Grote veranderingen teweegbrengen, mensen wakker schudden en hun gedrag veranderen, dat lukt niet met woorden, geloven de klimaatactivisten van Extinction Rebellion. Daarvoor moet je actievoeren. Acties waarmee ze de wet overtreden en waarvoor ze opgepakt kunnen worden, want die trekken de meeste aandacht. Wel altijd geweldloos. Maar hoe ver moet je daarin gaan? Hoe zorg je ervoor dat een protest de onderliggende boodschap niet overschreeuwt? Het zijn vragen waarover levendig wordt gediscussieerd binnen Extinction Rebellion, blijkt uit de Britse documentaire Rebellion (2021).
De film volgt de Britse tak van de klimaatbeweging tussen 2018 en 2021. Een kantelpunt voor Extinction Rebellion is het protest van april 2019, waarbij demonstranten een aantal belangrijke plekken in Londen bezetten. Vooraf maken ze zich zorgen of het protest niet snel zal doodbloeden, maar de actie is een overweldigend succes. Twee weken lang blijven de demonstranten op hun post en uiteindelijk roept de Britse regering de ‘klimaatnoodtoestand’ uit. Meer dan duizend activisten worden bij de protesten gearresteerd. Roger Hallam, een van de oprichters, is blij met die arrestaties. Want, redeneert hij, ‘als je niet in de gevangenis zit, zit je niet in het verzet. Je gaat door tot je vastzit of tot je doodgaat.’