Netflix-tips: Black Barbie en Four Good Days

Debuterend documentairemaker Lagueria Davis heeft naar eigen zeggen een hekel aan poppen, maar besloot toch om onderzoek te doen naar de totstandkoming van de eerste zwarte Barbie. Die kwam er uiteindelijk (pas) in 1980, 31 jaar nadat speelgoedbedrijf Mattel de eerste Barbie op de markt bracht. Davis reconstrueert aan de hand van vermakelijke anekdotes het verhaal van drie vrouwen, waaronder haar eigen tante, die verantwoordelijk waren voor die revolutie. De boeiende documentaire draait vooral om de cruciale waarde van representatie, juist ook in speelgoed.

Misschien wel het opvallendst aan McGraths verfilming van Jane Austens 'Emma' (1816) is de aankleding, waarvoor Ruth Myers een Oscarnominatie kreeg. Gwyneth Paltrow als Emma en alle vrouwen om haar heen dragen pastelgekleurde soepjurken die vanaf de borsten wijd hangen. De rijke Emma Woodhouse (Paltrow) probeert Harriet Smith (Toni Collette) aan een man te helpen maar verwaarloost haar eigen liefdesleven. Vanaf het begin van de film weten we al dat Emma uiteindelijk valt voor Mr. Knightly (Jeremy Northam), maar het gebeurt pas aan het einde. Dan hebben we inmiddels allerlei speels gekoppel en erudiet gekonkel meegemaakt en kunnen genieten van kundige acteurs in hun mooie kostuums.

Dat moederliefde geen grenzen kent, blijkt maar weer eens in Four Good Days, waarin de aan heroïne verslaafde Molly (Mila Kunis, in een serieuzere rol dan we gewend zijn) na haar zoveelste mislukte afkickpoging weer op de stoep van haar moeder Deb (Glenn Close) staat. Deb aarzelt eerst, maar gaat uiteindelijk toch overstag wanneer Molly in aanmerking blijkt te komen voor een medicijn dat de verslaving tegengaat. Aangrijpend drama dat af en toe frustreert, vooral omdat niet alle acties van Deb even geloofwaardig zijn. Gebaseerd op het Washington Post-artikel How's Amanda? A Story of Truth, Lies and an American Addiction van Eli Saslow, die tevens meeschreef aan het scenario.

Galaxy Quest staat nog niet heel lang op Netflix, en toch wordt de komedie op 7 juli weer verwijderd. In de film volgen we de wat verlepte cast van een oude sciencefictionserie, die een karige boterham verdient met het uitdelen van handtekeningen aan fans. Dan worden ze bezocht door échte buitenaardsen: die hebben de serie ook gezien, begrepen niet dat het allemaal maar gespeeld werd, en vragen om hulp in hun strijd tegen een kosmische slechterik. Buitengewoon leuke persiflage op series als Star Trek. De intens gegeneerde manier waarop de betreurde Alan Rickman (1946-2016) zijn dialoogzin 'By Grabthar's hammer, by the suns of Worvan, you shall be avenged' uitspreekt, is onbetaalbaar.