Kate Winslet over The Regime: 'Heerlijk om mezelf te transformeren tot deze onaangename vrouw'

Als er iets is wat Kate Winslet duidelijk wil maken tijdens het Zoomgesprek met een tiental internationale journalisten, dan is het wel dat haar nieuwe zesdelige HBO-miniserie The Regime volledig fictief is. Komedie. Satire. ‘Ik denk dat het heel belangrijk is om te onthouden dat het niet echt is,’ zegt ze beslist wanneer haar wordt gevraagd of er in de donker-humoristische serie, waarin zij de kanselier (of zeg maar gerust dictator) speelt van een niet bij naam genoemd Europees land, wellicht een weerspiegeling van onze eigen wereld te zien is. Nee dus, aldus Winslet. ‘De reeks is gesitueerd in een verzonnen land in Midden-Europa. Het is geen historische vertelling, en zeker geen docudrama.’

De toon waarop de Oscarwinnaar dit zegt, doet vermoeden dat haar op deze persdag al eerder gevraagd werd in hoeverre het door Will Tracy gecreëerde The Regime gebaseerd is op de werkelijkheid. Het is dan ook een redelijk voor de hand liggende gedachte, want het Midden-Europese land dat door Winslets personage Elena Vernham geleid wordt is dan misschien wel fictief, de wereld waarin haar land ligt is dat niet. Duitsland ligt vlakbij, Amerika is een bondgenoot – zolang men Vernhams kobaltmijnen tenminste mag leeghalen – en een samenwerking met China lonkt. Al het internationale nieuws is afkomstig van CNN en de BBC. En als Vernham het volk wil bereiken, spreekt ze hen toe via livestreams op haar socialemediakanalen.

Daarnaast heeft Vernham kenmerken die eerder werden toegeschreven aan bestaande wereldleiders. Ze is behoorlijk paranoïde – in de eerste aflevering is ze ervan overtuigd dat er schimmels in de muren van haar woon- en werkpaleis zitten die haar langzaam vergiftigen – en heeft enkel jaknikkers om zich heen verzameld in het hoofdstedelijke paleis, dat ze nooit verlaat. Politieke tegenstanders worden niet geduld en wanneer ze een ontmoeting heeft met een Amerikaanse afgevaardigde dwingt ze diegene plaats te nemen aan de andere kant van een komisch lange tafel (wie weleens tijd doorbrengt op het internet kent de meme over Poetin en de lange tafel waaraan hij de Franse president Emmanuel Macron ooit liet plaatsnemen). Ook de annexatie van een aangrenzend gebied moet wel uit het nieuws zijn gegrepen.

In een andere Zoom-room zijn regisseurs Stephen Frears (aflevering 1, 2 en 4) en Jessica Hobbs (aflevering 3, 5 en 6) dan ook heel wat minder terughoudend om de link tussen de gebeurtenissen in de serie en in onze realiteit te leggen. Gevraagd naar een prachtige, tenenkrommende scène in aflevering 1 – Tijdens het feestmaal op Victory Day, wanneer gevierd wordt dat Vernhams voorganger uit het paleis werd verdreven, verwelkomt ze de gasten met een vertolking van de Chicagohit ‘If You Leave Me Now’ – vertelt Stephen Frears dat het zijn idee was om Winslet vals te laten zingen. ‘Er is een beroemde opname waarin Vladimir Poetin “Blueberry Hill” zingt, alleen dan niet zo goed als Fats Domino,’ zegt hij geamuseerd over het voorval waarop deze scène is geïnspireerd.

Dat The Regime de werkelijkheid gebruikt en uitvergroot, was precies wat beide regisseurs aansprak in het idee van Will Tracy, die eerder meeschreef aan HBO-titels als Succession en Last Week Tonight with John Oliver. ‘Het is zowel komisch als serieus,’ zegt de Britse Frears over het script. ‘Dit maakt deze serie zó goed en interessant dat we er aan wilden meewerken.’ ‘Humor is ook een hele goede manier om mensen bij de les te houden,’ voegt Jessica Hobbs daaraan toe. ‘Om dingen behapbaar en begrijpelijk te maken, zoals de absurditeit van de wereld waarin we momenteel leven.’

Nu is Elena Vernham inderdaad niet gebaseerd op een bestaand persoon, beaamt ook de regisseur. ‘Er is niemand zoals Elena,’ zegt Frears. ‘Marine Le Pen niet, en ook die vrouw in Italië, Giorgia Meloni, niet. Ik moet er ook bij zeggen dat Will – die de serie en de setting heeft bedacht – bang was dat er een te duidelijke connectie zou zijn met een bestaande plek als Rusland. Vandaar dat hij het land bewust vaag heeft gehouden. Het is “ergens in Midden-Europa”, specifieker wordt het niet.’ Moeilijk om inspiratie te vinden was het volgens Frears echter niet. ‘Er zijn voorbeelden te over van dictatoriaal gedrag.’ Volgens collega Hobbs werpt The Regime een satirisch licht op dictators en ook op de wereldwijde opkomst van extreemrechtse politiek. ‘Eerder vandaag zei een journalist dat hij zo vaak moest lachen om de serie dat hij er ongemakkelijk van werd. Iets wat fout voelde, gezien het onderwerp.’ De Nieuw-Zeelandse regisseur denkt echter dat dit juist de sweet spot van The Regime is. ‘Wanneer je ongemak voelt omdat je ergens om lacht, ga je erover nadenken.’

In de andere Zoomruimte vertelt Winslet enthousiast dat Elena Vernham de eerste komische rol is die ze speelt sinds ze twintig jaar geleden een gastrol in de serie Extras had. Dit en het feit dat The Regime een imposante cast heeft – naast Winslet zijn ook Andrea Riseborough, Hugh Grant en Matthias Schoenaerts te zien – was iets wat de actrice na de jaren met coronabeperkingen enorm aansprak, al werd ze toch vooral geprikkeld door Vernham. ‘Ze lijkt niet op iemand die ik ooit ben tegengekomen. Het was heerlijk om mezelf te transformeren tot deze onaangename, wilde en tirannieke vrouw die tegelijkertijd ook kwetsbaar, interessant en gelaagd is.’ Wel wil Winslet nógmaals benadrukken dat ze Vernham niet heeft gebaseerd op een bestaand persoon, want ‘dit is niet de werkelijkheid’.