The Stones and Brian Jones: ondanks het megasucces bleef Jones zichzelf als mislukking zien

Begin jaren zestig staat Brian Jones aan de basis van de toekomstig grootste rock-’n-rollband ter wereld: The Rolling Stones. Jones bepaalt de muzikale koers, regelt de eerste optredens en krijgt de meeste fanmail.

Met de komst van manager Andrew Loog Oldham verandert alles. Oldman schuift Richards en Jagger naar voren als bandleiders. Vanaf nu wordt de muziek geschreven door het duo. Meer pop en minder blues, zo moet het worden. Tot grote onvrede van bluesman pur sang Brian Jones. Maar het succes komt snel.

De documentaire The Stones and Brian Jones (2023) zoemt in op de moeizame relatie van Jones met zijn ouders. Zij zien tegen wil en dank hun intelligente zoon (IQ van 135) in de rock-’n-roll belanden. Thuis en op school is er geen land meer met hem te bezeilen. Op zeventienjarige leeftijd wordt Jones het ouderlijk huis uitgezet. Bij pleeggezinnen papt hij aan met de dochter des huizes. Voor zijn 22ste heeft hij vijf kinderen bij verschillende vrouwen.

Keith en Mick dollen regelmatig met de labiele Jones. In de tourbus praten ze over hem alsof hij er niet bij is en tijdens opnames wordt zijn gitaar (ongemerkt) uitgeplugd. Maar zelf is Jones ook geen lieverdje, zo blijkt uit Life, de autobiografie van Keith. Een vermogende vriend van Jones, die in de meest armlastige periode van The Stones op een avond hun drank en eten betaalt, laat hij letterlijk in de (vries)kou staan. Ook zijn omgang met vrouwen verdient geen schoonheidsprijs.

De meeste waardering komt van voormalig bassist Bill Wyman. ‘Die geweldige slide in “Little Red Rooster” is van Brian. Wat staan wij daar eigenlijk te doen? En dan die sitar in “Paint it black”, die maakt het nummer!’

Keith Richards heeft een haat-liefdeverhouding met Jones. De twee delen een voorliefde voor de blues, maar het komt nooit meer goed als Keith zijn vriendin, Anita Pallenberg inpikt.

Van de muziek van zijn band moet Jones niet veel meer hebben. Hij heeft een hekel aan ‘(I Can’t Get No) Satisfaction’. Liever werkt hij samen met The Beatles (zijn favoriete band), Jimi Hendrix of Bob Dylan.

Als hij steeds vaker niet op komt dagen, of te dronken is om te spelen, wordt Jones door Jagger en Richards uit de band gezet. Drie weken later overlijdt hij in zijn zwembad, op 27-jarige leeftijd. ‘Van sommige mensen weet je dat ze geen zeventig worden,’ zegt Keith Richards.