s en docubeelden van natuurrampen. In losse, surrealistische flarden legt hij het gevoel van dreigend onheil vast. Daarmee vat hij niet alleen het Covid-tijdperk, maar vooral de angsten van de postmoderne wereld.
Drieënhalf jaar in de gevangenis. Of nog 25 jaar werken in de bank. Bankmedewerker Morán kiest voor de tas vol dollars uit de bankkluis, waarmee hij zijn leven kan ‘terug stelen.’ Deze bij vlagen surrealistische film doorbreekt met uitgebeende humor, ongebruikelijke camerashots en montage-technieken allerlei conventies over ruimte, tijd en werkelijkheid. En stelt vragen over wat in het moderne bestaan vrijheid en criminaliteit heet. Niets loopt volgens plan in de film. Er zijn parallelle werkelijkheden. En een handvol personages van wie de namen allemaal anagrammen zijn van elkaar. Zo zoekt filmmaker Moreno (El Custodio) naar het mysterie van het leven in een onconventionele film die voortkabbelt als een riviertje in de vrije natuur.
Lees ook ons interview met de regisseur: ‘Fouten zijn heel belangrijk: die openen poortjes naar de realiteit’
In een ziekenhuis sluit patiëntje Alexandria vriendschap met een verongelukte stuntman. Hij vertelt haar een spannend verhaal over vijf helden die het opnemen tegen een aartsschurk, in ruil moet zij voor hem morfine stelen uit de ziekenhuisapotheek. Tarsem Singh (The Cell) laat het verhaal zien zoals Alexandria het zich voorstelt, met oogverblindend resultaat, dankzij de schitterende locaties in achttien landen, het mooie production design en fraai camerawerk. Dankzij het prima spel van de jonge Untaru krijgt de film ook nog eens een warm, kloppend hart. De versie op MUBI is de 4K restauratie die onlangs op het filmfestival van Locarno in première ging.
De titel doet het ergste vermoeden (de suggestie is ofwel educatie, ofwel plat vermaak), maar deze debuutfilm van de Britse Molly Manning Walker is even aangrijpend als subtiel. Over de goedlachse Tara, die met haar twee ‘besties’ naar een Grieks vakantiedorp gaat om haar maagdelijkheid te verliezen. Dat lachen zal haar nog vergaan, maar hoe precies is nooit voorspelbaar of ongeloofwaardig. Manning Walker, die de film baseerde op eigen ervaringen, is een prima observator en hoofdrolspeelster Mia McKenna-Bruce is fantastisch. Winnaar van de Un certain regard-competitie in Cannes.
Bekijk ook ons interview met de regisseur en de hoofdrolspeelster: 'Iedereen vond dat deze film gemaakt moest worden'
Filmregisseur Tomas valt als een blok voor schooljuf Agathe, en de twee beginnen een stormachtige relatie. En dat terwijl Tomas al jaren getrouwd is... met een man. Pijnlijk eerlijk en prettig direct liefdesdrama over aantrekken en afstoten, macht en onmacht, lust en liefde. De Duitse acteur Franz Rogowski is uitstekend als de pedante, maar onweerstaanbare Tomas, en Exarchopoulos (La vie d’Adèle), als de aardse Agathe, en Ben Whishaw (Q in de Bondfilms), als Tomas’ nogal vermoeide eega Martin, leveren prima tegenspel. De Amerikaanse regisseur Ira Sachs maakte eerder al fraaie gay love story’s als Keep the Lights On en Love is Strange.
Het stille meisje uit de titel van dit prachtig ingetogen drama heet Caít, is tien jaar oud en komt uit een groot gezin. Het is 1981 en zoals destijds gebruikelijk in het streng-katholieke Ierland wordt Caít in de zomervakantie bij familie gestald. Bij Seán en Eibhlín is immers plek zat, want die hebben zelf geen kinderen. De komst van Caít heeft dan ook grote impact. Niet alleen op Seán en Eibhlín, maar vooral op de thuis emotioneel verwaarloosde Cáit, die voor het eerst echt gezien wordt. The Quiet Girl werd bij de Oscars genomineerd voor beste niet-Engelstalige film, want op een paar Engelse woorden na wordt er in de film alleen Iers gesproken. Gebaseerd op de roman Foster van de Ierse schrijver Claire Keegan.
Wanneer een van de twee zakenpartners van de rijke, getrouwde zakenman Richard zich op diens afgelegen, luxe buitenverblijf vergrijpt aan Richards Lolita-achtige minnares, willen de drie mannen van haar af. De gedumpte bimbo herrijst echter als een Rambo uit haar as, om wraak te nemen op haar belagers. Virtuoos gestileerde rape-revenge-horror-pop-thriller van de Franse Coralie Fargeat, die qua plot weinig om het lijf heeft, maar in de uitvoering des te uitzinniger uitpakt.
De nieuwe film van Coralie Fargeat, The Substance, draait momenteel in de Nederlandse bioscopen
De meest spraakmakende film van Sundance 2023 is deze gedurfde, inktzwarte meta-komedie, waarin de Chileense regisseur Sebastián Silva (La nana) een versie van zichzelf speelt. De zwaar depressieve en aan ketamine verslaafde filmmaker bezoekt een nudistenstrand voor homoseksuelen, waar hij influencer Jordan Firstman ontmoet (ook in een zelf-parodiërende rol). Ze besluiten te gaan samenwerken, maar dan raakt Silva plots vermist. Een kat-en-muisspel volgt, waarbij de kijker meer weet dan de filmpersonages. Want die zijn slechts bezig met zichzelf en hun Instagram-accounts. Levendig, provocerend, nihilistisch en vol expliciete seks en penissen: Silva’s Rotting in the Sun is een hyperactieve en uiterst originele aanklacht tegen een extreem geïndividualiseerde samenleving, die terloops ook commentaar levert op de sociale ongelijkheid in Mexico.