Sunny: intrigerende tragikomedie over rouw en de rol van moderne technologie

Rouwen met een robot: het klinkt misschien doodeng, maar met de razendsnelle ontwikkeling van kunstmatige intelligentie is zo’n beeld allang niet meer iets uit een dystopische sciencefictionfilm. Zo wordt er de laatste jaren volop onderzoek gedaan naar robots die kunnen ondersteunen bij rouwverwerking, en zijn er zelfs initiatieven waarbij deepfaketherapie wordt ingezet om te kunnen ‘praten’ met een overledene. 

Maar kijk naar de eerste aflevering van Apple TV+-serie Sunny en je begrijpt dondersgoed waarom er nog altijd een wat eng stigma rust op dit soort initiatieven. Ergens in de nabije toekomst krijgt Amerikaanse expat Suzie (Rashida Jones) in Kyoto zo’n zorgrobot aangeleverd door de werkgever van haar man. Ze lijkt het harder nodig te hebben dan ooit, nu haar man en zoontje spoorloos zijn verdwenen na een vliegtuigongeluk. En hoewel er in haar omgeving talloze pogingen worden ondernomen om haar ‘goed’ te laten rouwen, houdt Suzie haar emoties liever binnenshuis. 

Maar dan is daar dus ineens zorgrobot Sunny, als cadeautje van het elektronicabedrijf van haar man. Want waar Suzie dacht dat haar eega zich vooral bezighield met koelkasten, blijkt hij in werkelijkheid het brein achter de ontwikkeling van die zorgrobots, die speciaal zijn geprogrammeerd om aan de behoeften van de eigenaar te voldoen. 

Hoewel Suzie in eerste instantie afwijzend reageert op Sunny’s ‘pogingen’ om haar te helpen rouwen en de leegte in haar eenzame bestaan te vullen, ontstaat er gaandeweg al snel iets als vriendschap. Wat in dat opzicht helpt, is de zoektocht van Suzie naar antwoorden over de verdwijning van haar gezin, en wat haar man nog meer voor haar verzweeg. 

Het tiendelige Sunny doet daarmee denken aan een langgerekte Black Mirror-aflevering, maar wordt veel meer dan dat, vooral door de geslaagde combinatie van de zwaardere, tragische thema’s (rouw en eenzaamheid) en de behoorlijk laconieke houding van Suzie, in een wereld waarin zorgrobots met grote, guitige animatiegezichten misschien iets té normaal zijn geworden (kijk alleen maar naar het inci dent in de behoorlijk grimmige openingsscène). Die rol van laconieke vrouw die alles wegstopt voor de buitenwereld past Jones – vooral bekend van haar rollen in Parks and Recreation en On the Rocks – als geen ander. En dan is het centrale mysterie in deze serie ook nog eens uitermate bevredigend.

Op Apple TV+ werd de laatste jaren vaker geëxperimenteerd met series die draaiden om de vraag wat ons precies ‘mens’ maakt in tijden van steeds slimmere technologie, bijvoorbeeld in Servant, Dark Matter en, vooral, Severance. Het uitstekende Sunny past perfect in dat rijtje door op een genuanceerde manier te spelen met de vraag of zo’n ‘zorgrobot’ nu behulpzaam is of juist beangstigend. Waarschijnlijk is het een beetje van allebei, maar daarbij kan het bepaald geen kwaad om juist ook te kijken naar de handen die die robots hebben gemaakt.