Supersex: gelaagd coming-of-age verhaal over wereldberoemde pornoacteur

Wat te verwachten van een biografische Italiaanse serie over ’s werelds beroemdste pornoacteur? Veel seks natuurlijk, dat kan niet anders. Na ongeveer een paar minuten doet Rocco Siffredi waar hij bekend om staat. Terwijl de fotografen zich voor de ruit verdringen, heeft hij eigenlijk vanuit het niets tamelijk harde seks met een hostess van een pornoconferentie waar hij te gast is (en waar hij kort daarvoor heeft aangekondigd te zullen stoppen met porno). Hij dwingt haar door het glas te kijken. ‘Dit is de grens tussen het leven en porno. Ze zullen je zien, kun je dat aan?’ 

Nadien plast hij bloed en heeft hij een warme kruik nodig voor zijn kruis. Het leven van een pornoster gaat niet bepaald over rozen. Supersex maakt na deze scene een sprong in de tijd, naar het kustplaatsje Ortona waar Rocco (echte achternaam: Tano) opgroeit in de jaren zeventig. Zoals voor zoveel kleine jongens is seks zo’n beetje het spannendste wat er is. Alle jongens in het dorp (inclusief Rocco) dromen van de mooie, sensuele Lucia die toevallig net de vriendin is van zijn oudste broer Tomasso. Tomasso is geen ‘echte’ Tano, zoals in het dorp pijnlijk wordt benadrukt, want zijn moeder was een prostituee.  
 

De jeugd van de Tano’s is er een vol verlangens, verwarring, frustratie én een groot verdriet: hun broer Claudio werd op zijn vijfde in elkaar geslagen door ‘zigeuners’ en is sindsdien geestelijk gehandicapt. De aandacht van hun moeder gaat enkel nog naar Claudio. En zo ontvouwt zich een coming-of-age-verhaal van Rocco als kleine Italiaanse jongen, die snakt naar de aandacht van zijn moeder. Rocco groeit op als een man die verlangt naar totale seksuele vrijheid, terwijl hij tegelijkertijd worstelt met emoties, intimiteit en loyaliteit aan zijn familie. 

Supersex is een gelaagde en fascinerende serie over seksualiteit én porno. Zaken die tegenwoordig –  volgens de maker Francesca Manieri – te vaak met elkaar verward worden. Anders dan je zou verwachten van een serie over een pornoster, duikt het verhaal diep in de emotionele verlangens van de mens. Ook blijkt juist de extreme masculiniteit van Siffredi een rijke bron voor kritische reflectie op genderrollen. En Rocco Siffredi zelf? Die wilde aanvankelijk níks van het verhaal weten. Hij huilde tranen met tuiten tijdens het kijken en gaf achteraf aan nooit meer hetzelfde te zullen zijn.