Podcast 'De verschrikkelijk mooie migratie (en alles wat erna kwam)'

Gabriella Adèr probeert in de vierdelige wekelijkse OVT-radioserie en -podcast De verschrikkelijk mooie migratie (en alles wat erna kwam) een oud familieconflict te doorgronden. Wat gebeurde er met haar familie nadat die in 1969 van een klein Siciliaans bergdorpje naar Rotterdam emigreerde?

Waarom deze serie?

Adèr: ‘Ik had al langer het idee om een podcast over mijn familie te maken, maar ik had het verhaal nog niet. Zelf zat ik ook een tijd niet echt lekker in mijn vel en dan kun je dit niet doen. Op een gegeven moment was ik terug naar Rotterdam verhuisd en vaker met mijn familie. Ineens zag ik het.’

Wat is er bijzonder aan jouw familie?

‘Aan de ene kant zijn ze heel goed geïntegreerd, maar ik had door dat de migratie vanuit Sicilië iets met ze had gedaan. Ik voelde een soort zwaarte die ik niet kon plaatsen. Dat ben ik gaan onderzoeken.’

Dat is hyperpersoonlijk. Hoe was dat?

‘In eerste instantie vreselijk. Ik word zelf ook weleens moe van al die ego-documentaires en podcasts over iemand die iets bijzonders heeft. Omdat ik daar bang voor was, had ik er een handje van om te afstandelijk te blijven. Maar mijn eindredacteur benadrukte juist dat ik het ook persoonlijk moest maken. Dus zat ik soms half te hyperventileren, bezorgd over wat mijn familie ervan zou vinden. Het heeft geholpen dat ik tijdens het opnemen van de podcast zelf hardop vertelde wat ik doormaakte. Ik denk wel dat dit de laatste keer is dat ik zoiets persoonlijks maak.’

Hoe vond je familie het?

‘Iedereen wilde meewerken, ook mijn familie op Sicilië. Ik filmde mijn familie door de jaren heen al. Dus ze waren dat al wel gewend én ik had veel archiefmateriaal om te gebruiken. Ik heb nog wel getwijfeld of het geen documentaire moest worden, omdat Sicilië zo prachtig is. Maar een podcast is intiemer en dat past veel beter bij dit onderwerp en mijn werkwijze.’

Je spreekt ook andere mensen over migratie, was dat nodig?

‘Bij een persoonlijk verhaal is altijd de vraag wat het interessant maakt voor een ander. In Nederland heb je zo’n 4,5 miljoen mensen met een migratieachtergrond. Dus waar het kon wilde ik het breder trekken.’