Annemarie Nodelijk (40) studeerde aan de modeacademie, toen ze werd gediagnostiseerd met een hersentumor. Na de operatie werd ze slechtziend: rechts is ze blind, links heeft ze kokervisie – ‘alsof je door een heel smal rietje kijkt’. Blind vertrouwen brengt de aanloop naar haar tassenshow in beeld. Ook de carrières van de bijna blinde burgemeester Tjarda Struik, tevens initiatiefnemer van de documentaire, en de blinde golfer Ronald Boef worden gevolgd.
Ben je een fashionista in hart en nieren?
Annemarie: ‘Laatst zei iemand tegen mij: “Jij ziet er te goed uit om blind te zijn.” Wauw. Nog steeds denken mensen dat als je een handicap hebt, je lelijk bent en niet op kleuren let. Met een mooie jurk, leuke oorbellen en lippenstift laat ik zien: ik ben ook een mens. Tijdens mijn revalidatie dacht ik bijvoorbeeld: ik ga die rood-witte blindenstok eens onder handen nemen. Maar wat bleek: als er dan wat gebeurt, ben ik niet verzekerd. Ik heb toen een collectie ‘touchbags’ ontworpen – fleurige hoesjes met waterafstotende voering voor als je inklapbare taststok vies is geworden, en je hem in je handtas wilt doen.’
Van kleding naar tassen?
‘Als slechtziende kost alles meer energie. Ik ontdekte: des te kleiner het lapje, des te makkelijker het is om overzicht te hebben. Een tas is een stuk kleiner dan een pantalon of cirkelrok, en je hoeft niet na te denken over verschillende lichaamsvormen. Nu maak ik duurzame tassen van leer, jeans en katoen en verkoop mijn collectie in een eigen webshop, Annies.store. Ondertussen run ik nog een bedrijf. Dat als missie heeft om blinden, slechtzienden én zienden bij elkaar te brengen via salsa-avonden.’
Naar schatting heeft dertig procent van de groep blinden en slechtzienden betaald werk. Weinig?
‘Zeker! Direct na mijn operatie kreeg ik brieven van het UWV. Ik voelde me aan de kant gezet. Door mijn werk krijg ik het gevoel dat ik nog meedoe. En waar haal je anders je zingeving en waardering van collega’s vandaan? Soms zijn mensen er bang voor, maar een inclusievere wereld hoeft helemaal niet moeilijk of duur te zijn. Een deurmat bij de voordeur als herkenningspunt kan al wonderen doen.’