De Filipijnse Maria Ressa strijdt met haar journalistieke platform Rappler tegen onrecht.

Inmiddels is hij president af, maar gedurende zijn bewind drukte Rodrigo Duterte van de Filipijnen met extreem harde hand het drugsgebruik in zijn land de kop in. Dat bij die aanpak veel doden vielen deerde hem niets. Sterker nog, hij was en is er trots op. In toespraken zegt hij regelmatig dat als je in zijn land drugs gebruikt, je simpelweg vermoord wordt. Zijn war on drugs maakte jaarlijks duizenden slachtoffers en tot aan zijn laatste dag als president stond hij achter zijn beleid: ‘Vermoord me, sluit me op. Ik zal nooit mijn excuses aanbieden.’ Hoeveel slachtoffer zijn beleid precies heeft gemaakt is onduidelijk, maar de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties schat het aantal in de tienduizenden. Hij werd door een aanzienlijk deel van het land geprezen voor het ‘schoonvegen’ van de straten, maar een ander deel zet alles op alles om hem verantwoordelijk te stellen voor zijn daden en de rechtsstaat in stand te houden.

Een van de belangrijkste voorvechters van die laatste groep is het in 2017 opgerichte journalistieke platform Rappler, met aan het hoofd de bevlogen Maria Ressa. Regisseur Ramona S. Diaz maakte de documentaire A Thousand Cuts (2020) over Ressa en haar platform. Met onderzoeksjournalistiek en verslag ter plaatse bracht Rappler de mensenrechtenschendingen als gevolg van Dutertes antidrugsbeleid in kaart en was daarmee een van de weinige Filipijnse media die de president nog openlijk durfde te bekritiseren. Daarnaast richt de journalistiek van Rappler zich ook op de nepnieuwscampagnes van de overheid. Volgens Ressa zijn de Filipijnen een proeftuin voor technologieën die door middel van data en algoritmes de politiek beïnvloeden. Bij succes worden die later in het Westen ingezet.

Voor haar strijd kreeg Ressa veel internationale lof. In 2018 werd ze door Time Magazine samen met een aantal andere journalisten tot Person of the Year uitgeroepen. In 2021 won ze de Four Freedoms Award en werd ze genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Ondanks deze internationale erkenning wordt Ressa volop gedwarsboomd in haar werk. Zo zien we hoe Ressa tot twee keer toe werd gearresteerd op verdenkingen van smaad. Ze strijdt onvermoeibaar en onverschrokken door, maar de mensen in haar omgeving worden soms moedeloos, of angstig voor repercussies. Op schrijnende wijze zien we hoe de Filipijnse democratie met duizend kleine steekjes, A Thousand Cuts, langzaam doodbloedt.

de nieuwste documentairetips in je mailbox?