©

Recensies

Overzicht van alle recensies in VPRO Cinema

Keiharde Braziliaanse politiefilm
Tropa de Elite 2 van José Padilha
21 september 2011

In het eerste deel van de keiharde Braziliaanse politiefilm Tropa de Elite, waarvoor regisseur Jose Padilha in 2007 in Berlijn de Gouden Beer kreeg, volgden we de Batalhão de Operações Policiais Especiais (BOPE), een speciale politie-eenheid in Rio de Janeiro die mag opdraven als de gewone politie het niet meer aankan.
Babygehuil op de soundtrack
La guerre est déclarée van Valérie Donzelli
21 september 2011

Humor gebruiken in een film over een doodziek kind, is dat niet net zoiets als feesten op een begrafenis? De Franse filmmaakster en actrice Valerie Donzelli bewijst met La guerre est déclarée dat het niet ongepast hoeft te zijn.
Isabelle en het beest
Isabelle van Ben Sombogaart
21 september 2011

De actrice Isabelle wordt alom beschouwd als de mooiste vrouw van Nederland. Op vakantie in België wordt ze ontvoerd door de mismaakte kunstenares Jeanne, die een statement wil maken over schoonheid. Ook de makers van deze variant op Belle en het beest lijken zo’n statement te willen maken, maar daarbij hebben ze zich flink vergaloppeerd.
Moord bij de mennonieten
Small Town Murder Songs van Ed Gass-Donnelly
21 september 2011

Small Town Murder Songs, dat die titel eerder doet denken aan een popalbum dan een film is geen toeval. Muziek speelt een prominente rol in dit Canadese politiedrama: de beelden dienen soms eerder als begeleiding van de soundtrack dan andersom. En in de traditie van een goede, compacte popsong bevat het verhaal geen noot teveel.
Indrukwekkende filmervaring
Submarine van Richard Ayoade
21 september 2011

De debuterende speelfilmregisseur Richard Ayoade, onder meer bekend als acteur uit de Britse comedyserie The IT-Crowd en als videoclipregisseur voor nummers van The Last Shadow Puppets en Vampire Weekend, mixt in Submarine absurde komedie met eerlijk drama en brengt met zijn unieke visie de innerlijke en uiterlijke belevingswereld van een vijftienjarige puber briljant tot leven.
Het fenomenale debuut van David Lynch
Eraserhead (rerelease) van David Lynch
13 september 2011

Eraserhead is een van die films waar iedereen van heeft gehoord en die maar weinig mensen hebben gezien. David Lynch’ duister-surreële speelfilmdebuut uit 1977 is in 2000 door Lynch zelf, in samenwerking met het Museum of Modern Art in New York, beeldje voor beeldje schoongemaakt om daarna over de hele wereld opnieuw vertoond te worden
De trailer is beter
Your Highness van David Gordon Green
13 september 2011

Er wordt zelden aandacht aan besteed, maar trailers maken is nog een hele kunst. Neem het aankondigingsfilmpje van Your Highness – geen Oscarwaardig materiaal, maar er wordt toch een redelijke komedie in gesuggereerd, met wat goed getimede meligheid.
Spanningloze maanmissie
Apollo 18 van Gonzales López-Gallego
13 september 2011

Met het idee op zich is weinig mis. Neem een gebeurtenis uit de geschiedenis, in dit geval het schrappen van de Apollovluchten 18, 19 en 20 door NASA wegens budgetproblemen, en geef er een fictieve draai aan, waardoor het opeens gaat over een geheime ruimtemissie die mislukt. Ook de beslissing om dit gegeven vervolgens in de vorm van een ‘found footage’-documentaire te gieten klinkt best interessant. Toch gaat dit regiedebuut van Gonzalo López-Galeggo aan alle kanten de mist in.
Marokkaanse illegaal redt democratie
De president van Erik de Bruyn
13 september 2011

Marokkaanse illegaal wordt redder van de Nederlandse democratie. Het zou wat zijn. In de multicultikomedie De President wordt het werkelijkheid. De goede bedoelingen van deze door Erik de Bruyn geregisseerde film spatten van het scherm. Maar wat heb je aan goede bedoelingen als je het koppelt aan slechte smaak.
Nachtbraken met Picasso en Dali
Midnight in Paris van Woody Allen
13 september 2011

In de latere films van Woody Allen (1935) lijkt het wel alsof hij zijn vertrouwen in de mensheid heeft verloren. De mens is doortrapt en egoïstisch (Match Point), duurzame relaties zijn onmogelijk (Vicky Cristina Barcelona) en domheid is het beste wapen tegen het leven (You Will Meet a Tall Dark Stranger). Maar in Midnight in Paris lijkt de oude meester weer een strohalm gevonden te hebben.
Twee voor de prijs van een
Crazy Stupid Love van Glenn Ficarra en John Requa
7 september 2011

Crazy Stupid Love geeft de kijker twee films voor de prijs van een: een gevatte sekskomedie én een zoet familiedrama, vol wijze levenslessen. Jammer van die tweede film, want de eerste is erg geslaagd.
Elegante Kirgizische parabel
The Light Thief van Aktan Arym Kubat
7 september 2011

Goed is goed en slecht is slecht in The Light Thief. Niet naar karakterontwikkeling zoeken, want daar draait het niet om in deze elegante politieke parabel uit Kirgizië. In mooie heldere kleuren en met fantastische vergezichten laat de film zien hoe sinds de Tulpenrevolutie van 2005 het spook van corruptie en ultrakapitalisme door het land waart, waardoor alles in de uitverkoop gaat aan de hoogste bieder.
Marilyn Monroe als Frans kaasmeisje
Poupoupidou van Gérald Hustache-Mathieu
7 september 2011

Als een uitgebluste genreschrijver (Jean-Paul Rouve) in een winters Frans bergstadje bij toeval op een lijk stuit, ruikt hij een complot. Geholpen door een lokale politieagent die ook niet gelooft dat het om een geval van zelfmoord gaat, start hij buiten de onwillige politiechef om een eigen onderzoek naar de dood van starlette Candice Lacoeur (vrij vertaald zoiets als ‘Snoepie ’t Hart’).
Kruising tussen Caligula en Scarface
The Devil’s Double van Lee Tamahori
7 september 2011

In zijn indrukwekende debuutfilm Once Were Warriors (1994) zoomde de Nieuw-Zeelandse regisseur Lee Tamahori in op een disfunctioneel Maori-gezin. Wat neerkwam op veel alcohol, huiselijk geweld en incest. In The Devil’s Double – ruim 15 jaar later – keert Tamahori terug naar het disfunctionele gezin. Het gezin van de Irakese dictator Saddam Hoessein.
Een film lang op de vlucht
Essential Killing van Jerzy Skolimowski
7 september 2011

Jerzy Skolimowski is niet de eerste Poolse regisseur die zich buigt over de morele aspecten van het doden. Zijn veel beroemdere landgenoot Kryzstof Kieslowski maakte in 1988 A Short Film About Killing, waarin hij zich boog over de paradox dat je je medemens niet mag doden, terwijl – in sommige landen – de staat je daarvoor wél de doodstraf kan geven.
Platte personages in platte 3D
Conan the Barbarian 3D van Marcus Nispel
7 september 2011

In 1982 bolde Arnold Schwarzenegger zijn spierbundels en reeg als cultheld Conan the Barbarian een regiment vlerken aan zijn zwaard. Nu, bijna dertig jaar later, komt er wederom een Conan uit. Let wel, er is hier geen sprake van een remake, maar van een nieuwe versie gebaseerd op het originele bronmateriaal.
Beklemmend absurdisme
The Future van Miranda July
31 augustus 2011

Sophie en Jason (Miranda July en Hamish Linklater) zijn niet de meest stabiele types. De timide dertigers wonen samen in een Amerikaanse voorstad en zijn schijnbaar met elkaar vergroeid: ze hebben dezelfde kapsels, dezelfde slome manier van praten en aarzelende manier van doen. Hij beantwoordt thuis een technische hulplijn, zij geeft zonder veel plezier dansles aan kinderen. Ze wekken de indruk zelden hun appartement te verlaten.
Schematische horror
The Ward van John Carpenter
31 augustus 2011

Na tien jaar eindelijk weer een genrefilm van de legendarische horrorregisseur John Carpenter, die met het kassucces Halloween in 1978 het slashergenre naar een groot publiek bracht.
Brave kloosterthriller
Le moine van Dominik Moll
31 augustus 2011

Het boek waarop de Franse kloosterthriller The Monk gebaseerd is, de gelijknamige griezelroman van de Brit Matthew Gregory Lewis uit 1796, schudde de goegemeente destijds flink door elkaar. Het verhaal over een devote monnik die wordt verleid door de duivel en zich overgeeft aan zijn dierlijke lusten was een schandaalsucces, dat door de katholieke kerk scherp veroordeeld werd.
Kookkunst
El Bulli: Cooking in Progress van Gereon Wetzel
31 augustus 2011

Perfectie, daar draait het allemaal om bij het koksgilde van de Spaans-Catalaanse voedselkunstenaar Ferran Adrià. In zijn restaurant elBulli in het Spaanse Roses aan de Costa Brava is standaard taboe. De ‘Salvador Dali van de deegrol’ geeft in El Bulli: Cooking in Progress het begrip kookkunst een geheel nieuwe dimensie. Vormgeving is bij zijn creaties minstens zo belangrijk als smaak.