2015

Recensie: Next Goal Wins
Het slechtste voetbalteam ter wereld
21 april 2015

Een wedstrijd met twee gezichten, kopte een Australische krant destijds spottend. De eerste helft 16-0; de tweede helft 15-0. De 31-0-nederlaag van Amerikaans-Samoa tegen Australië in de voorronde van het WK voetbal van 2002 staat nog steeds in de boeken als de grootste nederlaag in de geschiedenis van het voetbal.
Recensie: Atlantic.
Surfen naar Europa
21 april 2015

Marokkaanse jongeman wil illegaal naar Europa. Dat hebben we al eens eerder gezien. Maar nog nooit zoals in Jan-Willem van Ewijks existentiële drama Atlantic.
Recensie: Run All Night
Oude, vermoeide gangsters
15 april 2015

Jimmy Conlon (Liam Neeson) is een verlopen Iers-Amerikaanse gangster in Brooklyn, die in zijn hoogtijdagen heel wat vijanden heeft uitgeschakeld voor baas Shawn Maguire (Ed Harris). Tegenwoordig slijt hij zijn dagen in eenzaamheid, met veel drank en een slecht geweten.
Recensie: The Water Diviner
Bombast met een magisch randje
15 april 2015

Weinig veldslagen werden zo vaak verfilmd als De Slag om Gallipoli/Çanakkale (1915-1916). Alleen al in Turkije verschenen er de afgelopen jaren maar liefst vier verschillende films over de bloedige strijd om het Ottomaanse schiereiland. En nu is er het Australische antwoord in de vorm van The Water Diviner, het regiedebuut van acteur Russell Crowe.
Recensie: Lilting
Deukjes en krassen, geen total loss
15 april 2015

Net als bij zijn twee succesvolle korte films Summer en Spring put de Cambodjaans-Britse regisseur Hong Khaou ook voor zijn speelfilmdebuut uit eigen ervaringen. Het resultaat is een intiem en ingetogen drama over de lastige band tussen een geïmmigreerde Chinees-Cambodjaanse vrouw en een Engelse jongeman, die elkaar leren kennen tijdens de rouw om dezelfde persoon.
Recensie: Torn
Moeders aller landen, verenigt u!
8 april 2015

Twee vrouwen treffen elkaar bij de hekken als ze hun zoons komen zoeken in een Amerikaans winkelcentrum waar een gasleiding is ontploft. Kort daarop zien ze elkaar terug als ze het papierwerk rond de dood van de beide omgekomen tieners moeten regelen. Maar net als de moeders vriendschap sluiten, blijkt de explosie het resultaat te zijn geweest van een aanslag, die een van beide zoons mogelijk op zijn geweten heeft.
Recensie: Les héritiers
Oorlogslessen als verbindende factor
8 april 2015

De lastige klas en de onvermoeibare docent die de groep uiteindelijk op de rails krijgt met inspirerende methodes: het is een gegeven dat inmiddels behoorlijk wat slijtplekken begint te vertonen binnen de cinema. Dat heeft regisseur Marie-Castille Mention-Schaar er echter niet van weerhouden om met een waargebeurde variant te komen, waarbij niet poëzie, literatuur of sport de verbindende factor blijkt, maar een project over de Tweede Wereldoorlog.
Recensie: Frank
Ceci n'est pas une biografie
8 april 2015

Deze biografie van de Engelse stand-up comedian/muzikant Chris Sievey (1955-2010), alias Frank Sidebottom, mag volgens de regisseur geen biografie heten. Maar Frank is eigenlijk de moeder van alle biografieën.
Recensie: Son of a Gun
Van kruimeldief tot goudrover
8 april 2015

Isla Fisher, Guy Pearce, Chris Hemsworth, Naomi Watts, Russell Crowe: allen zetten ze hun eerste schreden in het acteursvak in een Australische soapserie. En allen schopten ze het later tot Hollywood. Aan dat indrukwekkende rijtje kan nu ook Brenton Thwaites (1989) worden toegevoegd: alumnus van soap-opera Home and Away en onlangs te zien als knappe prins in Disney's Maleficent (2014).
Recensie: Le dernier coup de marteau
Geen tranentrekker
8 april 2015

De doodzieke Nadia en haar dertienjarige zoon Victor wonen net even buiten Montpellier in een caravan. Victor heeft zijn vader nooit gekend, maar daar komt verandering in. Zijn vader is Samuel Rovinski, een beroemde dirigent die in Montpellier is voor de uitvoering van Mahlers Zesde Symfonie. Als Victor te horen krijgt dat zijn vader in de stad is, zoekt hij hem op tijdens de repetities. De aarzelende toenadering tussen hen beiden zal niet alleen grote gevolgen hebben voor Victor, maar ook voor Samuel en Nadia.
Recensie: Mange tes morts
Proust op anabolen
1 april 2015

Echte broers en echte zigeuners spelen de hoofdrollen in dit Noord-Franse noodlotsdrama, dat de oerelementen van licht, spanning en beweging gebruikt voor niks minder dan een 21ste-eeuwse Europese western die in razende vaart richting de afgrond dendert.
Recensie: Home
Toiletgrapjes en Rihanna-hitjes
1 april 2015

In de DreamWorks-animatiefilm Home wordt de aarde gekoloniseerd door nogal domme, laffe, maar verder goedaardige ruimtewezens – de Boov, of in de Nederlandstalige versie: de Moefs – die al tijden op zoek zijn naar een nieuwe thuisplaneet. In Australië bouwen ze een reuze-suburb, Happy Human Town, waar de mensen voortaan maar moeten wonen.
De daders zijn zich van geen kwaad bewust
The Look of Silence van Joshua Oppenheimer
31 maart 2015

Regisseur Joshua Oppenheimer deed met zijn schokkende documentaire The Act of Killing enkele jaren geleden veel stof opwaaien. De beelden van moordenaars die trots hun acties tijdens de genocide van 1965 naspeelden, toonden hoe een zwarte bladzijde in de Indonesische geschiedenis. Voor The Look of Silence neemt Oppenheimer opnieuw de genocide als uitgangspunt, maar ditmaal zoomt hij in op de impact ervan op een enkel gezin.
Recensie: Fast & Furious 7
Geschifte stunts, gewoon omdat het kan
31 maart 2015

Als het aan acteur Vin Diesel ligt wint Fast & Furious 7 volgend jaar de Oscar voor Beste Film. Want, zo zei hij in een interview met vakblad Variety: 'Er is niets dat ooit in de buurt zal komen van de kracht hiervan.'
Recensie: Boychoir
De jongens kunnen beter zingen dan acteren
31 maart 2015

Succes en roem zijn vergankelijk. Dat thema wordt in Boychoir subtiel als basis gebruikt voor een verder vrij conventioneel en voorspelbaar verhaal dat draait om een onbegrepen jochie en zijn pogingen zich te bewijzen binnen een prestigieus jongenskoor.
Recensie: Bloed, zweet & tranen
Iedereen gelooft in André
31 maart 2015

'Wat als ik het nou verkloot...' zegt André Hazes in Bloed, zweet & tranen tegen zijn vrouw Rachel. Ze zitten samen op de tribune van de Amsterdam Arena en kijken naar de opbouw van het podium voor zijn laatste concert in 2004. 'Kan toch niet,' zegt zij. 'Iedereen gelooft in jou.'
Recensie: Phoenix
IJzersterk drama, voor wie erin kan meegaan
26 maart 2015

In de puinhopen van naoorlogs Berlijn krijgt de Joodse Nelly, die ternauwernood Auschwitz heeft overleefd, na plastische chirurgie haar gezicht terug. Helemaal gelukt is het blijkbaar niet, want als ze na enig zoeken haar man Johnny terugvindt in nachtclub Phoenix, herkent hij haar niet.
Recensie: Tussen 10 en 12
Hartverscheurende stilte
25 maart 2015

Net als eerder in zijn korte film Wes, weet Peter Hoogendoorn in Tussen 10 en 12 autobiografische elementen om te zetten in een krachtig drama met licht tragikomische ondertoon. Zijn speelfilmdebuut draaide al op het International Film Festival Rotterdam, werd geprogrammeerd voor het prestigieuze Venice Days in Venetië en draait nu eindelijk ook in de gewone bioscopen.
Recensie: Timbuktu
Voetballen met een onzichtbare bal in film van Abderrahmane Sissako
25 maart 2015

Timbuktu greep in februari net naast de Foreign Language Oscar – die ging naar het Poolse Ida – maar deze superieure aanklacht tegen extremisme is misschien toch de betere film. Een klucht en een tragedie, dromerig en realistisch tegelijk.
Recensie: The Gunman
Sean Penn mag zijn shirt voortaan aanhouden
25 maart 2015

Extra belegen actiehelden, ze zijn de laatste jaren in trek. In The Expendables 1, 2 en 3 draven alle inmiddels (semi)bejaarde iconen uit de actiefilms van de afgelopen decennia op, en de 62-jarige Liam Neeson heeft zich met onder meer de Taken-trilogie, Unknown en Non-Stop gespecialiseerd binnen het ren-schiet-en-vecht-genre. Ook Sean Penn probeert nu een graantje mee te pikken als vijftigplusheld, maar dat mondt uit in een tandeloze mislukking.