De podcasts van Tom Hofland en Pascal van Hulst kunnen we inmiddels wel een oeuvre noemen. Negen jaar geleden maakten ze in het kader van talentontwikkelingsprogramma VPRO Dorst hun eerste korte serie, Babylon. Met de ideeën en onderwerpen die we daarin tegenkomen, zijn ze jaren later nog steeds bezig: filmisch geluidsontwerp, de cross-over tussen fictie en documentaire en de interesse in griezelige zaken. Hun serie De Blankenberge Tapes sloeg in 2019 in als een bom.
Hierin vertellen verschillende betrokkenen over een lugubere moordzaak. Omdat de acteurs allemaal improviseerden en de citaten daarna slim door elkaar gemonteerd werden, hadden veel luisteraars niet in de gaten dat het fictie was. Het format werkte zo goed dat er onlangs ook een Britse (The Margate Murders) en een Duitse (Die Toten von Norden) versie zijn gelanceerd.
In 2020 verscheen Phasmophobia; een vergelijkbaar concept maar dan met een bovennatuurlijk tintje. Want spookverhalen hebben ook altijd de interesse van het duo gehad. Vandaar ook de serie Er is iets vreemds gebeurd, waarin mensen die normaal gesproken niet in geestverschijningen geloven, vertellen over onverklaarbare gebeurtenissen die ze zelf hebben meegemaakt.
Hofland heeft zich in de tussentijd ontwikkeld tot romanschrijver en Van Hulst is tevens muzikant, maar samenwerken doen ze nog steeds. En het aanhoren van al die verhalen heeft ertoe geleid dat ze weleens zelf oog in oog willen staan met een verschijning uit het hiernamaals. Dat is de missie die centraal staat in de vijfdelige podcastserie Geestenjagers. Omdat een spook zich natuurlijk niet zomaar laat zien, geven ze de serie diepgang door te spreken met experts en wetenschappers. In hun eigen omgeving vragen ze naar de ervaring met geesten en natuurlijk gaan ze ook bewust naar ze op zoek. Zo overnachten ze in landhuis Oud Amelisweerd bij Utrecht, waar allerlei bovennatuurlijke dingen zijn gebeurd. Arjan Ederveen vertrok hier eens midden in de nacht met gierende banden omdat hij zich wild was geschrokken van een spook.
Aan Geestenjagers is te horen dat de twee vrienden zich het afgelopen decennium hebben ontwikkeld tot doorgewinterde verhalenvertellers. Ze hebben samen een grappige dynamiek, weten wanneer ze moeten schakelen tussen achtergrondinformatie en reportage en kunnen goed voice-overs inspreken. Bovendien zijn de muziek en het sound design dik in orde. Hierdoor is hun zoektocht naar een geest ook boeiend voor wie sceptisch is over of ze er ook echt eentje zullen vinden.