Recensies

Overzicht van alle recensies in VPRO Cinema

• 

  Recensie: Snoopy en Charlie Brown: De Peanuts Film

  Internet bestaat niet in de wereld van Peanuts

  9 december 2015

  Na de dood van de Amerikaanse striptekenaar Charles M. Schulz in 2000 leek zijn alom geliefde creatie Peanuts, die in meer dan 2600 kranten over de hele wereld werd afgedrukt, voor nieuwe generaties verloren te gaan. Tot zoon Craig en kleinzoon Bryan enkele jaren geleden besloten een nieuw filmscript te schrijven.

• 

  Recensie: The Night Before

  Een nieuwe kerstklassieker

  2 december 2015

  Het oeuvre van regisseur Jonathan Levine wordt gekenmerkt door hartverwarmende komedies met een verrassende invalshoek. In 50​/​50 (2011) bijvoorbeeld vermengde hij een platte buddy-komedie met serieus drama over kanker. En het charmante Warm Bodies (2013) was een zombieromcom geïnspireerd door Romeo en Julia.

• 

  Recensie: Hallo bungalow

  Stomvervelende kolderkomedie

  1 december 2015

  Drie vrouwen van rond de veertig die in hun vakantiebaantje zijn blijven steken, besluiten hun louche bungalowparkdirecteur af te persen om alsnog een droom te kunnen verwezenlijken. Dat blijkt minder makkelijk dan gedacht.

• 

  Recensie: Mon roi

  De koning van de eikels

  1 december 2015

  'Jij bent toch geen eikel?' vraagt Tony aan Georgio wanneer ze voor de eerste keer seks hebben. De pauze voor zijn antwoord zegt al veel, zijn uiteindelijke antwoord zegt alles: 'Ik ben de koning van de eikels.' Maar liefde maakt in dit geval slechtziend, dus volgt Tony haar gevoel en stort zich in een groots, schroeiend liefdesavontuur.

• 

  Recensie: Suffragette

  De tranen op de wang van Carey Mulligan

  1 december 2015

  In de meeste westerse landen hebben vrouwen nog geen eeuw stemrecht. In Zwitserland pas sinds 1971, een jaar na Jemen. Daar is hard voor gevochten. Eind negentiende, begin twintigste eeuw waren het de Britse Suffragettes die de strijd op de spits dreven.

• 

  Recensie: Steve Jobs

  Een schilderij, geen foto

  1 december 2015

  'God stuurde zijn enige zoon op een zelfmoordmissie, maar de mensen vinden hem leuk omdat hij bomen heeft gemaakt.' Zomaar een opmerking van Apple-oprichter Steve Jobs in de gelijknamige film van regisseur Danny Boyle.

• 

  Recensie: Pawn Sacrifice

  Fischers gekte overtuigt niet

  1 december 2015

  Waarom moeten acteurs in biopics toch altijd zo precies mogelijk lijken op de historische figuren die ze spelen? Iedereen weet toch dat ze het niet zijn. Een beetje lijken moet natuurlijk wel, maar meestal leiden al die namaakneuzen (Foxcatcher, The Hours, Behind the Candelabra, etc.) alleen maar af.

• 

  Recensie: Chorus

  Troost van muziek en de zee

  1 december 2015

  Je moet het maar durven, je film openen met een zeven minuten durende scène waarin amper gesneden wordt en een gevangene het misbruik van een achtjarige jongen bekent. Haast terloops doet de pedofiel verslag van zijn misdaad, die tien jaar eerder eindigde met de dood van het jochie. Regisseur François Delisle durft het en gebruikt het moment als startpunt van een schrijnende reis door de levens van de achtergebleven familie.

• 

  Recensie: 600 Miles

  Arnulfo doet graag stoer maar is geen gangster

  1 december 2015

  En zo wordt het stokje weer doorgegeven. Vader Arturo Ripstein leerde het filmvak als regieassistent van de grote Luis Buñuel (bij diens El ángel exterminador in 1962), en zal ongetwijfeld zoon Gabriel advies hebben gegeven bij diens regiedebuut 600 Miles, dat begin dit jaar in Berlijn in première ging. 600 Miles is namelijk een heel volwassen film geworden. In alles subtiel en gedoseerd.

• 

  Recensie: Solace

  Visioenen als gedateerde videoclips

  30 november 2015

  Een kat-en-muisspel tussen twee helderzienden, zoiets werd al eens opgevoerd in een van de beste afleveringen van The X-Files (Clyde Bruckman's Final Repose), en nu kruisen ook Anthony Hopkins en Colin Farrell de paranormale degens.

• 

  Recensie: The Good Dinosaur

  Tom Sawyer en Huckleberry Finn in de prehistorie

  25 november 2015

  Het begint, zoals alles, met een stuk steen. Zo'n beetje ter grootte van een kleine metropool, die recht op de aarde af gaat. Ah, denk je, het einde van de dinosaurussen. Maar nee, de dino's kijken op en zien de meteoor voorbijvliegen.

• 

  Recensie: Les cowboys

  Westerlingen en moslims als cowboys en indianen

  25 november 2015

  Les cowboys, het regiedebuut van Jacques Audiards vaste scenarioschrijver Thomas Bidegain, gaat inderdaad over cowboys. Alleen zijn het geen echte. De cowboys zijn de blanke westerlingen. De indianen zijn de moslims.

• 

  Recensie: Er ist wieder da

  Adolf Hitler, tv-ster

  25 november 2015

  Duitsers en humor. Dat is bijna net zo moeizaam als Duitsers en Hitler. In de film Er ist wieder da komen beide samen.

• 

  Recensie: El Club

  Aanklacht tegen verwrongen kerkelijke moraal

  25 november 2015

  De Chileense regisseur Pablo Larraín (No, Tony Manero, Post mortem) ontdekte dat er van Chili tot Zwitserland priesters verstopt zitten in kerkelijke rusthuizen om te ontkomen aan de aardse rechtsgang. Ze zijn schuldig aan vergrijpen als kindermisbruik, het stelen van kinderen van ongehuwde moeders en het in de doofpot stoppen van misdaden door het leger onder het regime van Pinochet.

• 

  Recensie: By the Sea

  Wat is toch dat vreemde geluid aan de kust?

  25 november 2015

  De regisseurscarrière van actrice Angelina Jolie komt maar moeizaam van de grond. Debuut In the Land of Blood and Honey (2011), een potsierlijke liefdesgeschiedenis tegen de achtergrond van de Joegoslavische Burgeroorlog, werd door critici finaal afgekraakt. En ook het ambitieuze WO II-drama Unbroken (2014) maakte weinig indruk.

• 

  Recensie: Burnt

  Chef-kok in de goot

  25 november 2015

  De ingrediënten van het chef-kokdrama Burnt mogen er zijn. De hoofdrollen worden gespeeld door Bradley Cooper en Sienna Miller, belangrijke bijrollen door Omar Sy, Daniel Brühl en Emma Thompson, en ook duiken Uma Thurman en Alicia Vikander nog even op in veredelde cameo's.

• 

  Recensie: Bridge of Spies

  Rechtgeaarde held in een doorgedraaide wereld

  25 november 2015

  Voor een filmmaker die uitentreuren is bekritiseerd om zijn gebrek aan fijnzinnigheid en overdaad aan sentiment, komt Steven Spielberg na Lincoln (2012) opnieuw met een verrassend genuanceerde, sober vertelde geschiedenisles.

• 

  Recensie: Maryland

  Staat van verwarring

  18 november 2015

  Een film over de recente rellen in de Amerikaanse staat Maryland? Klinkt interessant. Maar nee, de Franse thriller Maryland blijkt vernoemd naar een villa aan de Zuid-Franse kust, waar het verhaal zich grotendeels afspeelt. In de VS kreeg de film om verwarring te voorkomen maar een andere titel: Disorder.

• 

  Recensie: The Hunger Games: Mockingjay – Part 2

  Katniss is het young adult-genre ontgroeid

  18 november 2015

  The Hunger Games zijn afgelopen. Na twee delen vol bloederige spelen en een deel vol gehuil en diepzinnig gestaar (én een zingende Katniss) zijn we aangekomen bij de laatste aflevering van de serie.

• 

  Recensie: The Program

  Ondergangsverhaal blijft opvallend vlak

  18 november 2015

  Regisseur Stephen Frears (The Queen, Philomena) wilde duidelijk geen All the President's Men-taferelen in zijn rommelige adaptatie van het boek van sportjournalist David Walsh over de ondergang van zevenvoudig tourwinnaar Lance Armstrong.

• 

  Recensie: Virgin Mountain

  Elke dag Thais

  18 november 2015

  De 43-jarige Fúsi (slordig lang haar, dito baard en fors postuur) woont nog steeds bij zijn bemoeizuchtige moeder, wordt gepest op zijn werk en doet niets liever dan historische veldslagen naspelen met modelsoldaatjes en miniatuurtanks. Tot hij de levenslustige Sjöfn ontmoet tijdens een avondje linedancen, die hem met beide handen uit zijn veilige cocon sleurt.

• 

  Recensie: Je suis mort mais j'ai des amis

  Schefferville zien en dan sterven

  18 november 2015

  'Ik ben dood maar ik heb vrienden' is een tragikomische roadmovie naar het eind van de wereld, vol bebaarde rockers en onverwachte wendingen, die dankzij een geweldige cast uitdraait op een ontroerende ode aan vriendschap.

• 

  Recensie: Is the Man Who Is Tall Happy? An Animated Conversation with Noam Chomsky

  Het vanzelfsprekende bevragen

  11 november 2015

  'Wat is de zin van beter zijn dan iemand anders?' De vraag die haaks staat op de gangbare aansporing tot competitie wordt opgeworpen door Noam Chomsky, de wereldberoemde Amerikaanse linguïst, filosoof en politiek commentator.

• 

  Recensie: A Perfect Day

  De hulpverleners blijven maar opgewekt

  11 november 2015

  De hardste grappen schijnen te worden gemaakt op de grimmigste werkplekken: in de ambulance, bij de recherche, aan het front. Kwestie van afreageren. Dat verklaart het genre van de oorlogskomedie, ook al zou je oorlog en humor in eerste instantie misschien niet met elkaar associëren.

• 

  Recensie: Corn Island

  De oude man en de rivier

  11 november 2015

  Een man, een eiland en de seizoenen. Corn Island van Georgiër George Ovashvili is een elegante metafoor voor de mens die een plek moet vinden in de wereld en worstelt met de elementen.

• 

  Recensie: Ice and the Sky

  Claude Lorius had ons al gewaarschuwd

  11 november 2015

  In het eerste shot van Ice and the Sky valt een menselijke schaduw over een tapijt van witte, onbevlekte sneeuw. Langzaam breidt de schaduw zich uit als een inktvlek en vult het scherm. Het onheilspellende beeld is het treffende begin van deze documentaire over de invloed van de mens op ons milieu.

• 

  Recensie: The End of the Tour

  David Foster Wallace blijft een enigma

  11 november 2015

  In 1996 trok Rolling Stone-journalist David Lipsky vijf dagen op met schrijver David Foster Wallace, gedurende de publiciteitstournee van diens meesterwerk Infinite Jest. Het geplande artikel kwam er echter nooit, en pas na de zelfmoord van Wallace in 2008 schreef Lipsky er een boek over: het humoristische en ontroerende Although of Course You End Up Becoming Yourself.

• 

  Recensie: Regression

  Pulp met een diepere laag

  11 november 2015

  Na de met prijzen overladen arthouse-drama's Mar adentro (2004) en Agora (2009) is de nieuwe film van de Spaans-Chileense cineast Alejandro Amenábar even heel wat anders: Regression is een pulpy griezelthriller over een Amerikaans dorp dat in de ban is van een satanische sekte.

• 

  Recensie: The Postman's White Nights

  Een mier op een strohalm

  3 november 2015

  De 78-jarige Rus Andrey Konchalovskiy werkte in een ver verleden samen met Tarkovsky en was verantwoordelijk voor Hollywoodfilms als Runaway Train en Tango & Cash. Na het geflopte The Nutcracker in 3D (2010) keerde hij terug naar zijn geboorteland en maakte daar dit ingetogen drama met een magisch-realistische ondertoon, over een gemeenschap aan het Kenozero-meer.

• 

  Recensie: The Green Inferno

  Keurige wansmaak

  3 november 2015

  Waar een kannibalenstam vecht om een been, gaat een kleuter ermee heen. Het zou zo maar een gezegde uit het infame regenwoud van Eli Roth (Cabin Fever, Hostel) kunnen zijn, waar inboorlingen wel raad weten met een kluitje verdwaalde twitteractivisten.

• 

  Recensie: The Gift

  Wat wil Gordo the Weirdo?

  3 november 2015

  Joel Edgerton heeft het maar druk. Was hij pas nog te zien in Black Mass en Life, nu debuteert hij met een zelfgeschreven psychologische thriller waarin hij ook nog een van de hoofdrollen speelt.

• 

  Recensie: Son of Saul

  Met Saul door de hel

  3 november 2015

  In de 107 minuten die de Hongaarse film Son of Saul duurt wordt maar een keer of negentig van de ene naar de andere scène gesneden. Elk shot duurt gemiddeld dus langer dan een minuut. Dat suggereert een trage, contemplatieve film, maar Son of Saul, het indrukwekkende debuut van de 38-jarige László Nemes, is allesbehalve traag en contemplatief.

• 

  Recensie: Sleeping with Other People

  When Harry Met Sally voor de Tindergeneratie

  3 november 2015

  Leslye Headland maakte in 2012 haar regiedebuut met Bachelorette, een niet al te succesvolle variant op The Hangover. Met Sleeping with Other People probeert ze, in het verlengde van films als No Strings Attached en Friends with Benefits, de romcom te updaten voor een nieuwe generatie. Met gemengd succes.

• 

  Recensie: Le tout nouveau testament

  Een goddelijke komedie

  3 november 2015

  In The Ten Commandments werd God nog gewoon door een brandende struik gespeeld. Morgan Freeman deed het in Bruce Almighty al wat radicaler door zwart te zijn, al was Hij nog steeds een oude man met een grijze baard. Alanis Morissette, en waarom ook niet, speelde God in Dogma met een bloemetje in haar haar.

• 

  Recensie: He Named Me Malala

  Heldin en doodgewone tiener

  3 november 2015

  Al vanaf haar geboorte zag Ziauddin Yousafzai een grote toekomst voor zijn dochter Malala weggelegd. Als eerste vrouwelijke familielid liet hij haar bijschrijven op de familiestamboom. En hij vernoemde haar naar volksheldin Malalai, die in 1880 het Afghaanse volk naar de overwinning leidde in de Slag bij Maiwand.

• 

  Recensie: Spectre

  Na de spectaculaire intro gaat het achteruit

  28 oktober 2015

  Met Skyfall (2012) werd het imago van James Bond als stijlvolle en gevatte rokkenjager enigszins in ere hersteld. Opvolger Spectre, de vierde film met Daniel Craig in de hoofdrol en de tweede onder regie van arthouse-lieveling Sam Mendes, doet er nog een schepje traditie bovenop. Er kan eindelijk een lachje van af, en 007 nipt weer genoegzaam aan een Martini.

• 

  Recensie: The Paradise Suite

  Compromisloze ellende in Amsterdam

  28 oktober 2015

  Een Bulgaars meisje wordt onder het mom van een modellencasting naar Amsterdam gelokt en de prostitutie in gedwongen. Een Bosnische vrouw met een oorlogstrauma worstelt met de verdwijning van haar zoon. Een Afrikaanse illegaal moet ranzige klusjes aannemen om rond te kunnen komen.

• 

  Recensie: Youth

  Voorbij de houdbaarheidsdatum

  28 oktober 2015

  De lat lag hoog na de Oscar voor La grande bellezza, maar met opvolger Youth komt de Italiaanse regisseur Paolo Sorrentino toch erg dichtbij.

• 

  Recensie: De grote Zwaen

  In de traditie van de Coens

  28 oktober 2015

  'De bétere boekhandel,' verbetert Gerard F. Zwaen de tv-interviewer als die afsluit met de mededeling dat Zwaens novelle De spin vanaf nu verkrijgbaar is in de boekhandel. Regisseur Max Porcelijn had er duidelijk lol in dit type pretentieuze, slechtverkopende schrijver tot hoofdpersoon te maken van zijn droogkomische krimi.

• 

  Recensie: Die laatste zomer

  Haar naam was Clarisse

  21 oktober 2015

  ‘Bijna stierven we allebei op dezelfde dag als mama,’ zegt de net gescheiden Antoine met een kien gevoel voor drama tegen zijn zus Agathe. Samen overleefden ze zojuist een auto-ongeluk als gevolg van een kibbelpartij op de terugweg van het eiland waar ze als kind vakanties doorbrachten. Ze waren daar om de ontijdige dood van hun moeder Clarisse, dertig jaar geleden, te herdenken. Antoine was toen tien, zijn zusje vijf.

• 

  Recensie: I nostri raggazi

  Diner met bittere nasmaak

  21 oktober 2015

  I nostri raggazi ('Onze kinderen') is de tweede verfilming van Herman Kochs wereldwijde bestseller Het diner, na de Nederlandse bewerking van Menno Meyjes uit 2013. Een derde bewerking, van de hand van de Australische actrice Cate Blanchett, werd eveneens aangekondigd, al is daar al geruime tijd niets meer over vernomen.

• 

  Recensie: The Last Witch Hunter

  Pas op, een level 18 warlock!

  21 oktober 2015

  Acteur en producent Vin Diesel staat misschien te boek als grommende spierbundel, in werkelijkheid is hij een toegewijde spelletjesnerd en fantasy-aficionado. Het was zijn liefde voor rollenspel Dungeons & Dragons die tot het script van The Last Witch Hunter leidde: toen hij scenarist Cory Goodman vertelde over zijn favoriete D&D-personage, een zelfverzonnen heksenjager, bedacht die daar een compleet filmverhaal omheen.

• 

  Recensie: The Lobster

  Wie kan dating nu nog serieus nemen?

  21 oktober 2015

  Hardcore Yorgos Lanthimos-fans zullen misschien de bizarre uitwassen missen van zijn films Dogtooth en Alps, maar in The Lobster is de naar Groot-Brittannië verhuisde Griek in topvorm, door van deze komische kritiek op de stelletjesmaatschappij ook een ontroerend liefdesverhaal te maken.

• 

  Recensie: Cafard

  Aangenaam verwarrende animatie

  21 oktober 2015

  Een lange animatiefilm maken in Vlaanderen, gesproken in archaïsch Oostends dialect én bedoeld voor volwassenen: voormalig reclameregisseur en animator Jan Bultheel achtte het lange tijd een droom die nooit zou uitkomen. En toch flikte hij het, met behulp van een minimaal budget, motion capture-technieken en een simpele, uitgebeende tekenstijl.

• 

  Recensie: Marguerite

  Als ze maar niet gaat zingen

  14 oktober 2015

  Toets in Google de woorden Florence Foster Jenkins YouTube in en de eerste hit is een filmpje dat 'Florence Jenkins massacres Mozart' heet. In een tijd waarin leedvermaak de boventoon voert, zal de eerste reactie als je haar de aria 'Koningin van de nacht' van Mozart hoort zingen, hardop lachen zijn. Want goeiegod wat zingt zij vals.

• 

  Recensie: Crimson Peak

  De geesten zijn even eng als esthetisch

  14 oktober 2015

  Eigenlijk waren ze tweede keus. Acteur Tom Hiddleston en actrice Mia Wasikowska. Eerste keus waren Benedict Cumberbatch en Emma Stone. Maar die konden uiteindelijk niet.

• 

  Recensie: Une enfance

  De helse jaren van kleine Jimmy

  14 oktober 2015

  Twee scènes zorgen ervoor dat Philippe Claudels Une enfance aanzienlijk aan kracht verliest. Eén: een overbodige en tegen budgetprijzen geanimeerde scène met een vlinder en een wesp die nog eens even vet aanzet wat al duidelijk was. Twee: het einde.

• 

  Recensie: Phantom Boy

  Leo's geest vliegt door prachtig New York

  14 oktober 2015

  Het Franse regisseursduo Jean-Loup Felicioli en Alain Gagnol maakte enkele jaren geleden indruk met het voor een Oscar genomineerde Une vie de chat (2010), waarin de grof getekende daken van Parijs het decor vormden van een charmant en spannend animatiesprookje gericht op kinderen. Hun nieuwste film Phantom Boy speelt zich wederom in het luchtruim af, maar dan tussen de wolkenkrabbers van New York.

• 

  Recensie: Ja, ik wil!

  Rom noch com

  14 oktober 2015

  Hoeveel trouwerijen kun je in één romcom kwijt? Toscaanse bruiloft is Nederlands recordhouder met zes – plus een begrafenis. Maar Ja, ik wil! scoort lang niet misselijk met drie – plus een aanzoek.

• 

  Recensie: Black Mass

  Depp overtuigt als griezelige crimineel

  14 oktober 2015

  Hoewel Johnny Depp inmiddels vooral bekendstaat om zijn zonderlinge personages, zoals Willy Wonka, Jack Sparrow en The Mad Hatter, wisselt hij zijn fantasie-avonturen om de zoveel jaar af met een realistische gangsterfilm. Na de rol van maffia-infiltrant in Donnie Brasco en bankovervaller John Dillinger in Public Enemies, kruipt hij ditmaal in de huid van James 'Whitey' Bulger, de bendeleider die uitgroeide tot een van de machtigste mannen binnen de Bostonse onderwereld.