Netflix-tips: Pulp Fiction en Chicken Run: Dawn of the Nugget

De Aardman-productie Chicken Run (2000) staat bekend als de succesvolste stop-motionfilm ooit. Centraal staat een groep kippen, die onder leiding van stoere hen Ginger en ijdele haan Rocky aan een stel sadistische boeren moet ontsnappen. In dit vervolg hebben Ginger en Rocky een dochter, die moet worden gered uit een supersonische slachterij. De welbekende mix van slapstick en oer-Britse koddigheid levert weer een heel onderhoudende familiefilm op, al wordt het vernuft van oorspronkelijk regisseursduo Peter Lord en Nick Park wel enigszins gemist. Het is allemaal net iets minder geïnspireerd, minder sterk getimed ook, dan voorheen.

Onconventionele misdaadfilm naar het gelijknamige boek van de Mexicaanse schrijver Juan Pablo Villalobos, tevens de naam van het hoofdpersonage in de film. De literatuurstudent en schrijver in spé (Dario Yazbek Bernal) verhuist naar Barcelona voor een masterprogramma, maar krijgt vlak daarvoor bezoek van een misdaadorganisatie die hem dwingt mee te werken aan een riskant crimineel plan in de Spaanse kuststad. Fernando Frias (regisseur van het prijswinnende Ya no estoy aquí) maakte een uniek en ingewikkeld misdaaddrama dat zich meer bezighoudt met de dunne scheidslijn tussen feit en fictie in literatuur, dan met het misdaadplot. Derhalve door meerdere critici als pretentieus bestempeld, maar daarmee doe je deze vindingrijke, mooi geschoten en prachtig aangeklede Netflixfilm toch echt tekort.

Quintin Tarantino’s tweede film verhief de regisseur tot superheld van de independent cinema en betekende de comeback van voormalig tieneridool John Travolta. Tarantino vertelt hinkstapspringend drie verschillende verhalen in criminele kringen, die toch met elkaar te maken hebben. Een rode draad is moeilijk aan te geven, veel dia/monologen zijn nauwelijks te volgen en na sommige scènes lijkt het alsof er een nieuwe film van start gaat. En toch past alles precies. Zo ontstond een adembenemende film. Uitstekend spel van Travolta en Samuel L. Jackson. Tarantino en Roger Avary werden met een Oscar beloond voor hun script.

Deze Londense misdaadfilm, een immense hit in eigen land, draait om visuele vondsten, originele beeldovergangen en nadrukkelijk aanwezige popmuziek. Pokerspeler Eddy (Nick Moran) probeert met zijn maten een grote slag te slaan, maar krijgt een onheilspellende schuld bij pornobaas Harry (P.H. Moriarty), wiens bende twee waardevolle geweren zoekt. Dan wordt de film - ook door de enorme hoeveelheid personages - gaandeweg ingewikkelder en ingewikkelder. Wie daar tegen kan, wordt getrakteerd op vlotte actie en zwarte humor. En op een leuk bijrolletje, als bareigenaar, van Sting.

Lock, Stock & Two Smoking Barrels is nog tot 31 december te zien.