The Good Mothers: beklemmende serie over vrouwen binnen 'ndrangheta maffia

De film- en seriegeschiedenis staat bol van de verhalen over maffiaorganisaties. Van The Godfather tot The Sopranos: er zijn maar weinig onderwerpen die meer indruk maken op de kijker dan het leven in en met de maffia. Veel van die producties schetsen een keihard beeld, maar hebben ook iets ‘romantisch’. Want zouden we niet gewoon stiekem één dagje Don Corleone of Tony Soprano willen zijn, al was het maar om heel even te ruiken aan een leven dat mijlenver van ons afstaat? Hoewel de films en series de maffia absoluut niet verheerlijken, is die aantrekkingskracht er toch aanwezig.

Mocht je nog een romantisch beeld van de maffia hebben, dan rekent het zesdelige The Good Mothers daar keihard mee af. De dramaserie – die op het filmfestival van Berlijn de prijs voor beste serie won - laat vooral zien dat het leven in een maffiaorganisatie niets minder is dan een asgrauwe hel. The Good Mothers werd gebaseerd op het gelijknamige non-fictieboek van de Amerikaanse journalist Alex Perry, die vooral keek naar de rol van vrouwen in de ‘ndrangheta (een globale maffia-achtige misdaadorganisatie, die met drugshandel, witwassen en wapenhandel jaarlijks een geschatte omzet van tientallen miljarden boekt).

Perry baseerde zich grotendeels op het verhaal van openbaar aanklager Alessandra Cerreti – in de serie omgedoopt tot Anna Colace – die eind jaren nul een nieuwe koers inzette in de strijd tegen de ‘ndrangheta, door zich vooral te richten op de vrouwen in de organisatie. Die zijn vaak slachtoffer van een gewelddadige cultuur, waarin ze door hun vaders en echtgenoten stelselmatig worden mishandeld.

Praten met justitie is natuurlijk absoluut niet toegestaan en resulteert vaak in een gruwelijke dood. Toch weerhoudt dat enkele vrouwen er niet van om uiteindelijk tóch te gaan praten, zodat ze zichzelf – en hun dochters – een betere toekomst kunnen bieden. Het is een levensgevaarlijke keuze, met grote gevolgen: na getuigenissen van de vrouwen die in de serie centraal staan, werden uiteindelijk meerdere ‘ndrangheta-kopstukken aangehouden en veroordeeld. Maar voor de vrouwen liep het lang niet altijd goed af, wat The Good Mothers een spannende en tegelijkertijd tragische lading geeft.

Fraai is het beeld van het maffiabestaan in The Good Mothers dus geenszins, maar het levert wel een beklemmend en boeiend drama op, waarin van enige aantrekkingskracht of romantisering absoluut geen sprake meer is. De afschrikwekkende werking is toch écht veel groter.