Na Band of Brothers (te land) en The Pacific (ter zee) is Masters of the Air het logische derde epos in de officieuze trilogie over jonge oorlogshelden, geproduceerd door Steven Spielberg en Tom Hanks. Het resultaat is opnieuw behoorlijk spectaculair.

Geef de kijker elk decennium een spectaculair, groots en imponerend oorlogsdrama, en de verwachtingen zullen alleen maar hoger worden. Geen wonder dus, dat er al jaren reikhalzend werd uitgekeken naar Masters of the Air, een negendelige dramaserie van Apple TV+ die geldt als derde deel in de (officieuze) oorlogstrilogie, in navolging van de veelgeprezen miniseries Band of Brothers (2001) en The Pacific (2010). Hoewel die twee titels geen direct vervolg op elkaar zijn, worden ze wel vaak in één adem genoemd, als grootschalige producties over het lot van jonge Amerikaanse helden in hun strijd tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Wat die series nog wat extra cachet gaf, was dat grote namen Steven Spielberg en Tom Hanks – die eerder ook al samenwerkten voor oorlogsklassieker Saving Private Ryaner als makers en producenten bij betrokken waren. Voeg daar een groot budget, een cast vol jong acteertalent en spectaculaire actie aan toe, en je bent vrijwel verzekerd van een hitserie.  

Bloody Hundredth

Die lessen zijn dan ook duidelijk getrokken voor Masters of the Air, dat vanaf de openingsminuten direct aanvoelt als een logisch vervolg op Band of Brothers en The Pacific. Vrijwel alle ingrediënten voor een nieuwe oorlogsklapper zijn aanwezig: Spielberg en Hanks zijn opnieuw bij de serie betrokken als producenten, de cast zit barstensvol talentvolle jonge acteurs (Barry Keoghan! Austin Butler! Ncuti Gatwa!) en op het budget is bepaald niet bezuinigd. Om ervoor te zorgen dat het geld goed werd besteed, schakelde men uitsluitend bewezen regisseurs in: Cary Joji Fukunaga (True Detective, No Time to Die) regisseert de eerste vier afleveringen, terwijl regieduo Anna Boden & Ryan Fleck (Captain Marvel), Dee Rees (Mudbound) en Tim Van Patten (The Sopranos, Boardwalk Empire) de rest voor hun rekening nemen.

Ncuti Gatwa als Robert H. Daniels in Masters of the Air

De combinatie van deze namen en een budget van tussen de 250 en 300 miljoen dollar levert een spectaculair uitgevoerde serie op. Net zoals in de geestelijke voorgangers draait het in Masters of the Air om een specifieke eenheid van het Amerikaanse leger, in dit geval de 100th Bomb Group van de luchtmacht, die ook wel bekendstaat als The Bloody Hundredth, omdat de groep tijdens de oorlog grote verliezen leed. Het doel van de eenheid: met een bommenwerper aanvallen uitvoeren boven Duits grondgebied om zo veel mogelijk vijanden te elimineren.

Hitlers voordeur

De serie is gebaseerd op het boek Masters of the Air: America’s Bomber Boys Who Fought the Air War Against Nazi Germany van historicus Donald L. Miller. In zijn boek schrijft Miller over de groep: ‘Elke positie in het vliegtuig was kwetsbaar, want in de lucht zijn er geen schuttersputjes. Samen met bemanningen van onderzeeërs en de Luftwaffe-piloten die ze tijdens hun gevechten troffen, hadden Amerikaanse en Britse ‘bomber boys’ de gevaarlijkste taak in de oorlog.’

Niet bepaald een setting voor een kop koffie en een onderonsje, maar het leent zich natuurlijk wel perfect voor een meeslepende dramaserie over jonge mannen met grote dromen en, in beginsel, kleine levens. Veel van de jonge mannen binnen The Bloody Hundredth komen pas net kijken: de meesten hebben nooit gereisd; laat staan in een vliegtuig gevlogen. Toch hebben de jonge mannen, afkomstig uit alle hoeken van het land, maar één doel voor ogen, aldus de allesbehalve subtiele voice-over: ‘De oorlog naar Hitlers voordeur brengen.’

Vooral de adembenemende gevechtsscènes maken de serie de moeite waard

Het leidt in Masters of the Air tot een ouderwets aandoend heldenverhaal over opoffering, kameraadschap en dienstbaarheid, waarmee de serie de lijn van de voorgangers Band of Brothers en The Pacific moeiteloos voortzet. In 2021 vatte Tom Hanks de gemene deler van de series in een interview met Deadline samen toen hij terugblikte op de blijvende impact van zijn eerste serie. ‘Het sleutelwoord in de titel is “broeders”. Dat de serie zo resoneert is te danken aan het wij-gevoel, het besef dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en instinctief weten dat onze primaire plicht is om voor onze broeders te zorgen.’

Hoewel de setting en het verhaal verschillen, vormt die kernwaarde van broederschap óók de belangrijkste rode draad in Masters of the Air.

Meeslepend

Maar wat Masters of the Air uiteindelijk vooral de moeite waard maakt, zijn de bij vlagen adembenemende gevechtsscènes in de lucht. De scènes in de bommenwerper zijn intens en meeslepend, en geregeld op zo’n spectaculaire manier geregisseerd dat je even vergeet dat je hier naar een serie over de Tweede Wereldoorlog kijkt: dit had qua ambitie en uitvoering ook zomaar de derde Top Gun-film kunnen zijn. Ook de meer persoonlijke, emotionele scènes pakken goed uit, al had de soms wat prekerige voice-over best op de montagetafel mogen sneuvelen. En op de momenten dat het script toch iets te melodramatisch dreigt te worden, weet de uitstekende cast het materiaal alsnog te redden.

De makers van Masters of the Air hadden over geld en middelen bepaald niet te klagen, maar een zak geld resulteert nooit automatisch in een goede serie. Succes bereik je uiteindelijk vooral met een ijzersterk verhaal en een bovenmatig getalenteerde cast en crew. In dat opzicht is Masters of the Air een meer dan waardig slot van de prestigieuze oorlogstrilogie van Spielberg en consorten.

Het maakt nieuwsgierig: welk heldenverhaal zullen we in het volgende decennium voor­geschoteld krijgen?

Masters of the Air

De eerste twee afleveringen van Masters of the Air zijn vanaf 26 januari te zien op Apple TV+. Daarna volgt wekelijks een nieuwe aflevering. 

serietips in je mailbox?

elke dinsdag