I'm a Virgo: heerlijk vervreemdende comedyserie over een jonge reus

Cootie (Jharrel Jerome uit When They See Us) is in veel opzichten een doodgewone jongen. Hij wil vrienden maken, alles van de wereld zien, en vooral: hamburgers eten bij een lokale fastfoodketen. Er is in het geval van Cootie echter één niet te onderschatten probleem: hij is groot. Heel groot. Laten we gerust zeggen: gigantisch. Cootie is namelijk zo’n vier (!) meter lang. Tja, zie dan maar eens het leven te leiden van een normale jongen.

De zevendelige comedyserie I’m a Virgo maakt in de openingsscène direct duidelijk dat we iets bijzonders gaan zien als we een jonge vrouw aantreffen in het ziekenhuis met een immense baby in haar armen, die we vervolgens razendsnel zien opgroeien tot een veel te grote jongvolwassene. Cootie wordt grootgebracht door zijn oom en tante, ze houden hem logischerwijs zoveel mogelijk binnen, bang voor wat hem te wachten staat in de buitenwereld.

Maar jongeren willen uiteindelijk niets liever dan uitvliegen, en dus probeert Cootie los te breken uit zijn veilige cocon. Hij maakt snel vrienden, wordt verliefd en krijgt eindelijk zijn langverwachte hamburgers, maar zijn uitbraak komt ook met een keerzijde: Cootie wordt vrijwel direct een internetsensatie, en in een mum van tijd staan hebzuchtige types in de rij om commerciële samenwerkingen met hem aan te gaan. Alles wat afwijkt van de norm is immers een verdienmodel.

I’m a Virgo komt uit het brein van Boots Riley, die in 2018 debuteerde met zijn meesterlijke surrealistische anti-kapitalismecomedy Sorry to Bother You. Hij is duidelijk geïnspireerd door filmauteurs als Spike Jonze (Being John Malkovich) en Charlie Kaufman (Synecdoche, New York), maar heeft inmiddels eigenlijk geen rolmodellen meer nodig. Want Riley is met slechts twee projecten uitgegroeid tot een van de interessantste makers van dit moment, die zijn werelden vormgeeft met een geheel eigen toon en stijl.

In I’m a Virgo is dat niet anders, want Riley creëert een wereld die behoorlijk absurd is, maar waarin hij tegelijkertijd niet wegloopt voor realistische, schurende thema’s als racisme, exploitatie en het monster dat ‘kapitalisme’ heet. Het is misschien niet altijd even subtiel, maar in een tijd waarin streamingdiensten steeds vaker op safe spelen, is dit zonder twijfel een van de meest intrigerende en opwindende series van het jaar.