Zeven topfilms die binnenkort van Netflix verdwijnen

Wanneer Bruno en Pietro elkaar leren kennen in dorpje in de Italiaanse Alpen zijn ze twaalf jaar oud. Pietro is een piekerende stadsjongen en Bruno een nuchter kind van de bergen, en toch sluiten de twee een vriendschap die een leven lang zal duren. Al zijn er onderweg wel veel pieken en dalen. Mooi melancholiek drama gebaseerd op de Italiaanse roman Le otto montagne van Paolo Cognetti. Bedachtzaam en ingetogen geregisseerd door het Vlaamse filmersechtpaar Felix van Groeningen (van De helaasheid der dingen) en Charlotte Vandermeersch.

Oorlogsthriller 1917 wekt de indruk in één ononderbroken shot te zijn gefilmd – een vorm die altijd iets opzichtigs heeft. Ervaren kijkers zullen zich dan ook geregeld afvragen hoe cinematograaf Roger Deakins het kunstje heeft geflikt. De verbluffende techniek zit het drama echter niet in de weg, maar draagt bij aan een zeldzaam beklemmende spanning. Regisseur Mendes baseerde de plot, over twee Britse soldaten die in de Noord-Franse loopgraven op een levensgevaarlijke missie worden gestuurd, op ervaringen van zijn grootvader, en weet de chaos en tragiek van The Great War adembenemend dichtbij te brengen. Oscars voor het camerawerk, de effecten en de audio-mix.

Tien Oscarnominaties (geen een werd er verzilverd) kreeg Gangs of New York, de film die Martin Scorsese al vanaf eind jaren zeventig in zijn agenda had staan. In de Romeinse Cinecittà studio's bouwde hij het New York van halverwege de negentiende eeuw na, waar in de straten bitter strijd wordt geleverd tussen verschillende immigrantengroepen. De jonge Amsterdam (Leonardo DiCaprio) groeit er op om te zien hoe zijn vader wordt vermoord door een monsterlijke man die niet voor niets de bijnaam The Butcher (Daniel Day-Lewis) draagt. Eenmaal volwassen zint hij op wraak. Uit deze bloederige puinhopen groeide uiteindelijk het moderne Amerika, zo betoogt het slotbeeld (mét de toen al vernietigde Twin Towers).

Een gelikte thriller over de verdorvenheid die kan schuilen achter een keurige buitenkant, laat dat maar over aan de maker van Se7en, Fight Club en House of Cards. In deze verfilming van de gelijknamige bestseller van Gillian Flynn (die ook het scenario schreef) speelt Ben Affleck een geliefde bewoner van een rustig stadje, die steeds meer wordt gewantrouwd nadat zijn vrouw (Rosamund Pike) spoorloos verdwijnt. Het verhaal, vol wendingen en bijtende humor, wordt allengs onzinniger, maar is subliem verteld, met Fincher in topvorm en perfect gecaste hoofdrolspelers. Tweeënhalf uur gitzwart topvermaak.

De DC-Mini is een experimenteel apparaatje waarmee een psychiater de dromen van zijn patiënten kan bekijken. De bom barst wanneer een dromenterrorist ermee aan de haal gaat. Vanaf dan marcheren koelkasten in een surreële parade, vliegt een meisje op wolken en worden droomwerelden opgeslokt en weer uitgespuugd. De Japanse anime-regisseur Satoshi Kon (Paranoia Agent, Millennium Actress) maakt er een visueel verbluffend kunststukje van - op onnavolgbare wijze lopen tal van realiteiten door elkaar.

Epische wilderniswestern van Iñárritu volgde een jaar op diens verpletterende Birdman... en is wellicht nog verpletterender. Leonardo DiCaprio speelt een pelsjager die in 1820 verschrikkelijk wordt toegetakeld door een grizzlybeer, voor dood wordt achtergelaten door zijn collega's, maar overleeft en zich koste wat kost wil wreken. Groots en meeslepend, maar ook bloederig en smerig. Met adembenemend camerawerk van Emmanuel Lubezki en een verder bewijs van het feit dat Iñárritu destijds - met afstand - de spannendste regisseur van het moment was. Oscars voor regie, camerawerk en voor DiCaprio.

Een groep ontvoerde Amerikanen ontwaakt in een bos, naast een kist vol wapens waar een varkentje genaamd Snowball uit komt trippelen. Ja precies, naar het idealistische varken uit Animal Farm. Wat volgt is een nogal ongelijke strijd op leven en dood tussen leden van de ‘weldenkende’ democratisch-liberale elite en ‘dom’ conservatief werkvolk, in een mijnenveld van politieke correctheid, fake news, morele superioriteit en aannames die oordelen (lees: kapotschieten) legitimeren. Heerlijk pretentieloos, politiek popcornvermaak verpakt in een B-horrorsatire. Met een glansrol voor de hangende mondhoeken van Betty Gilpin (uit GLOW).