Netflix-tips: Nimona en Wham!

De Engelse uitvinder Phileas Fogg (Steve Coogan) wedt met de president van de Academy voor Wetenschappen dat hij in tachtig dagen de wereld over kan reizen. Bluf, natuurlijk, maar gelukkig krijgt hij bij zijn gehaaste reis hulp van de Chinese dief Lau Xing (Jackie Chan), die zich Passepartout noemt, en van kunstenares Monique (Cécile De France). De rol van Passepartout is veel groter dan in eerdere verfilmingen van het overbekende verhaal van Jules Verne: Chan mag uitgebreid zijn acrobatische vechtkunsten vertonen. Leuke bijrolletjes, bijvoorbeeld van Arnold Schwarzenegger als verwaande prins.

Veel familie-animatiefilms spelen zich af in een maatschappij die demoniseert wat anders is en afwijst wat onbegrijpelijk is. Fantasyfilm Nimona, gebaseerd op de gelijknamige webcomic over een held die vriendschap sluit met het monster dat hij gezworen heeft te vernietigen, is een frisse toevoeging aan dit genre. Dat komt deels door het strakke scenario, de speelse animatie en het toegewijde stemacteerwerk (vooral van Chloë Grace Moretz als gedaanteverwisselaar Nimona), maar het indrukwekkendst is de expliciete omarming van wat in dit soort films vaak connotatie blijft: de queer thematiek. Monsters en schurken zijn bekende metaforen voor queerheid; Nimona is geen mens en kan daarom niet trans genoemd worden, maar haar bestaan is duidelijk een allegorie voor de trans-ervaring.

Lees ook ons achtergrondverhaal over deze film

Je kan erom lachen: die blije deuntjes en kitschbegeleiding, de dansjes, de broekjes, het haar. Maar het valt niet te ontkennen dat popduo Wham! (1981-1986) in korte tijd een imposante collectie meezinghits voortbracht. Deze vlotte feelgooddocu laat de heren zelf vertellen hoe dat ging. Van George Michael, die in 2016 overleed, horen we oudere citaten, van Andrew Ridgeley nieuwe interviewfragmenten. Regisseur Smith (van Netflixdocu’s als Jim & Andy en Fyre) voegde er fraaie, veelal obscure archiefbeelden aan toe. Met als resultaat een film als een lekker Wham!-nummer: niet al te diepgaand, wel aanstekelijk en sympathiek.

Een gelikte thriller over de verdorvenheid die kan schuilen achter een keurige buitenkant, laat dat maar over aan de maker van Se7en, Fight Club en House of Cards. In deze verfilming van de gelijknamige bestseller van Gillian Flynn (die ook het scenario schreef) speelt Ben Affleck een geliefde bewoner van een rustig stadje, die steeds meer wordt gewantrouwd nadat zijn vrouw (Rosamund Pike) spoorloos verdwijnt. Het verhaal, vol wendingen en bijtende humor, wordt allengs onzinniger, maar is subliem verteld, met regisseur David Fincher in topvorm en perfect gecaste hoofdrolspelers. Tweeënhalf uur gitzwart topvermaak.