‘Dit werk is geen fictie. Iedere overeenkomst met bestaande personen, levend of dood, of feitelijke gebeurtenissen, is opzettelijk.’ Met deze woorden beginnen zes van de zeven afleveringen van de intense en surrealistische thrillerserie Swarm. Alsof makers Donald Glover en Janine Nabers alle twijfel willen wegnemen dat Ni’Jah, de popster door wie hoofdpersoon Dre (Dominique Fishback in een uitzonderlijke rol) in de miniserie geobsedeerd is, is gebaseerd op superster Beyoncé.
Al ligt het er ook zonder die disclaimer dik bovenop.
Want Ni’Jahs fanclub heet The Swarm (Beyoncés fans verzamelen zich in The BeyHive), haar man is een beroemde rapper (Beyoncé is getrouwd met Jay-Z) en Ni’Jahs muziek, die speciaal voor Swarm werd geschreven door Glover, klinkt alsof de zangeres uit Houston het zelf gemaakt had kunnen hebben.
Dat Glover en Nabers niet eens proberen te verhullen dat Ni’Jah eigenlijk Beyoncé (maar dan net even anders) is, is niet alleen verrassend maar ook slim. Swarm speelt zich af in een alternatieve werkelijkheid. Een wereld die eruitziet als de onze, met herkenbare supersterren en superfans, maar tegelijkertijd zo onvoorspelbaar aanvoelt dat je nooit helemaal zeker weet wat er een volgend moment kan gebeuren. Dit zorgt ervoor dat je als kijker, net als bij Glovers hitserie Atlanta, niet anders kunt dan meebewegen met de bizarre en soms heftige wendingen die Dre’s verhaal neemt.