De tien beste filmpodcasts

In Hollywood Exiles vertelt Oona Chaplin het verhaal van haar grootvader Charlie Chaplin, ster van het witte doek en lieveling van het Amerikaanse volk, die uiteindelijk als banneling in Zwitserland belandde.

Al sinds de jaren twintig werd Chaplin in de gaten gehouden door de FBI. Ten tijde van de Koude Oorlog werd Chaplin door senator Joseph McCarthy in zijn heksenjacht tegen het communisme beschuldigd van anti-Amerikaanse activiteiten, daarbij geholpen door acteurs als John Wayne en Ronald Reagan. Door deze geschiedenis heen vlecht Oona Chaplin verhalen van andere acteurs, regisseurs en scenaristen die op de zwarte lijst terechtkwamen en alleen nog onder pseudoniem aan scenario’s kon werken.

Peter Bogdanovich werd bekend als regisseur van onder meer The Last Picture Show, What's Up, Doc? en Mask, maar begon zijn carrière in de filmwereld als programmeur voor het Museum of Modern Art in New York. Daarvoor interviewde hij grootheden als Alfred Hitchcock en Orson Welles. De opnames die hij van deze gesprekken maakte vormen de rode draad in One Handshake Away.

In deze podcast bespreekt Bogdanovich met hedendaagse regisseurs als Guillermo del Toro (The Shape of Water) en Rian Johnson (Knives Out) dit unieke archiefmateriaal. De spontane gesprekken vormen een prachtig eerbetoon aan de grootheden en hun blijvende invloed op de hedendaagse cinema. Na het overlijden van Bogdanovich in 2022 nam Del Toro het stokje van hem over.

In de achtdelige serie Death on the Lot staat elke aflevering een vroeg overleden Hollywood-icoon centraal, wiens leven niet alleen via de entertainmentgeschiedenis wordt besproken, maar ook met een economische, sociologische blik op Amerika in de jaren vijftig. Aan bod komen onder meer Hattie McDaniel, de eerste zwarte Oscarwinnaar, en welke rol zij speelde in de opkomende burgerrechtenbeweging. Of bijvoorbeeld Errol Flynn, een zeer vrouwonvriendelijke filmster die ondanks aanklachten en een rechtszaak kon blijven acteren.

Aan het eind van elke aflevering trekt presentator Adam McKay (regisseur van onder meer The Big Short, Vice en Succession) parallellen van toen naar nu, bijvoorbeeld tussen 'The Red Scare' (een periode van anticommunistische verdachtmakingen) en het hedendaagse rechtse klimaat in Amerika.

The Plot Thickens beschrijft zichzelf als een ‘documentary podcast about the movies and the people who make them’. Door middel van onder meer interviews en achtergrondverhalen behandelt Ben Mankiewicz elk seizoen een interessant aspect van de rijke Hollywoodgeschiedenis.

Seizoen een, ‘I’m Still Peter Bogdanovich’, vertelt het verhaal van de legendarische regisseur, maar ook de schaduwkanten van Hollywood vol jaloezie en verraad. Seizoen twee, ‘The Devil’s Candy’, gaat over de rampzalige verfilming van het boek The Bonfire of the Vanities. In het derde seizoen, ‘Lucy’, staat Lucille Ball centraal. Aan de hand van meer dan veertig interviews en unieke audio-opnamen van haarzelf wordt haar levensverhaal verteld. ‘Here Comes Pam’ is het vierde en tot nu toe laatste seizoen. Pam Grier vertelt haar levensverhaal aan Mankiewicz. Zij werd in 1973 de eerste vrouwelijke actieheld van Hollywood dankzij de blaxploitation-film Coffy.

Er wordt gezegd dat de beroemde rode schoentjes uit The Wizard of Oz de heilige graal van Hollywood-memorabilia zijn. De waarde wordt geschat op enkele miljoenen. Er zijn voor zover bekend vier paar schoenen; twee bevinden zich in musea en twee bij privé-verzamelaars. Een van die verzamelaars leende in 2005 zijn paar aan het Judy Garland Museum in Grand Rapids, waar ze vervolgens werden gestolen. In de vijfdelige podcast No Place Like Home wordt niet alleen de diefstal onderzocht, maar ook het leven van Judy Garland, de relatie tussen haar en het dorpje Grand Rapids waar ze vandaan kwam, en de eigenaardige wereld van Hollywood-memorabiliaverzamelaars vol roddel en afgunst.

MUBI is een Amerikaanse streamingdienst die zich vooral richt op het arthouse-genre. In
MUBI Podcast (overigens ook zonder MUBI abonnement prima te beluisteren) wordt ieder seizoen een interessant thema uitgediept, bijvoorbeeld kleding in films, of films die in eigen land geliefd zijn maar daarbuiten niet. Het is erg leuk om een Amerikaanse filmliefhebber te horen over Turks Fruit, maar vooral het derde seizoen, ‘Needle on the record’, vond ik interessant: hierin worden zogenaamde ‘needle drops’ besproken: de benaming voor het gebruik van een bestaand muziekstuk in een film. Zo dreef Stanley Kubrick twee componisten voor de muziek van 2001: A Space Odyssey tot wanhoop door uiteindelijk te kiezen voor het beroemde ‘Also Sprach Zarathustra’ van Richard Strauss.

In 2014 verscheen de eerste aflevering van You Must Remember This, de verhalende non-fictiepodcast die, zoals maker Karina Longworth het zelf omschrijft, de geheime en/of vergeten geschiedenis van de eerste eeuw van Hollywood onderzoekt.
De seizoenen focust op onderwerpen als de zwarte lijst van Hollywood in de McCarthy-periode van de jaren veertig en vijftig, de invloed van Charles Manson op Hollywood en vice versa, en de rivaliteit tussen de ‘roddelkoninginnen’ Louella Parsons en Hedda Hopper.
Longworth heeft meerdere studies gedaan op het gebied van cinema, en dat merk je goed in deze podcast. De onderwerpen zijn diepgaand en goed onderzocht, en niet onbelangrijk: Longworth weet hoe ze een goed verhaal moet vertellen.

Het is altijd interessant om een kijkje achter de schermen te krijgen bij een grote Hollywoodproductie, maar minstens net zo de moeite waard is het om te horen waarom sommige films uiteindelijk níet gemaakt werden.

In de serie ‘Development Hell’ van zijn podcast Revisionist History interviewt auteur en journalist Malcolm Gladwell scriptschrijvers en regisseurs over hun filmprojecten die om verschillende redenen niet zijn verschenen.

Zo wilden schrijvers Gary Goldman en Angus Fletcher de novelle The Variable Man van de sciencefictionschrijver Philip K. Dick verfilmen, een verhaal dat deels voor de gevaren van AI waarschuwt. Het project kwam uiteindelijk niet van de grond doordat de filmmaatschappij failliet ging; er werd te veel vertrouwd op AI-algoritmes bij het selecteren van scripts die uiteindelijk toch geen groot succes bleken.

Andere gasten zijn M. Night Shyamalan (The Sixth Sense), Patty Jenkins (Monster) en Oscarwinnaar Charles Randolph (The Big Short).

Wekelijks praat journalist Edith Bowman met een regisseur, producent, acteur, schrijver of componist over hun relatie met muziek, hoe ze erdoor worden geïnspireerd en welke muziek ze gebruiken voor hun films. Bowmans enthousiasme is erg aanstekelijk, helemaal in de aflevering met Martin Scorsese, die ze beschrijft als ‘haar white whale’. Scorsese staat bekend als de meester van 'needle dropping’ (het gebruik van een bestaand muziekstuk in een film). Nog een pluspunt van deze de podcast is dat er volop ruimte wordt genomen om de muziek die wordt besproken te laten horen.

Soundtracking bestaat sinds 2016, dus er is een geweldig archief om terug te luisteren, met onder meer acteur Ewan McGregor, regisseur Quentin Tarantino en componist Justin Hurwitz (La La Land).

Helaas is The Soundtrack Show gestopt, maar met 98 afleveringen is er nog genoeg om van te genieten. Deze podcast gaat echt de diepte van de filmmuziek in. Zo ontleedt host David W. Collins in de aflevering over Jaws in een dubbelaflevering de film bijna in real time.
Hoewel de haai in de eerste 45 minuten niet eens in beeld komt wordt de spanning door de muziek van John Williams dusdanig opgebouwd dat de beroemde twee repeterende noten bijna zelf de hoofdrol op zich nemen.
In de tweede aflevering neemt Collins scène voor scène het geluidsdecor door van het dorpje Amity, waaronder de muziek van het plaatselijke ‘dweilorkest’ (waarin Steven Spielberg zelf ook meespeelde, ietwat vals, op de klarinet).